Bep Schrieke

Bertram Johannes Otto (Bep) Schrieke (Zandvoort, 18 september 1890 – Londen, 12 september 1945) was een Indonesiëkundige, die hoogleraar volkenkunde en geschiedenis van Nederlands-Indië in Batavia en later hoogleraar koloniale volkenkunde aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam was. Van 1938 tot 1945 was hij directeur van de Afdeling Volkenkunde van het Koloniaal Instituut - nu Koninklijk Instituut voor de Tropen - in Amsterdam. Hij verrichtte historische studies naar taal-, land- en volkenkunde van Nederlands-Indië. Schrieke was minister van Onderwijs in het kortstondige kabinet-Colijn V. Schrieke stierf aan een hartfalen in een hotel in Londen.^[1]

Familie

Schrieke was de broer van jurist Jaap Schrieke, secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie tijdens de Nederlandse bezetting door de Duitsers.

Het boek van Bonang. Laat Midden-Javaanse tekst in transcriptie plus 2 pag. in facs. Proefschrift Leiden 1916.
De inlandsche hoofden: rede in tegenwoordigheid van Zijne Excellentie den gouverneur-generaal van Nederlandsch-Indië uitgesproken bij de IV-jarige herdenking van de stichting der Rechtshoogeschool te Batavia op 27 October 1928. Weltevreden : Kolff, 1928.
Alien Americans: a study of race relations. New York: Viking, 1936.
Indonesian Sociological Studies; Selected Writings of B. Schrieke. The Hague, 1955 (sec. ed., 1966).

Zie de categorie Bep Schrieke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. Overname was tot 1 februari 2016 toegestaan met bronvermelding.

Voorganger:
J.R. Slotemaker de Bruïne

Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
1939

Opvolger:
G. Bolkestein