Alvleesgang
De ductus pancreaticus[5] of alvleesgang[6] is een kanaal in de alvleesklier dat samen met de galgang uitmondt in de papil van Vater. Het kanaal is de afvoerbuis van de exocriene verteringssappen van de alvleesklier.
| Alvleesgang | ||||
|---|---|---|---|---|
| Ductus pancreaticus | ||||
| ||||
De alvleesklier en de twaalfvingerige darm met in het midden van de alvleesklier de alvleesgang
| ||||
| ||||
| Synoniemen | ||||
| Latijn | ductus Wirsungi | |||
| Nederlands | pancreasgang[1] | |||
| Naslagwerken | ||||
| Gray's Anatomy | p.1202 tekst foto | |||
| MeSH | Pancreatic+Ducts | |||
| ||||
Het kanaal is vernoemd naar de ontdekker ervan, de Duitse anatoom Johann Georg Wirsung (1589-1643).
De meeste mensen hebben één alvleesgang. Bij sommigen komt een ductus pancreaticus accessorius voor, de ductus Santorini.
Klinische betekenis
bewerkenCompressie, obstructie door bijvoorbeeld galstenen of ontsteking van de alvleesgang kan leiden tot een acute pancreatitis.
Literatuurverwijzingen
- ↑ a b c Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum
- ↑ Triepel, H. (1910). Nomina Anatomica. Mit Unterstützung von Fachphilologen. Wiesbaden: Verlag J.F. Bergmann
- ↑ Bastiaanssen, C.A. & Jochems, A.A.F. (1998). Anatomie en fysiologie (4de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum
- ↑ Klok, P.A.A. & Klok-Donker, H.E. (1980). Klein geneeskundig woordenboek. Utrecht: Bohn, Scheltema & Holkema
- ↑ Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
- ↑ Kloosterhuis, G. (1965). Praktisch verklarend zakwoordenboek der geneeskunde (9de druk). Den Haag: Van Goor Zonen