Boli Bolingoli
Boli Bolingoli Mbombo[1] (Kinshasa, 1 juli 1995) is een Congolees-Belgische voetballer.
Boli Bolingoli | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bolingoli namens Rapid Wien in 2017.
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Boli Bolingoli Mbombo | |||||||
Geboortedatum | 1 juli 1995 | |||||||
Geboorteplaats | Kinshasa, Zaïre | |||||||
Lengte | 180 cm | |||||||
Been | Links | |||||||
Positie | Linksachter / Linksbuiten | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Standard Luik | |||||||
Rugnummer | 21 | |||||||
Huidige club | 5 april 2022 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2026 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands * | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 31 augustus 2024 | ||||||||
|
Clubcarrière
bewerkenJeugd
bewerkenOp zijn zevende kwam hij naar België.[2] Bolingoli speelde in zijn jeugd voor tal van Antwerpse clubs. Hij begon bij Berchem Sport en belandde via KSK Beveren en Antwerp FC in 2009 in de jeugd van eersteklasser Germinal Beerschot. Na een jaar stapte hij over naar de jeugdopleiding van Club Brugge. In 2012 werd Bolingoli in de beloftenkern opgenomen, een jaar later in de A-kern. In juni 2013 ondertekende hij zijn eerste profcontract bij Club Brugge.[3]
Club Brugge
bewerken2013/14
bewerkenBolingoli werd bij Club Brugge omgeschoold van aanvaller naar linksachter.[4] Op 26 juli 2013 maakte hij zijn officiële debuut voor Club Brugge: de Congolese Belg mocht toen op de openingsspeeldag van de Jupiler Pro League tegen Sporting Charleroi net voor affluiten invallen voor Maxime Lestienne. Enkele minuten eerder maakte ook Tuur Dierckx zijn debuut. Op de tweede speeldag, tegen KV Oostende, kreeg Bolingoli een basisplaats en kopte hij rond het uur de 1-2-eindstand tegen de netten.[5] Bolingoli bleef vervolgens enkele weken op rij in de basis staan, tot hij zijn opmars gestuit zag door een heup- en enkele hamstringblessures.[6] Na de bekerwedstrijd tegen KSV Oudenaarde op 25 september 2013 kwam hij in zijn debuutseizoen bij het eerste elftal van Club Brugge niet meer in actie.
2014/15
bewerkenIn juni 2014 verlengde Bolingoli zijn contract bij Club Brugge tot medio 2017.[7] Het bleek niet de voorbode van een succesvol seizoen: mede vanwege blessurelast speelde Bolingoli in het seizoen 2014/15 slechts twintig wedstrijden in alle competities. Helemaal onsuccesvol was het seizoen echter niet, want in de terugwedstrijd van de halve finale van de Beker van België droeg Bolingoli met twee goals tegen Cercle Brugge zijn steentje bij aan de kwalificatie voor de finale.[8] Bolingoli kreeg in deze finale, die Club met 2-1 won van RSC Anderlecht, een basisplaats. Drie dagen voor de bekerfinale scoorde Bolingoli ook al punten door als invaller tweemaal te scoren in de terugwedstrijd van de achtste finale van de Europa League tegen Besiktas J.K., waarmee hij Club Brugge aan een eerste Europese kwartfinale in twintig jaar hielp.[9]
2015/16
bewerkenDoor de blessure van José Izquierdo depanneerde Bolingoli in het begin van het seizoen als linkerflankaanvaller.[10] Op 28 juli 2015 scoorde Bolingoli als rechtermiddenvelder het enige Brugse doelpunt in de 2-1-nederlaag tegen Panathinaikos FC in de Champions League-voorronde.[11] Club Brugge-icoon Jan Ceulemans verklaarde kort daarop in Het Nieuwsblad dat Bolingoli "een nuttige voetballer is die de hele linkerflank voor zijn rekening nam, maar aanvallend nooit mee het verschil zal maken".[12] Later in het seizoen verhuisde Bolingoli, die in september 2015 opnieuw een contractverlenging kreeg, weer naar de linksbackpositie.[13] Na de 5-0-nederlaag tegen SSC Napoli in de Europa League in september 2015, waarin Bolingoli tijdens de rust vervangen werd, verklaarde analist Gert Verheyen dat hij "aan de bal geen enkel sterk punt opnoemen" bij Bolingoli.[14] Na de nederlaag tegen Napoli werden de speelkansen van Bolingoli onregelmatiger. Hij klokte het seizoen 2015/16 uiteindelijk af op 22 wedstrijden in alle competities. Tijdens de winter toonde de Italiaanse eersteklasser Genoa CFC interesse om Bolingoli te huren, maar Club Brugge wees de interesse af.[15]
2016/17
bewerkenNa zijn dubbele gele kaart tegen Standard Luik in december 2015 leek Bolingoli te hebben afgedaan bij Club-trainer Michel Preud'homme, maar tijdens het seizoen 2016/17 kreeg de polyvalente linkerflankspeler een nieuwe kans als doublure van Laurens De Bock en José Izquierdo.[16] Bolingoli speelde dat seizoen drie van de zes Champions League-groepswedstrijden: na een invalbeurt thuis tegen FC Porto kreeg hij een basisplaats op bezoek bij Porto en thuis tegen FC Kopenhagen.
STVV
bewerkenIn januari 2017 werd Bolingoli samen met Sébastien Bruzzese en Brandon Mechele voor een half seizoen uitgeleend aan STVV.[17] Onder trainer Ivan Leko werd Bolingoli een vaste waarde bij STVV, dat dat seizoen zijn groep won in Play-off 2 maar in de finale met 3-0 verloor van RC Genk. Op het einde van het seizoen 2016/17 werd Leko trainer van Club Brugge.
Rapid Wien
bewerkenOp 22 juni 2017 geraakte bekend dat Bolingoli een driejarig contract had ondertekend bij de Oostenrijkse topclub Rapid Wien.[18] Hij debuteerde een maand later met een invalbeurt van acht minuten tegen SV Mattersburg. Hij wist al snel een basisplaats te veroveren op de backpositie. In het seizoen 2018/19 bereikte Bolingoli voor het eerst in drie jaar tijd met zijn ploeg de zestiende finale van de Europa League. Datzelfde jaar werd de finale van de Oostenrijkse voetbalbeker behaald, hierin bleek Red Bull Salzburg een maatje te groot.
Celtic FC
bewerkenOp 3 juli 2019 ondertekende Bolingoli een vierjarig contract bij Celtic FC.[19] In de eerste helft van het seizoen was Bolingoli een certitude op linksback bij de Schotse topclub, na Nieuwjaar verdween hij compleet uit beeld.[20] Na de stopzetting van de competitie vanwege de coronapandemie won hij met Celtic de landstitel.[21]
In augustus 2020 haalde Bolingoli zich de woede op de hals door in volle coronapandemie op reis te gaan naar Spanje en vervolgens niet in quarantaine te gaan zoals gebruikelijk. Zowel Celtic als de Schotse premier Nicola Sturgeon reageerden furieus.[22]
Istanbul Başakşehir
bewerkenIn september 2020 werd Bolingoli door Celtic voor een seizoen met aankoopoptie verhuurd aan de Turkse kampioen Istanbul Başakşehir, waar eerder ook Rode Duivel Nacer Chadli had getekend.[23]
Terugkeer naar Celtic
bewerkenBolingoli kwam na zijn terugkeer bij Celtic aanvankelijk niet aan spelen toe. Enkel op de zesde en negende competitiespeeldag kwam hij (wel telkens 90 minuten) aan spelen toe, tegen respectievelijk Livingston FC en Motherwell FC. Eind februari 2022 leende de club hem tot het einde van het seizoen uit aan FK Oefa, dat op dat moment voorlaatste stond in de Russische Premjer-Liga.[24] Na een door de Russische invasie van Oekraïne bewogen maand, waarin de Russische competitie weliswaar gewoon doorging, werd op 1 april 2022 bekendgemaakt dat het huurcontract vroegtijdig werd verbroken, waardoor Bolingoli nooit zijn officiële debuut maakte voor de club.[25]
Clubstatistieken
bewerkenSeizoen | Club | Land | Competitie | Competitie | Beker | Europees | Supercup | Totaal | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | ||||
2013/14 | Club Brugge | Jupiler Pro League | 7 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | — | 9 | 1 | ||
2014/15 | 11 | 0 | 3 | 2 | 6 | 3 | — | 20 | 5 | ||||
2015/16 | 14 | 0 | 1 | 0 | 7 | 1 | 0 | 0 | 22 | 1 | |||
2016/17 | 8 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 13 | 0 | |||
→ STVV | 18 | 0 | 0 | 0 | — | — | 18 | 0 | |||||
2017/18 | Rapid Wien | Bundesliga | 28 | 1 | 3 | 0 | — | — | 31 | 1 | |||
2018/19 | 28 | 2 | 4 | 0 | 10 | 0 | — | 42 | 2 | ||||
2019/20 | Celtic FC | Scottish Premiership | 14 | 0 | 3 | 0 | 11 | 0 | — | 28 | 0 | ||
2020/21 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 1 | 0 | ||||
→ Istanbul Başakşehir | Süper Lig | 12 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 18 | 0 | ||
2021/22 | Celtic FC | Scottish Premiership | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 2 | 0 | ||
→ FK Oefa | Premjer-Liga | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | |||
2022/23 | KV Mechelen | Eerste klasse A | 18 | 0 | 2 | 0 | — | — | 20 | 0 | |||
2023/24 | 11 | 0 | 0 | 0 | — | 1 | 0 | 12 | 0 | ||||
2024/25 | Standard Luik | 2 | 0 | 0 | 0 | — | — | 2 | 0 | ||||
TOTAAL | 174 | 4 | 18 | 2 | 44 | 4 | 2 | 0 | 238 | 10 |
Palmares
bewerkenCompetitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Club Brugge | ||||
Belgisch landskampioen | 1x | 2015/16 | ||
Beker van België | 1x | 2014/15 | ||
Belgische Supercup | 1x | 2016 | ||
Celtic FC | ||||
Schots landskampioen | 1x | 2019/20 |
Trivia
bewerken- Boli Bolingoli is de neef van Romelu en Jordan Lukaku, eveneens allebei profvoetballers.[26]
- Zijn jongere broer Emeraude genoot zijn jeugdopleiding bij onder andere Germinal Beerschot, Lierse SK en KRC Genk. In januari 2019 debuteerde hij in het eerste elftal van SC Eendracht Aalst.
- ↑ Bolingoli is de naam van zijn vader, Mbombo die van zijn moeder. De zus van zijn vader is de moeder van Jordan en Romelu Lukaku.
- ↑ Boli Bolingoli: Mehr als ein Lächeln Der Standard, 22 september 2017. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Club Brugge geeft 18-jarige aanvaller Boli Bolingoli Mbombo profcontract Krant van West-Vlaanderen, 7 juni 2013
- ↑ Chinese tester verovert harten van Club-supporters Het Nieuwsblad, 24 juni 2013. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Club wint met 1-2 op KV Oostende Club Brugge, 4 augustus 2013
- ↑ De eerste seizoenshelft van de jeugd van Club Het Nieuwsblad, 11 december 2013. Gearchiveerd op 10 april 2023.
- ↑ Bolingoli tot 2017 bij Club Het Nieuwsblad, 19 juni 2014
- ↑ Tien Club-spelers hebben weinig moeite met Cercle en plaatsen zich voor finale Het Laatste Nieuws, 11 februari 2015
- ↑ De Sutter en Bolingoli blussen Turkse hel en schieten Club naar eerste kwartfinale in 20 jaar Het Laatste Nieuws, 19 maart 2015. Gearchiveerd op 17 september 2020.
- ↑ Club-jongeren tonen hoe het wel moet De Standaard, 3 augustus 2015. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Club gaat met 2-1 onderuit op Panathinaikos Club Brugge, 28 juli 2015
- ↑ Ceulemans: "Hij zal aanvallend nooit het verschil maken bij Club" Voetbalnieuws, 30 juli 2015. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Club Brugge verlengt contract Boli Bolingoli Gazet van Antwerpen, 15 september 2015. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Bolingoli: ‘Kritiek Verheyen kwam hard aan’ Het Nieuwsblad, 22 september 2015. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Club Brugge overweegt inkrimping Spaanse enclave Het Nieuwsblad, 16 december 2015. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ [https://www.hln.be/nieuws/-hij-is-volwassen-ingevallen~a9a426d7/ Het Laatste Nieuws, 20 augustus 2016
- ↑ Club verhuurt Bruzzese, Mechele en Bolingoli aan STVV Het Laatste Nieuws, 5 januari 2017. Gearchiveerd op 17 september 2020.
- ↑ Boli Bolingoli verlaat Club Brugge voor Rapid Wenen Het Laatste Nieuws, 22 juni 2017
- ↑ Celtic delighted to sign Boli Bolingoli-Mbombo on four-year deal Celtic FC, 3 juli 2019. Gearchiveerd op 7 november 2020.
- ↑ Bolingoli kampioen van Schotland Het Nieuwsblad, 19 mei 2020. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ Schotland voetbalt ook niet meer, Celtic kampioen en Hearts zakt Sporza, 18 mei 2020. Gearchiveerd op 28 september 2020.
- ↑ Schotse premier en Celtic woest nadat Boli Bolingoli quarantaineregels overtrad: “Dit is gewoon onaanvaardbaar” Het Laatste Nieuws, 11 augustus 2020. Gearchiveerd op 22 september 2020.
- ↑ Boli Bolingoli wordt ploegmaat van Nacer Chadli bij Basaksehir Het Nieuwsblad, 13 september 2020. Gearchiveerd op 10 april 2023.
- ↑ TRANSFER: Celtic FC leent Boli Bolingoli zonder aankoopoptie uit aan FK Oefa Door Fans Voor Fans, 23 februari 2022. Gearchiveerd op 12 april 2023.
- ↑ Boli Bolingoli (ex-Club Brugge) zonder één minuut te spelen alweer weg bij Russische club Het Nieuwsblad, 1 april 2022. Gearchiveerd op 11 april 2023.
- ↑ «Romelu belt mij elke dag» Club Brugge, 13 juli 2013