Scalidophora

Scalidophora
	Schematische voorstelling van een Scalidophora; Begrippenlijst:; ca = staarten; cg = staartzenuw; gn = geslachtsklier; gt = darm; in = introvert; ir = oprolmechanisme voor introvert; mc = mond; ng = nekzenuw; nk = hals; os = verdediging mond; pn = protonephridia; rb = hersenen; sc = scaliden; tk = rompvn = buikzenuw
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Onderrijk:	Eumetazoa (Orgaandieren)
Superstam
	Scalidophora;
Stammen
	Kinorhyncha; Priapulida; Loricifera;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Scalidophora op Wikispecies
Portaal	Biologie

Scalidophora (synoniem: Cephalorhyncha) is de verzamelnaam van een groep mariene ongewervelden, bestaande uit de drie stammen Kinorhyncha (stekelwormen), Priapulida (peniswormen) en Loricifera (corsetdiertjes). De groep wordt meestal gezien als een superstam.

Scalidophora is een zustergroep van Nematoida (rondwormen).

Kenmerken

De morfologische samenhang tussen Scalidophora is op basis van een introvert met scaliden en de aanwezigheid van twee ringen, bestaande uit spieren die kunnen oprollen.^[1]

Autapomorfieën zijn:^[2]

Scaliden
Lichaam in drie onderverdeeld: introvert (proboscis), nek en de buikstreek
Het introvert zelf
Voortbewegingsorgaan kan omkeren en ingetrokken worden
Stekels op het introvert zijn veelzijdig symmetrisch en komen waarschijnlijk in een 30-tal rijen voor
De holte onder de cuticula (de verharde laag) is gevuld met opperhuid en receptoren
Kegelvormige mond
Ze bevatten een uitrekbare structuur met scalide-achtige zintuigcellen (bijvoorbeeld smaakpapillen)

Als voortbewegingsorgaan hebben ze een proboscis met lange stekels, die veelzijdig symmetrisch gerangschikt staan.

Evolutie

Gedurende de evolutie hebben de Scalidophora een beweegbare proboscis (een soort slurf) met scaliden (lange stekels voor de voortbeweging in zachte sedimenten) ontwikkeld.

Classificatie

Scalidophora
- Vinctiplicata
  - Stam Priapulida
  - Stam Loricifera
- Stam Kinorhyncha

Omdat de Scalidophora veel gelijken op de Panarhtropoda en Nematoida, zijn deze allen ingedeeld in de superstam Ecdysozoa.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Telford, M. J., Bourlat, S. J., Economou, A., Papillon, D., Rota-Stabelli O. , (27-03-2008). The evolution of the Ecdysozoa. Philosophical Transactions of the Royal Society B 363 (1496): 1529–1537. DOI:10.1098/rstb.2007.2243.
↑ (en) Peter Ax (14 maart 2013). Multicellular Animals: Volume III: Order in Nature - System Made by Man. Springer Science & Business Media. ISBN 9783662088746.

[1] (en) Telford, M. J., Bourlat, S. J., Economou, A., Papillon, D., Rota-Stabelli O. , (27-03-2008). The evolution of the Ecdysozoa. Philosophical Transactions of the Royal Society B 363 (1496): 1529–1537. DOI:10.1098/rstb.2007.2243.

[2] (en) Peter Ax (14 maart 2013). Multicellular Animals: Volume III: Order in Nature - System Made by Man. Springer Science & Business Media. ISBN 9783662088746.

[1]

[2]