Bruynzeel Suriname Houtmaatschappij
De Bruynzeel Suriname Houtmaatschappij was een bosbouwbedrijf in Suriname en timmerfabriek waar hout, triplex en geprefabriceerde woningen werden gemaakt. Het bedrijf was in 1947 opgericht door Willem Bruynzeel als dochteronderneming van Bruynzeel.[1] In 1985 werd het eigendom van de Surinaamse Staat.[2] In 2005 werd Bruynzeel Suriname gesloten.[3][4] De Bruynzeelwoningen zijn nog steeds een karakteristiek kenmerk van Suriname.[5]
| Bruynzeel Suriname Houtmaatschappij | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De zagerij van Bruynzeel
| ||||
| Oprichting | 24 oktober 1947 | |||
| Sleutelfiguren | Willem Bruynzeel | |||
| Land |  Suriname
| |||
| Hoofdkantoor | Beekhuizen, Paramaribo, Suriname | |||
| Producten | Hout, triplex, en geprefabriceerde woningen | |||
| Website | Officiële website | |||
| ||||
Oprichting
bewerkenNa de Tweede Wereldoorlog werd het duidelijk dat de houtinkoop van Nederland anders geregeld moest worden. Willem Bruynzeel vertrok in 1946 naar Suriname en sloot met gouverneur Brons een voorlopige overeenkomst voor een concessie van 4.200.000 hectare.[1] Een gedeelte van de voormalige plantage Beekhuizen werd gekocht van de Evangelische Broedergemeente, en op 24 oktober 1947 werd Bruynzeel Suriname Houtmaatschappij opgericht als onafhankelijke dochteronderneming van Bruynzeel.[1][6]
Bruynzeelwoningen
bewerkenDe fabriek produceerde oorspronkelijk gezaagd en geschaafd hout, triplex, spaanplaat en vloeren.[7] Bruynzeel had in Nederland in 1946 noodwoningen gebouwd.[8] Omdat ook in Suriname een woningtekort heerste, begon Bruynzeel in 1955 met de productie van geprefabriceerde woningen in bouwpakket.[7] Er zijn door de jaren 24 verschillende types woningen aangeboden. Bij het bouwpakket was een handleiding toegevoegd waarin beschreven stond hoe de woning moest worden gebouwd. De woningen waren succesvol en niet alleen in Suriname. In 1956 werden ook woningen geëxporteerd naar Grenada voor huisvesting na de Orkaan Jannet in 1955. Voor de bouw van de Centre Spatial Guyanais bij Kourou, Frans-Guyana werden Bruynzeelwoningen neergezet als huisvesting voor het personeel.[9]
Neergang
bewerkenBruynzeel Suriname was een gezonde winstgevende firma in de jaren zestig,[10] maar in de jaren zeventig begonnen de resultaten achter te blijven. In 1973 werd de Surinaamse overheid 40% aandeelhouder van Bruynzeel.[11] In 1985 werden de resterende aandelen voor een symbolisch bedrag overgedragen aan de Staat.[2] In 1990 werd de productie van de Bruynzeelwoningen beëindigd.[5] In 2005 werd de fabriek stilgelegd,[3][4] en werden ongeveer 1.800 werknemers ontslagen.[12] Onderhandelingen over een privatisering en herstart draaiden uiteindelijk op niets uit.[3][4]
Zie ook
bewerkenExterne link
bewerken
- ↑ a b c Bruynzeel Suriname, Oprichting
- ↑ a b Reformatorisch Dagblad, Bruynzeel over in Surinaamse handen, 23 december 1985. Gearchiveerd op 8 juni 2023.
- ↑ a b c Waterkant, Marktwaarde Bruynzeel Suriname blijft toenemen, 31 januari 2008. Gearchiveerd op 8 februari 2023.
- ↑ a b c Eric Mahabier, De Ware Tijd via Nickerie.net, Doorwin definitief van de baan, 2 november 2006
- ↑ a b Parbode, Moriah Leysner, Bruynzeel in Suriname – Vergane Houten Glorie, 20 november 2020
- ↑ Suriname plantages, Plantage Beekhuizen. Gearchiveerd op 3 oktober 2022.
- ↑ a b LM Publishers, Bruynzeelwoningen in Suriname. Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ Koos Raucamp, Noodwoningen van Bruynzeel, 22 mei 1946. Gearchiveerd op 12 juli 2022.
- ↑ Daphne Bakker, Archined, De bloei en teloorgang van de Surinaamse Bruynzeelwoningen, 6 juli 2020. Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ Bruynzeel Suriname, Geschiedenis
- ↑ NRC Handelsblad, Suriname neemt deel in Bruynzeel, 15 august 1973. Gearchiveerd op 8 juni 2023.
- ↑ Dagblad Suriname, Vergane glorie, 22 october 2018