Brass Eye
Brass Eye is een Britse televisieserie gemaakt door Chris Morris. Het programma heeft de vorm van een satirische mockumentary waarin de spot wordt gedreven met onderwerpen in het nieuws en de sensationalistische stijl waarin het nieuws in de jaren 90 op de Britse televisie verslagen werd. De eerste serie van zes afleveringen werd in 1997 uitgezonden op Channel 4 waarna in 2001 nog eenmalig een special te zien was.
| Brass Eye | ||||
|---|---|---|---|---|
| Genre | Mockumentary, satire | |||
| Bedenker | Chris Morris | |||
| Hoofdrollen | Chris Morris Doon Mackichan Gina McKee Mark Heap Amelia Bullmore Simon Pegg Julia Davis Claire Skinner Hugh Dennis Kevin Eldon | |||
| Regie | Michael Cumming | |||
| Scenario | Chris Morris David Quantick Peter Baynham Jane Bussmann Arthur Mathews Graham Linehan Charlie Brooker | |||
| Land van oorsprong | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Taal | Engels | |||
| Uitzendingen | ||||
| Start | 29 januari 1997 | |||
| Einde | 26 juli 2001 | |||
| Afleveringen | 7 | |||
| Zender | Channel 4 | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Brass Eye was de opvolger van Morris' eerdere programma's On the Hour (radio, 1991–92) en The Day Today (1994) en veel bekende Britse komieken en acteurs waaronder Simon Pegg en Claire Skinner speelden mee. Naast Morris werd de serie mede geschreven door David Quantick, Peter Baynham, Jane Bussmann, Arthur Mathews, Graham Linehan en Charlie Brooker.
Controverses
bewerkenDe serie was in het Verenigd Koninkrijk zeer controversieel. De aflevering over drugs uit 1997 leidde ertoe dat David Amess, lid van het Britse Lagerhuis, kamervragen stelde over de fictieve Oost-Europese drug "Cake". De aflevering waarin een ode aan moordenares Myra Hindley werd gebracht leidde ertoe dat de serie enige tijd uitgesteld werd. Ook werd Michael Grade, baas van het eigen televisiestation Channel 4, belachelijk gemaakt.
Toen de zesdelige serie uit 1997 in 2001 herhaald en op dvd uitgebracht werd maakte Morris ook één nieuwe aflevering over pedofilie. Deze special, bedoeld als kritiek op de manier waarop media als News of the World met het onderwerp van kindermisbruik omgingen, werd de meest controversiële van de serie.[1][2] Meerdere bekende Britten spraken een boodschap in om aandacht te vragen voor kindermisbruik, maar waren zich er niet van bewust dat het ging om een satirisch televisieprogramma en dat de boodschappen die ze inspraken volledig onzinnig waren.[1][2][3] Meer dan drieduizend klachten werden ingediend en minister van Kinderbescherming Beverley Hughes sprak zich uit tegen het programma, al bleek dat ze de aflevering niet had gezien.[1] De onafhankelijke televisiecommissie eiste excuses van Channel 4.[3]
In 2014 werd Brass Eye door The Guardian geplaatst in de top tien meest politiek controversiële televieprogramma's ooit.[1]
Afleveringen
bewerken- "Animals" (dieren), uitgezonden op 29 januari 1997
- "Drugs" (drugs), uitgezonden op 5 februari 1997
- "Science" (wetenschap), uitgezonden op 12 februari 1997
- "Sex" (seks), uitgezonden op 19 februari 1997
- "Crime" (misdaad), uitgezonden op 26 februari 1997
- "Decline" (achteruitgang), uitgezonden op 5 maart 1997
- Special: "Paedogeddon!" (pedo-geddon!), uitgezonden op 26 juli 2001
Externe link
bewerken- (en)
Brass Eye in de Internet Movie Database
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Brass Eye op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c d (en) Gabriel Tate, The 10 most politically controversial TV shows of all time. The Guardian (3 september 2014). Geraadpleegd op 9 november 2014.
- ↑ a b (en) Donna Bowman, Genevieve Koski, Erik Adams, Todd VanDerWerff, David Sims, Phil Dyess-Nugent en Ryan McGee, Brass Eye’s “Paedogeddon!” inflamed the U.K.—but was that the point?. The A.V. Club (17 juli 2013). Geraadpleegd op 9 november 2014.
- ↑ a b (en) TV watchdog demands apology for Brass Eye paedophile spoof. Daily Mail. Gearchiveerd op 10 november 2014. Geraadpleegd op 9 november 2014.