1,3-dichloorbenzeen
chemische verbinding
1,3-dichlorobenzeen is een gechloreerde koolwaterstof. Het is een van de drie dichloorbenzeen-isomeren met brutoformule C6H4Cl2; de andere zijn 1,2-dichloorbenzeen en 1,4-dichloorbenzeen. De stof komt voor als een kleurloze vloeistof met een karakteristieke aromatische geur, die quasi-onoplosbaar is in water, maar wel in organische solventen.
| 1,3-dichloorbenzeen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van 1,3-dichloorbenzeen
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C6H4Cl2 | |||
| IUPAC-naam | 1,3-dichlorobenzeen | |||
| Andere namen | m-dichloorbenzeen | |||
| Molmassa | 147,00196 g/mol | |||
| CAS-nummer | 541-73-1 | |||
| PubChem | 10943 | |||
| Wikidata | Q2216854 | |||
| Beschrijving | Kleurloze vloeistof | |||
| Vergelijkbaar met | 1,2-dichloorbenzeen, 1,4-dichloorbenzeen | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H302 - H411 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P273 | |||
| Opslag | Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, aluminium, voeding en voedingsmiddelen. Goed gesloten opslaan. | |||
| EG-Index-nummer | 602-067-00-7 | |||
| VN-nummer | 2810 | |||
| ADR-klasse | Gevarenklasse 6.1 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Dichtheid | 1,288 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | −22 °C | |||
| Kookpunt | 173 °C | |||
| Vlampunt | (gesloten vat) 63 °C | |||
| Zelfontbrandings- temperatuur | 648 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | 110 g/L | |||
| Goed oplosbaar in | organische oplosmiddelen | |||
| Onoplosbaar in | water | |||
| log(Pow) | 3,53 | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Toxicologie en veiligheid
bewerkenDe stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige dampen, onder andere waterstofchloride. 1,3-dichloorbenzeen reageert met sterk oxiderende stoffen en hevig met aluminium.
De damp is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Bij langdurige of herhaalde blootstelling kunnen er ook negatieve effecten optreden voor de nieren en de lever.
