Hardloper (slang)
De hardloper[2] (Coluber constrictor) is een niet-giftige slang uit de familie toornslangachtigen en de onderfamilie Colubrinae.
| Hardloper IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_(32991867593).jpg)
| |||||||||||||||||||
| Coluber constrictor flaviventris, exemplaar uit Missouri. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Coluber constrictor Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Hardloper op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Carl Linnaeus in 1758. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber Constrictor gebruikt. De slang behoorde later tot andere geslachten, zoals Bascanion, Coryphodon, Bascanium en Zamenis.[3] De soort wordt ook wel geelbuikslang genoemd.
Ondersoorten
bewerkenDe soort wordt verdeeld in elf ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Uiterlijke kenmerken
bewerkenDe lengte loopt uiteen van ongeveer negentig centimeter tot 1,5 meter, uitschieters kunnen 1,85 m bereiken. De kleur is zeer variabel, zowel bruine, gele als meer blauwachtige exemplaren komen voor. Het lichaam is smal en de staart is lang en dun, de kop is breed en duidelijk afgesnoerd door een smalle nek. De iris is bruin tot donkergeel van kleur. De juvenielen zijn bij de geboorte ongeveer 25 centimeter lang en hebben donkere vlekjes op de rug die na verloop van tijd verdwijnen als ze ongeveer 75 centimeter lang zijn.[4] Lange tijd werd zelfs gedacht dat de juvenielen tot een andere soort behoorden.
Levenswijze
bewerkenDe hardloper is een dagactieve, bodembewonende soort die goed kan klimmen en bekendstaat als bijzonder snel. De wetenschappelijke soortaanduiding constrictor betekent wurgen, en ondanks dat vele gladde slangen de prooi wurgen doet deze soort dat niet. De prooi wordt verpletterd onder het lichaam of doodgedrukt door de kaken. Op het menu staan hagedissen, kleine zoogdieren, vogels, eieren, slangen, kleine schildpadden en kikkers. Jongere dieren eten vaak insecten. De slang staat bekend als agressief en bijt bij verstoring.[5] Vroeger werd wel gedacht dat het dier mensen achtervolgde maar dit wordt beschouwd als een sterk verhaal.[2]
De eieren worden afgezet in de zomer. Er worden drie tot elf eieren afgezet, soms leggen meerdere vrouwtjes hun eieren in hetzelfde nest.[5]
Verspreiding en habitat
bewerken
De hardloper komt voor in Noord- en Midden-Amerika: in zuidelijk Canada, de Verenigde Staten, Mexico, Belize en noordelijk Guatemala. Er zijn elf ondersoorten die wat betreft verspreidingsgebied sterk afwijken.
De habitat bestaat uit een grote diversiteit aan biotopen, zoals bossen, savannen, scrublands, graslanden, woestijnen, moerassen en rotsige omgevingen.[6] Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden kan de slang worden aangetroffen. Zowel in droge als vochtige omgevingen wordt de soort aangetroffen, maar niet in berggebieden en woestijnen.
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[6]
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ (en) Hardloper op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 477. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Coluber constrictor.
- ↑ Roger Conant en Joseph T Collins (1998). Reptiles and Amphibians of Eastern/Central and North-America. Houghton Mifflin, Pagina 338, 339. ISBN 0 395 90 452 8.
- ↑ a b California Herps, Coluber constrictor.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Coluber constrictor - IUCN Red List. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
Bronnen
- (en) – Roger Conant en Joseph T Collins - Reptiles and Amphibians of Eastern/Central and North-America – Pagina 338, 339 - Houghton Mifflin – 1998 – ISBN 0395904528
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Coluber constrictor - Website Geconsulteerd 8 mei 2020