Wikipedia

26e Grammy Awards

De 26e editie van de jaarlijkse Grammy Awards uitreiking vond plaats op 28 februari 1984 in het Shrine Auditorium in Los Angeles. De ceremonie werd live uitgezonden door de Amerikaanse tv-zender CBS en werd opnieuw gepresenteerd door John Denver.

26e Grammy Awards (1984)
Grammy Awards
Datum 28 februari 1984
Locatie Shrine Auditorium, Los Angeles
Host John Denver
Netwerk CBS
Vorige Grammy Awards 1983
Volgende Grammy Awards 1985
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De grote winnaar was weinig verrassend: Michael Jackson had in 1983 de muziekwereld op z'n kop gezet met het succes van het album Thriller en de verschillende singles van het album. Jackson werd op voorhand getipt als grote winnaar en die voorspelling kwam uit. Acht Grammy's werden hem toebedeeld, een record dat in 2000 werd geëvenaard door Santana).

Van die acht Grammy's waren er zeven voor Thriller of voor nummers van dat album. De achtste Grammy was in een bijzondere categorie: voor beste kinderplaat. Jackson had het verhaal van E.T. verteld op het album E.T. The Extra Terrestrial, dat prompt de kinder-Grammy won. Jackson zei bij de uitreiking dat van alle Grammy's hij déze de meest waardevolle vond[1].

Jackson had in acht categorieën gewonnen, maar hij had twaalf nominaties gekregen. Die had hij nooit allemaal kunnen verzilveren, omdat hij in sommige categorieën meerdere keren was genomineerd. De enige categorieën waarin Michael wel was genomineerd, maar geen Grammy won, waren die voor Song of the Year en voor Best Pop Vocal Performance (duo/groep). In beide gevallen moest Jackson het afleggen tegen Every Breath You Take van The Police.

De Britse band won twee Grammy's, terwijl voorman Sting er nog eens twee kreeg. Een andere naam die meerdere prijzen won, was dirigent Georg Solti, die vier keer won. Daarmee kwam zijn totaal op 23 gewonnen Grammy's, een nieuw record. Het oude record stond op naam van Henry Mancini met twintig.

Producer Quincy Jones won vier Grammy's, allemaal door zijn werk met Michael Jackson. Chaka Khan won er drie, onder meer voor haar hit Ain't Nobody.

De film Flashdance leverde drie Grammy's op: een voor Irene Cara (voor Flashdance...What A Feeling), een voor producer Giorgio Moroder en een voor het complete soundtrackalbum.

Opvallende Grammy's waren er voor arrangeur/orkestleider Nelson Riddle die voor de arrangementen op een album van Linda Ronstadt zijn eerste Grammy sinds 1959 won. Dave Grusin won zijn tweede Grammy, vijftien jaar na zijn eerste in 1969.

Er werden in 68 categorieën Grammy's uitgereikt, een record. De genres Latin en Gospel waren in 1984 flink uitgebreid met een aantal nieuwe categorieën.

Winnaars

bewerken

Algemeen

bewerken

Pop

bewerken
  • Best Pop Vocal Performance (zangeres)
  • Best Pop Vocal Performance (zanger)
  • Best Pop Vocal Performance (duo/groep)
  • Best Pop Instrumental Performance

Country

bewerken
  • Best Country Vocal Performance (zangeres)
  • Best Country Vocal Performance (zanger)
    • "I.O.U." - Lee Greenwood
  • Best Country Vocal Performance (duo/groep)
    • "The Closer You Get" - Alabama
  • Best Country Instrumental Performance
    • "Fireball" - New South
  • Best Country Song
    • Mike Reid (componist) voor Stranger in My House (uitvoerende: Ronnie Milsap)

R&B

bewerken

Rock

bewerken
  • Best Rock Vocal Performance (zangeres)
  • Best Rock Vocal Performance (zanger)
  • Best Rock Vocal Performance (duo/groep)
  • Best Rock Instrumental Performance
    • "Brimstone and Treacle" - Sting

Blues

bewerken
  • Best Traditional Blues Recording

Folk/Traditioneel

bewerken

Latin

bewerken
  • Beste latin pop-optreden
  • Best Tropical Latin Performance
    • "On Broadway" - Tito Puente
  • Best Mexican-American Performance

Gospel

bewerken
  • Best Gospel Performance (zangeres)
  • Best Gospel Performance (zanger)
  • Best Gospel Performance (duo/groep)
    • "More Than Wonderful" - Larnelle Harris & Sandi Patti
  • Best Soul Gospel Performance (zangeres)
    • "We Sing Praises" - Sandra Crouch
  • Best Soul Gospel Performance (zanger)
  • Best Soul Gospel Performance (duo/groep)
    • "I'm So Glad I'm Standing Here Today" - Barbara Mandrell & Bobby Jones
  • Best Inspirational Performance (religieus)

Jazz

bewerken
  • Best Jazz Vocal Performance (zangeres)
  • Best Jazz Vocal Performance (zanger)
  • Best Jazz Vocal Performance (duo/groep)
    • "Why Not!" - Manhattan Transfer
  • Best Jazz Instrumental Performance (solist)
  • Best Jazz Instrumental Performance (groep)
  • Best Jazz Instrumental Performance (big band)
  • Best Jazz Fusion Performance

Klassieke muziek

bewerken

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan in kleine letters vermeld.

en

  • Best Choral Performance (koor)
  • Best Classical Performance (instrumentale solist met orkestbegeleiding)
    • "Haydn: Trumpet Concerto in E Flat/L. Mozart: Trumpet Concerto In D/Hummel: Trumpet Concerto in E Flat" - Wynton Marsalis
    • National Philharmonic Orchestra o.l.v. Raymond Leppard
  • Best Classical Performance (instrumentale solist zonder orkestbegeleiding)
  • Best Chamber Music Performance (kamermuziek)
  • Best Classical Album
    • "Mahler: Symphony No. 9 in D" - Georg Solti (dirigent); James Mallinson (producer)

Comedy

bewerken
  • Best Comedy Recording

Composing & Arranging (Compositie & arrangementen)

bewerken
  • Best Instrumental Composition
  • Best Album of Original Score Written for a Motion Picture or A Television Special (Beste film- of tv-soundtrack)
    • "Flashdance" - Craig Krampf, Dennis Matkosky, Douglas Cotler, Duane Hitchings, Giorgio Moroder, Irene Cara, Jerry Hey, Keith Forsey, Kim Carnes, Michael Boddicker, Michael Sembello, Phil Ramone, Richard Gilbert, Ronald Magness & Shandi Sinnamon (componisten)
  • Best Arrangement on an Instrumental (Beste instrumentaal arrangement)
  • Best Instrumental Arrangement Accompanying Vocal(s) (Beste instrumentaal arrangement met zang)
  • Best Vocal Arrangement for Two or More Voices (Beste arrangement voor zang)

Kinderrepertoire

bewerken

Musical

bewerken
  • Best Cast Show Album

Hoezen

bewerken
  • Best Album Package
    • Robert Rauschenberger (ontwerper) voor Speaking in Tongues (uitvoerenden: Talking Heads)
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)
    • Orrin Keepnews (schrijver) voor The Interplay Sessions (uitvoerende: Bill Evans)

Production & Engineering (Productie & Techniek)

bewerken
  • Best Engineered Recording, Non-Classical (Beste techniek op een niet-klassiek album)
  • Best Engineered Recording, Classical (Beste techniek op een klassiek album)
  • Producer of the Year (Non-Classical)
  • Producer of the Year (Classical)
    • Marc Aubort & Joanna Nickrenz

Gesproken Woord

bewerken
  • Best Spoken Word or Non-Musical Recording
    • "Copland: A Lincoln Portrait" - William Warfield

Historisch

bewerken
  • Best Historical Album
    • "The Greatest Recordings of Arturo Toscanini - Symphonies, Vol. I" - Allan Steckler & Stanley Walker (producers)

Video

bewerken
  • Best Video Short Form (Beste videoclip)
  • Best Video Album (Beste lange video)

Verwijzingen

bewerken
  1. ↑ The Milwaukee Sentinel, 29 februari 1984
Overgenomen van "https://nl.wiki.x.io/w/index.php?title=26e_Grammy_Awards&oldid=56346074"