Cléopatre Darleux
Cleopâtre Darleux (Mulhouse, 1 juli 1989) is een handbalspeler die behoort tot het Franse nationale handbalteam .
| Cléopâtre Darleux | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Cléopâtre Darleux (2012)
| |||||||
| Persoonlijke informatie | |||||||
| Bijnaam | Cléo | ||||||
| Geboortedatum | 1 juli 1989 | ||||||
| Geboorteplaats |  Mulhouse, Frankrijk
| ||||||
| Lengte | 176 cm | ||||||
| Sport |  Handbal
| ||||||
| Arm | Rechts | ||||||
| Positie | Keeper | ||||||
| Clubinformatie | |||||||
| Spelend bij | Metz Handball
| ||||||
| Rugnummer | 16 | ||||||
| Senioren | |||||||
| |||||||
| Interlands * | |||||||
| |||||||
| Medailles | |||||||
| * Bijgewerkt op 8 mei 2022 | |||||||
| |||||||
Carrière
bewerkenDarleux begon met handballen bij US Wittenheim/Ensisheim en speelde daarna bij HBC Kingersheim. Vanaf 2005 speelde de doelvrouw voor ES Besançon, dat in de Franse eerste divisie speelde. In 2006 stapte ze over naar de Franse eredivisionist Issy-les-Moulineaux Handball, waarvoor ze drie seizoenen speelde. In 2009 stapte ze over naar competitierivaal Metz Handball. Na het winnen van de Franse beker en de League Cup in haar debuutseizoen bij Metz, won ze het seizoen daarna de competitie en de Franse beker.
Darleux kwam in de zomer van 2011 bij Arvor 29. In het voorseizoen had zich een abces gevormd op het hoornvlies van haar rechteroog, waardoor ze bijna blind was. Sindsdien is haar gezichtsvermogen verminderd, maar ze mag geen contactlenzen dragen. Hierdoor droeg ze destijds een sportbril bij wedstrijden.[1] In het seizoen 2011/12 won ze met Brest het kampioenschap en de League Cup. In zomer van 2012 maakt ze de overstap naar de Deense topclub Viborg HK, waar ze 2 seizoenen speelde. In het seizoen 2013/14 won ze de competitie, de Deense beker en de EHF Cup Winners' Cup. In de zomer van 2014 keerde ze terug in de Franse competitie bij OGC Nice.[2] Ze staat sinds het seizoen 2016/17 onder contract bij Brest Bretagne Handball.[3] Tussen april 2019 en februari 2020 pauzeerde zij wegens zwangerschap[4][5]
Darleux maakte op 14 oktober 2008 haar debuut voor het Franse nationale team in een wedstrijd tegen Hongarije. Ze zat bij de Franse selectie voor de Olympische Spelen van 2012, waar Frankrijk vijfde werd. In 2017 won ze de wereldtitel. Op de WK's van 2009 en 2011 behaalde ze zilver evenals op het EK van 2020. Verder vertegenwoordigde ze Frankrijk op het WK van 2013 en op de Europese kampioenschappen van 2008, 2010, en 2012.
Bij de Olympische Spelen in Tokio veroverde ze de gouden medaille met de Franse ploeg.[6] Darleux had een reddingspercentage van 33% tijdens dat toernooi. Later dat jaar won ze ook nog de zilveren medaille bij de wereldkampioenschappen.[7] Bij de Europese kampioenschappen van 2022 greep het Franse team net naast de prijzen, maar Darleux werd wel gekozen in het all-star-team.[8]
Externe links
bewerken
- (en) Cléopatre Darleux in de databank van de Europese Handbalfederatie
- (da) Cléopatre Darleux in de databank van Hyldgaard-Jensen
- (en) Profiel van Cléopatre Darleux op olympedia.org
- Darleux op olympics.com
- Darleux op LFH
|
|
|
|
|
|---|---|---|---|---|
| 1 | 0 | 0 |
Franse nationale handbalselecties Clubteams Brest Bretagne Handball – selectie 2022/232. Constance Mauny ·
3. Alicia Toublanc ·
6. 
Helene Gigstad Fauske ·
8. 
Monika Kobylińska ·
9. 
Đurđina Jauković ·
10. Coralie Lassource 
·
12. 
Petra Marinović ·
16. Cléopatre Darleux ·
17. 
Estel Memana ·
19. Elisa Técher ·
20. 
Merel Freriks ·
21. Aïssatou Kouyaté ·
22. Pauletta Foppa ·
34. Tatjana Brnović ·
42. 
Jenny Carlson ·
55. Pauline Coatanea ·
63. Eva Jarrige ·
Itana Grbić ·
97. Julie Foggea ·
Coach: Pablo Morel
Viborg HK – selectie 2013/141. 
Chana Masson de Souza ·
2. Rikke Skov ·
3. Marit Malm Frafjord ·
4. Linnea Torstensson ·
5. Anne Kjersti Suvdal ·
8. 
Mouna Chebbah ·
9. Isabelle Gulldén ·
10. Amanda Kurtović ·
11. 
Sanja Damnjanovic ·
15. Sabine Pedersen ·
17. Josefine Orby Poulsen ·
18. Mette Thyrsted ·
19. Louise Lyksborg ·
23. Cléopâtre Darleux ·
23. Signe Hald ·
25. Maria Fisker ·
27. Louise Burgaard ·
Coach: Christian Dalmose
Resultaten: kampioen Damehåndboldligaen – winnaar Nordea Cup – 2e kwalificatieronde EHF Champions League – winnaar EHF Beker voor Bekerwinnaars
Viborg HK – selectie 2012/132. Rikke Skov ·
3. Marit Malm Frafjord ·
6. Pernille Holst Larsen ·
7. 
Anita Bulath ·
8. Mouna Chebbah ·
9. Isabelle Gulldén ·
0. Amanda Kurtović ·
11. 
Holly Lam-Moores ·
12. Søs Søby ·
15. Sabine Pedersen ·
19. Louise Lyksborg ·
22. Johanna Ahlm ·
23. Cléopâtre Darleux ·
25. Maria Fisker ·
Coach: Christian Dalmose
Resultaten: 3e plaats Damehåndboldligaen – 1/4 finale Nordea Cup – groepsfase EHF Champions League – finale EHF Beker voor Bekerwinnaars
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Cléopâtre Darleux op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (de) handball-world, Cleopatre Darleux: Top-Leistungen trotz eingeschränkter Sicht. handball-world. Gearchiveerd op 17 december 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.
- ↑ www.handball-world.com: Top-Leistungen trotz eingeschränkter Sicht, abgerufen am 27. Mai 2014. Gearchiveerd op 18 september 2016.
- ↑ (de) handball-world, Brest Bretagne stellt Nationaltorhüterin vor. handball-world. Gearchiveerd op 17 december 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.
- ↑ (fr) Enceinte, Cléopâtre Darleux manquera la fin de la saison. L'Équipe. Gearchiveerd op 17 december 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.
- ↑ (fr) Brest Bretagne Handball : Cléopâtre Darleux de retour après son accouchement. ici, par France Bleu et France 3 (25 februari 2020). Gearchiveerd op 17 december 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.
- ↑ handball-world.news: Doppel-Gold in Tokio: Frankreich holt sich auch bei den Frauen den Olympiasieg, abgerufen am 8. August 2021. Gearchiveerd op 23 maart 2023.
- ↑ (de) handball-world, 16:4-Spurt im Finale der Handball-WM der Frauen: Norwegen krönt sich gegen Frankreich zum Weltmeister. handball-world. Gearchiveerd op 15 oktober 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.
- ↑ (en) Coverage of Women's EHF EURO 2022 – Sunday 20 November. ehfeuro.eurohandball.com. Gearchiveerd op 30 november 2022. Geraadpleegd op 17 december 2022.