Nederlands: De reeks met Russische muziek is opgebouwd rond vier van de belangrijkste componisten die Rusland in deze eeuw heeft voortgebracht: Igor Stravinsky (1882-1971), Alfred Schnittke (°1934), Edison Denisov (1929-1996) en Sofia Gubaidulina (°1931). Leidraad was de betrachting voornamelijk orkestraal en/of minder gespeeld repertoire van deze componisten op het podium van de Blauwe Zaal te brengen. In de drie concerten met orkest is daarenboven een niet-Russisch componist dialogiserend ingevoerd. Dat zal ongetwijfeld tot verrassende muzikale resultaten leiden. Zo staat een groot nieuw symfonisch werk van de Belgische componist Luc Van Hove als wereldcreatie op het programma samen met Le Chant du Rossignol van Igor Stravinsky en Alfred Schnittkes' Concerto for Three. Stravinsky's symfonisch gedicht, een adaptatie van de laatste twee delen van zijn opera Le Rossignol, lokte bij de première in Genève op 6 december 1919 zwaar protest uit. Waarschijnlijk, zo merkt Stravinsky-kenner Robert Craft droogjes op, omdat ze 'toen in Zwitserland de Sacre nog nooit hadden gehoord'. Het grimmige Concerto for Three gaat terug op een geplogenheid in Moskou waar drie vreemdelingen bij gebrek aan geld met zijn drieën een fles vodka kopen en die ergens op een donkere plek samen leegdrinken. Solisten zijn Elisa Kawaguti (viool), Paul de Clerck (altviool) en Jean-Paul Dessy (cello). Ook in het eerste concert van huisorkest de Beethoven Academie staan strijkinstrumenten centraal. De Canon voor viool en strijkers (1985) is een typisch Schnittke-stuk, een spookachtig en vluchtig arrangement van een werk van Alban Berg. Concertmeester Otto Derolez neemt de solopartij voor zijn rekening. Het werk van Denisov, Variations on a choral theme from J.S. Bach (1984), is meer dan een bewerking. Het koraal 'Es ist genug' wordt na zijn introductie als het ware opgeslorpt door de muziek van Denisov - Marc Tooten speelt de altvioolpartij - tot op het einde van het werk beide melodieën vredig naast elkaar klinken. Wolfgang Rihms (°1952) vioolconcerto Gesungene Zeit stond al lang op het verlanglijstje van de Beethoven Academie. Met Guido de Neve als solist en gastdirigent Reinbert de Leeuw hebben ze nu de gelegenheid deze gebalde en energieke meditatie over tijd en eindigheid voor te stellen. In het volgende concert plaatst de Beethoven Academie Igor Stravinsky naast Manuel de Falla (1876-1946). De eminente de Falla-kenner en dirigent Josep Pons leidt het orkest doorheen het wilde en strenge Concerto voor clavecimbel - het eerste uit de moderne tijd - dat nog steeds niets van zijn jeugdige frisheid (1926) heeft verloren. De nachten in Spaanse tuinen bevatten dan weer typische de Falla-kenmerken, impressionistische toetsen en op de Spaanse volksaard gekopieerde sonoriteiten. De beide korte Suites voor klein orkest van Stravinsky parafraseren eveneens volkse en uit de dans afkomstige vormen als de polka, española, wals of mars. Het Concerto in Es, Dumbarton Oaks (1938) was een opdracht van de rijke Amerikaanse mecenas Bliss. Het werd op zijn landgoed Dumbarton Oaks onder leiding van Nadia Boulanger voor het eerst uitgevoerd. Het Ensemble Recherche uit het Duitse Freiburg staat internationaal hoog aangeschreven als uitvoerder van werk van Helmut Lachenmann, Stefan Wolpe en van jongere Duitse componisten als Cornelius Schwer of Klaus Spahlinger. Voor hun debuut in deSingel kozen ze componisten die allen buiten het officiële Sovjetcircuit werkzaam waren of zijn. Jef Golyscheff (1897-1970) experimenteerde al in 1914 met een soort van twaalftonenstelsel avant la lettre. Galina Ustwolskaja (°1919), Alfred Schnittke (°1934) en de onlangs overleden Edison Denisov (°1929-1996) behoren tot de voortrekkers van componisten die vanaf de jaren vijftig en zestig de interesse van het Westen voor nieuwe muziek uit Rusland wakker maakten. Wladimir Tarnapolski (°1955) is de jongste, hij leeft in Moskou. Het Arditti Kwartet rondt de Russische reeks af met een Belgische première, het tweede strijkkwartet van Ivan Wyschnegradsky (1893-1979). Deze Rus is de pionier op het gebied van de microtonaliteit, een componeerwijze waarbij de sonore ruimte in de allerkleinste intervallen wordt opgedeeld. Van de jonge, in 1950 in Leningrad geboren componiste Jelena Firssowa speelt Arditti vervolgens het kwartet nr 7. Beide relatief onbekende werken worden ter zijde gestaan door twee 'klassiekers' uit de kwartetliteratuur van onze eeuw. Het tweede strijkkwartet (1987) van Sofia Gubaidulina, een unisono en ingetogen meditatie op een noot (G). En het vierde strijkkwartet van de Wolgaduitser Schnittke, koorddansend tussen ongegeneerd sentiment en waarachtig mystieke vervoering, nu eens burlesk, dan weer theatraal en dramatisch, maar altijd de luisteraar in zijn zog meeslepend.