Belgische verkiezingen 1958

De Belgische verkiezingen van 1958 vonden plaats op zondag 1 juni. Tegelijk met het parlement (Kamer en Senaat) werden de negen provincieraden verkozen.

Wetgevende verkiezingen 1958
Uitslag per kiesarrondissement (Kamer)
Uitslag per kiesarrondissement (Kamer)
Datum 1 juni 1958
Land Vlag van België België
Te verdelen zetels 212 (Kamer)
106 (Senaat)
Resultaat
Nieuwe regering G. Eyskens II
Vorige regering Van Acker IV
Opvolging verkiezingen
1954     1961
Portaal  Portaalicoon   Politiek
België

In Limburg en Luxemburg kwamen socialisten en liberalen samen op. Dat kartel leverde vijf kamerzetels en twee senatoren op: vier socialistische Kamerleden, één liberaal Kamerlid en twee liberale senatoren.

De communisten kwamen alleen op in Brabant, Henegouwen en Luik; elders riepen ze op om voor de socialisten te stemmen.[1]

Zetelverdeling Kamer 1958
2
80
104
5
20
1
80 104 20 
De 212 zetels zijn als volgt verdeeld:

Het antiklerikale paarse kabinet van liberalen en socialisten hield er een totaal andere sociale en onderwijspolitiek op na dan de vorige regering. Dat verhevigde de zogenaamde Tweede Schoolstrijd (1950-1958). De paarse partijen verloren daarop echter de verkiezingen van 1958, ten voordele van de Christelijke Volkspartij. Dankzij de zgn. Sleutelcampagne ontworpen door Louis Darms herhaalde de CVP/PSC de kunstgreep van 1950: opnieuw verkreeg ze de absolute meerderheid, althans in de Senaat. Uiteindelijk werd de schoolkwestie nog hetzelfde jaar beslecht met het Schoolpact.

Resultaten

bewerken
Partij Stemmen (Kamer) % (Kamer) Kamer Senaat
CVP/PSC 2.465.549 45.5% 104 (+9) 53 (+4)
BSP/PSB 1.897.646 35.8% 80 (-2) 40 (-2)
LP/PL 585.999 11.0% 20 (-4) 10 (-1)
Kartel van liberalen en socialisten 111.284 2.1% 5 (—) 2 (—)
KPB/PCB 100.145 1.9% 2 (-2) 1 (-1)
VU 104.823 1.5% 1 (+1) 0
Andere 36.907 0.7% 0
Totaal 5.302.353 100% 212 106

Verkozenen

bewerken

Regeringsvorming

bewerken
  Zie Regeringsformatie België 1958 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de verkiezingen werd de regering-G. Eyskens II gevormd.

  1. Theo Luykx, Marc Platel, Politieke geschiedenis van België, p. 486