Bezetting van Constantinopel

De bezetting van Constantinopel (nu Istanboel) (13 november 191823 september 1923) was de bezetting van de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk, als gevolg van de wapenstilstand van Mudros door de Triple Entente van de Eerste Wereldoorlog. De eerste Franse troepen trokken de stad binnen op 12 november 1918, gevolgd door Britse troepen de dag daarop. De bezetting had twee fasen: de de facto fase van 13 november 1918 tot 20 maart 1920, en de de jure fase van 20 maart 1920 tot de dagen van de Vrede van Lausanne. Geallieerde troepen bezetten delen van de stad en zetten begin december 1918 een geallieerd bestuur op. Deze bezetting – samen met de bezetting van İzmir – leidde tot de oprichting van de Turkse nationalistische beweging en de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog. De laatste geallieerde troepen verlieten de stad op 23 september 1923. De eerste Turkse troepen trokken de stad binnen op 6 oktober 1923.

Bezetting van Constantinopel
Onderdeel van Geallieerde bezetting van het Ottomaanse Rijk
Constantinopel 23 mei 1919: Protest tegen de bezetting
Constantinopel 23 mei 1919: Protest tegen de bezetting
Datum 13 november 191823 september 1923
Locatie District Constantinopel
Resultaat District Constantinopel bezet door de Triple Entente, later verlaten
Strijdende partijen
Turkse revolutionairen Vlag van het Verenigd Koninkrijk Britse Rijk
Frankrijk
Koninkrijk Italië

Referenties

bewerken
  • Nur Bilge CRISS, "Istanbul under Allied Occupation 1918–1923", 1999 Brill Academic Publishers, ISBN 90-04-11259-6 ()