Algemene verkiezingen in Botswana (1999)
De Algemene verkiezingen in Botswana van 1999 vonden op 16 oktober plaats.[1] Regeringspartij BDP wist haar aanhang te versterken (van 27 naar 33 zetels), maar met 57% van de stemmen is haar populariteit minder groot dan haar zetelaantal suggereert. De partij profiteerde echter van het districtenstelsel en het conflict binnen de oppositiepartij Botswana National Front (BNF), die in 1998 te maken kreeg met een partijsplitsing waaruit een nieuwe partij was voortgekomen, de Botswana Congress Party (BCP)[1]. Vanwege de ruzie viel het BNF terug van 13 naar 6 zetels, nieuwkomer BCP verwierf 1 zetel.[2] De opkomst was 77,1% en daarmee iets hoger dan vijf jaar geleden.[2]
| Algemene verkiezingen in Botswana 1999 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 16 oktober 1999 | ||||||
| Land |  Botswana
| ||||||
| Opkomst | 77,1% | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Grootste partij | BDP | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
.svg)
Problemen met het registreren van kiezers
bewerkenNadat de president, Festus Mogae, op 24 september 1999 in aanloop naar de verkiezingen de Nationale Vergadering had ontbonden, bleek dat 67.000 geregistreerde kiezers niet in het kiesregister waren opgenomen. Door tijdelijk de noodtoestand uit te roepen kon Mogae het parlement weer bijeen laten komen, zodat de Nationale Vergadering het inmiddels bijgewerkte register een officiële status kon geven.[1]
Het aantal kiesgerechtigden bedroeg 459.662, waarvan 354.466 (77,1%) hun stem uitbrachten. Naast de 44 verkozenen, werden nog 4 indirect gekozenen aan het parlement toegevoegd. Het aantal vrouwen bedroeg acht personen (waarvan twee indirecte gekozenen).[3]
| Partij | Zetels | % | |
|---|---|---|---|
| Botswana Democratic Party | 57,15 | ||
| Botswana National Front | 25,95 | ||
| Botswana Congress Party | 11,90 | ||
| Botswana Alliance Movement | 4,69 | ||
| MELS Movement Botswana | 0,01 | ||
| Partijloos | 0,30 | ||
| Totaal | 100,00 | ||
| Geregistreerde kiezers/ opkomst | 459.662 | 77,10 | |
| Bron: AED | |||
Regionale- en gemeenteraadsverkiezingen
bewerkenBij de verkiezingen voor regionale volksvertegenwoordigingen en gemeenteraden die op dezelfde dag werden gehouden als de parlementsverkiezingen, bleef oppositiepartij Botswana National Front (BNF) alleen de grootste in de hoofdstad Gaborone, in andere steden en op het platteland werd de BDP de grootste.[4]
Uitslag
bewerken| Partij | Zetels | |
|---|---|---|
| Botswana Democratic Party | ||
| Botswana National Front | ||
| Botswana Congress Party | ||
| Botswana Alliance Movement | ||
| Totaal | ||
| Bron: AED | ||
Presidentsverkiezingen
bewerkenPresidentskandidaten
bewerkenOp 18 september stelden de volgende personen zich kandidaat voor het presidentschap:
- Ephraim L. Sethswaelo (BAM)
- Dr. Kenneth S. Koma (BNF)
- Michael K. Dingake (BCP)
- Festus G. Mogae (BDP)[5]
Uitslag
bewerkenFestus Mogae, die in 1998 Quett Masire was opgevolgd als staatshoofd werd op 20 oktober door Nationale Vergadering tot president gekozen voor de duur van vijf jaar.[2][6][1]
- ↑ a b c d M. de Bruyne Grote Winkler Prins Jaarboek 2000. De Wereld in 1999, Elsevier bedrijfsinformatie, Kuwer, Uitgerij Het Spectrum, p. 101
- ↑ a b c African Election Database: Elections in Botswana. Gearchiveerd op 8 oktober 2021.
- ↑ Road to Botswana Parliament January 2017, uitgegeven door de Parliamentary Research Service, 2016, p. 22
- ↑ African Elections Database 1999 Local Elections in Botswana. Gearchiveerd op 23 april 2021.
- ↑ Road to Botswana Parliament January 2017, uitgegeven door de Parliamentary Research Service, 2016, pp. 20, 21
- ↑ J. Ramsay, B. Morton, F. Morton: Historical Dictionary of Botswana, Scarecrow Press, Inc. Lanham Md., Londen 1996, p. 70 "ELECTIONS"
]