Transpecos-rattenslang
De Transpecos-rattenslang[2] (Bogertophis subocularis) is een slang uit de familie toornslangachtigen en de onderfamilie Colubrinae.
| Transpecos-rattenslang IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2007) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Transpecos-rattenslang (Bogertophis subocularis) | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Bogertophis subocularis (Brown, 1901) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Verspreidingsgebied in het rood. | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Transpecos-rattenslang op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Arthur Erwin Brown in 1901. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber subocularis gebruikt.[3]
Ondersoorten
bewerkenDe soort wordt verdeeld in twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Bogertophis subocularis amplinotus | Webb, 1990 | Mexico (Durango) |
| Bogertophis subocularis subocularis | Brown, 1901 | De rest van het verspreidingsgebied. |
Uiterlijke kenmerken
bewerkenDe Transpecos-rattenslang is een slanke, enigszins sierlijk bewegende slang. De huid van deze terrestrische, nachtactieve soort is lichtgeel, oker of geelbruin met 21 tot 28 donkerbruine tot zwarte H-vormige dwarsstrepen op de rug en een dubbele streep in de nek. De lichaamslengte bedraagt ongeveer 90 centimeter tot 1,4 meter, het langste exemplaar werd bijna 1,68 meter lang. De schubben zijn voorzien van een opstaande rand (gekield), de anaalplaat is gedeeld. De kop heeft opvallend grote, bolle ogen, op de kop zijn geen vlekken of strepen aanwezig.[4]
Levenswijze
bewerkenOm de hitte te ontvluchten, houden ze zich overdag schuil onder platte stenen en in rotsspleten. Bij bedreiging scheiden ze een stinkende stof af en ze zullen ook niet aarzelen om te bijten.[2] Op het menu staan voornamelijk knaagdieren en daarnaast worden ook vogels en vleermuizen buitgemaakt.[4]
Voortplanting
bewerkenHet legsel bestaat uit vier tot acht eieren, die worden afgezet onder stenen of in rottende bladeren. Als de juvenielen uitkomen zijn ze ongeveer 28 tot 38 centimeter lang.[4] De grote ogen van de slanke jongen zijn nog opzienbarender dan die van volwassen dieren. De jongen hebben een lichtere kleur in vergelijking met adulten variërend van geel tot geel-grijs, de tekening is wat lichter van kleur.
Verspreiding en habitat
bewerkenDeze soort komt voor in de zuidelijke VS in de staten New Mexico en Texas en in noordoostelijk Mexico in de staten Chihuahua, Coahuila, Durango en Nuevo León.[3]
De habitat bestaat uit zanderige omgevingen, de slang komt voor in zowel gematigde als hete woestijnen.[5]
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[5]
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ (en) Transpecos-rattenslang op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b David Burnie (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp) (2001). Animals (Dieren). Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Bogertophis subocularis.
- ↑ a b c Roger Conant en Joseph T Collins (1998). Reptiles and Amphibians of Eastern/Central and North-America. Houghton Mifflin, Pagina 360, 361. ISBN 0 395 90 452 8.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Bogertophis subocularis - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Roger Conant en Joseph T Collins - Reptiles and Amphibians of Eastern/Central and North-America – Pagina 360, 361 - Houghton Mifflin – 1998 – ISBN 0395904528
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Bogertophis subocularis - Website Geconsulteerd 17 februari 2020
- (nl) – David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).