De FV4030/4 Challenger 1 is een gevechtstank (Main Battle Tank) die tussen 1983 en 2001 in dienst was bij de Britse landmacht en later bij het de koninklijke Jordaanse landmacht waar de laatste voertuigen in 2022 uit dienst traden.

Challenger 1
Een Challenger Mark I
Een Challenger Mark I
Soort
Type Gevechtstank
Herkomst Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Gebruik VK: 1983-2001 (genievoertuigen nog in gebruik)
Jordanië: 1999-2022
Aantal gebouwd 420
Periode -
Bemanning 4
Lengte 11,5 m
Breedte 3,51 m
Hoogte 2,95 m
Gewicht 62 ton
Pantser en bewapening
Pantser Chobham
Hoofdbewapening 120mm-kanon
Secundaire bewapening 2x 7,62mm-machinegeweer
Motor 26l dieselmotor met 895 kW
Snelheid (op wegen) 56 km/h
Rijbereik 450 km

Geschiedenis

bewerken

De oorsprong ligt bij een Iraanse bestelling bij het Britse Military Vehicles and Engineering Establishment (MVEE); men wilde de Chieftain vervangen door een verbeterd model. Na de Iraanse Revolutie moest deze order geannuleerd worden. Echter was het MBT-80-project van het Verenigd Koninkrijk in diezelfde periode mislukt en werd de Britse landmacht nu de klant van het MVEE. Na eerst Cheviot genoemd te zijn werd de uiteindelijke naam 'Challenger', een naam die werd ontleend aan de Cruiser Mk VIII Challenger-tank uit de Tweede Wereldoorlog.

De Challenger 1 is onder meer gebruikt in de Eerste Golfoorlog en op de Balkan, onder andere bij de Kosovo Force.

Een gemoderniseerde versie van de Challenger 1 wordt nog door Jordanië gebruikt. In maart 1999 was het Britse leger met de nieuwe koning Abdoellah II van Jordanië overeengekomen om 288 tanks te sturen; najaar 2002 werd dit aantal met 100 verhoogd. Tegen 2002 waren ook alle Challenger 1-modellen vervangen door de nieuwe versie, de Challenger 2.

Voor het transport van deze zware tank heeft het Britse leger de Scammell Commander ingezet.

Vergelijkbare tanks uit dezelfde periode

bewerken