Ahmad ibn Muhammad ibn Kathīr al-Farghānī
Ahmad ibn Muhammad ibn Kathīr al-Farghānī, ook wel Alfraganus genoemd (Arabisch: أبو العبّاس أحمد بن محمد بن كثير الفرغاني) is een Perzische[1][2] astronoom uit de 9de eeuw.
| Ahmad ibn Muhammad ibn Kathīr al-Farghānī | ||
|---|---|---|
| أحمد بن كثير الفرغاني | ||
| ||
| Algemene informatie | ||
| Land | kalifaat van de Abbasiden | |
| Geboorteplaats | Vallei van Fergana | |
| Overlijdensdatum | 861 | |
| Overlijdensplaats | Caïro | |
| Werk | ||
| Beroep | astronoom, wiskundige, astroloog | |
| Werkveld | wiskunde | |
| Werkgever(s) | Huis der Wijsheid | |
| Religie | ||
| Religie | islam | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Arabisch | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. | ||
Studiegebied
bewerkenHij heeft samen met een team onder leiding van al-Ma'mūn in Baghdad, een poging ondernomen om de diameter van de aardbol te berekenen door het meten van meridiaanbooglengte.
Zijn boek Elements of astronomy on the celestial motions (Elementen van astronomie over de hemelbewegingen), geschreven rond 833, was een samenvatting van Ptolemeus' Almagest. Het werd in de 12de eeuw vertaald naar het Latijn en bleef in Europa populair tot in de tijd van Regiomontanus. De kennis van de astronomische ideeën van Ptolomeus vinden we terug in Dante Alighieris werk, zoals Divina Commedia en Convivio.[3][4] De Nederlander Jacobus Golius publiceerde in de 17de eeuw de Arabische tekst op basis van een manuscript dat hij in het Midden-Oosten kon bemachtigen. Van dit document maakte hij tevens een nieuwe Latijnse vertaling met extra notities.
Alfragnus verhuisde later naar Caïro, waar hij rond 856 een verhandeling schreef over het astrolabium. Hij hield in 861 ook toezicht op de bouw van de grote nilometer op het eiland al-Rawda in oud Caïro .
De krater Alfragnus op de maan is naar hem genoemd.
- Al-Farghānī, Abu’l-‘Abbās Aḥmad Ibn Muḥammad Ibn Kathīr op de Compleet woordenboek van Wetenschappelijke Biografie
- Abdelhamid I. Sabra, Farghānī, Abu'l-ʿAbbās Aḥmad Ibn Muḥammad Ibn Kathīr al-, (1971) Volume IV pagina's 541 tot 545
- Jacobus Golius (ed.), كتاب محمد بن كثير الفرغاني في الحركات السماوية وجوامع علم النجوم، بتفسير الشيخ الفاضل يعقوب غوليوس / Muhammedis Fil. Ketiri Ferganensis, qui vulgo Alfraganus dicitur, Elementa astronomica, Arabicè & Latinè. Cum notis ad res exoticas sive Orientales, quae in iis occurrunt, Amsterdam 1669; Reprint Frankfurt 1986 and 1997.
- El-Fergânî, The Elements of Astronomy, textual analysis, translation into Turkish, critical edition & facsimile by Yavuz Unat, edited by Şinasi Tekin & Gönül Alpay Tekin, Harvard University 1998.
- Richard Lorch (ed.), Al-Farghānī on the Astrolabe. Arabic text edited with translation and commentary, Stuttgart, 2005, ISBN 3-515-08713-3.
- ↑ Sir Patrick Moore, The Data Book of Astronomy,CRC Press,2000,BG 48ref Henry Corbin, The Voyage and the Messenger: Iran and Philosophy, North Atlantic Books, 1998, pg 44
- ↑ Texts, Documents and Artefacts: Islamic Studies in Honour of D.S. Richards. Door Chase F. Robinson, bij Brill Academic Publishers, BG 25.
- ↑ Mary A. Orr, Dante and the Early Astronomers (London: Gall en Inglis, 1913), 233-34.
- ↑ Scott, John A. (2004). Understanding Dante. U of Notre Dame P, Notre Dame, 22. ISBN 9780268044510.