Arkschelpen
Arkschelpen is de Nederlandse naam voor de tweekleppige schelpsoorten die tot de familie 'Arcidae' behoren. Arkschelpen leven in zee.
Arkschelpen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Anadara, fossiel uit het Plioceen van Cyprus; binnenzijde met het taxodonte slot. | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Familie | |||||||||||||
Arcidae Lamarck, 1809 | |||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Arkschelpen op Wikispecies | |||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
|
Beschrijving
bewerkenDe meeste Arkschelpen hebben een vrij dikke schelp met radiaire ribben die zeer krachtig kunnen zijn. De grootte van de soorten varieert van enkele millimeters tot enkele centimeters. De umbo (top) staat (soms ver) uit het midden en beide kleppen zijn spiegelbeeldig gelijk. Er is een taxodont slot bestaande uit veel gelijkvormige slottanden die min of meer in een rechte lijn liggen. Andere bivalvenfamilies die een vergelijkbaar slot hebben zijn o.a. de Glycymeridae, de Nuculidae en de Nuculanidae. De schelpen zijn vaak egaal wit tot crême van kleur, echter sommige soorten zijn bruin gestreept of geheel bruin. Er is een dik meestal bruin periostracum aanwezig. Bij enkele soorten, zoals bij Barbatia is het periostracum pluizig aan het eind van de schelp. Dit pluizige uiteinde lijkt op een baard (vandaar de naam Barbatia).
Verspreiding en leefgebied
bewerkenDe familie die uit ongeveer 200 soorten bestaat heeft een wereldwijde verspreiding. Soorten kunnen van de getijdenzone tot in de diepzee worden aangetroffen.
Consumptie
bewerkenArkschelpen zijn eetbaar en vooral de grote soorten worden dan ook veel door mensen gegeten.
Subfamilies en geslachten
bewerkenAnadarinae Reinhart, 1935
- Arca Linnaeus, 1758
Arcinae Lamarck, 1809
Bathyarcinae Scarlato & Starobogatov, 1979
- Bentharca Verrill & Bush, 1898
- Deltaodon Barnard, 1962
- Destacar Iredale, 1936
- Hawaiarca Dall, Bartsch & Rehder, 1938
- Litharca Gray, 1842
Litharcinae Frizzell, 1946
- Lunarca Gray, 1842
- Mabellarca Iredale, 1939
- Mesocibota Iredale, 1939
- Mimarcaria Iredale, 1939
- Miratacar Iredale, 1939
- Mosambicarca Lutaenko, 1994
- Notogrammatodon Maxwell, 1966
- Paranadara Francisco, Barros & Lima, 2012
- Pugilarca Marwick, 1928
- Samacar Iredale, 1936
- Scaphula Benson, 1834
Scaphulinae Scarlato & Starobogatov, 1979
- Senilia Gray, 1842
- Tegillarca Iredale, 1939
- Trisidos Röding, 1798
- Vitracar Iredale, 1939
- Xenophorarca M. Huber, 2010