Alice Verne-Bredt
Alice Barbara Verne-Bredt (geboortenaam Wurm) (1864, Southampton - 1958, Londen) was een Engels pianoleerkracht, violist en componiste. Ze is bekend als innovator van percussiegroepen voor kinderen in het Verenigd Koninkrijk.[1]
Leven en carrière
bewerkenAlice werd geboren te Southampton. Ze was het zesde kind van tien. Haar ouders waren Beierse professionele muzikanten die in de jaren 1850 emigreerden naar Engeland.[2] Haar vader was actief als organist en muziekleerkracht en was gespecialiseerd in citer, viool en piano.[3] Haar moeder was violiste en gaf Alice reeds vioolles op jonge leeftijd.[4] Tijdens haar jeugd verhuisde Alice naar Londen, waar ze de rest van haar leven spendeerde. Ze kreeg er pianoles van Robert Schumann en Clara Schumann's dochter Marie.[4]
Alice wilde zangeres worden, maar haar stem werd aangetast door buiktyfus.[1] In 1893 verengelste haar familie hun achternaam van Wurm naar Verne.[2] Alice huwde met William Bredt, een amateur-muzikant en dirigent. Het koppel speelde een grote rol in het succes van de Londense pianoschool die Alice's zus Mathilde Verne (1865–1936) stichtte in 1909.[1]
Alice nam de leiding over de juniorafdeling van de school op zich. De afdeling vergaarde enige faam omdat het een huwelijksmars voor Elizabeth Bowes-Lyon componeerde.
Werkselectie
bewerkenKamermuziek
bewerken- Cello Sonate
- Phantasie Piano Trio (1908) – winnaar van de Cobbett prijs. Een compositie voor piano, ciool en cello die op 25 januari 1912 werd uitgevoerd in de Aeolian en Bechstein hallen.[5]
- Phantasie Piano Quartet (1908) (onuitgegeven)
- Phantasie Piano Quintet (geen datum, onuitgegeven)
- Piano Trio, No. 2
- Piano Trio, No. 3
- Wiegenlied voor viool en piano (1911)[6]
Pianomuziek
bewerken- Arrangement of Pavane: op basis van Hendrik VIII's Pavyn (1924)[7]
- Four easy inventions for young pianists (1920)[8]
- Musical box
- The little drum
- Concert study
- The doll's promenade
- Polacca (Polka) voor piano en orkest (en voor strijkersbegeleiding)[9]
- Valse (1913)[10]
- Valse Miniature voor 2 piano's (1913)[11]
Bronvermelding
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Alice Verne-Bredt op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c Alice Verne-Bredt. Keyboardgiants.com. Keyboard Giants. Gearchiveerd op 17 december 2014. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ a b Alice Verne-Brendt. Meridian-records.co.uk. Meridian Records. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ Women Composers during the British Musical Renaissance, 1880-1918. Kclpure.kcl.ac.uk. King's College University of London. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ a b The instrumental music of British Women Composers in the Early Twentieth Century. Core.kmi.open.ac.uk. City University London. Gearchiveerd op 16 december 2014. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ Seddon, Laura (2013). British Women Composers and Instrumental Chamber Music in the Early Twentieth Century. Ashgate Publishing, Ltd., nn. ISBN 1472402154.
- ↑ Alice Verne-Bredt (composer). Discography of American Historical Recordings. DAHR. Gearchiveerd op 16 december 2014. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ Catalog of Copyright Entries, Part 3, Issues 5-6. Library of Congress. Copyright Office (1925), p. 528.
- ↑ 4 Easy Inventions for young pianists. Worldcat. OCLC. Gearchiveerd op 17 december 2014. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ East End Wonder-Child. Paperspast.natlib.govt.nz. National Library of New Zealand. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ Valse. Worldcat. OCLC. Gearchiveerd op 16 december 2014. Geraadpleegd op 16 december 2014.
- ↑ Valse miniature, for two pianos. Worldcat. OCLC. Geraadpleegd op 16 december 2014.