Concertino (Chaminade)

Het Concertino voor fluit en orkest in D majeur van Cécile Chaminade , Op. 107 werd geschreven in 1902 als concoursstuk voor fluitstudenten aan het Conservatoire de Paris, waar het vele jaren als zodanig dienst zou doen. Het stuk maakt in de transcriptie voor fluit en piano inmiddels deel uit van het standaardrepertoire voor fluit. In 2012 eindigde het stuk op nr. 85 in de Classic 100 Music of France van het het Australische radiostation ABC Classic FM.

Concertino voor fluit en orkest
Cécile Chaminade
Componist	Cécile Chaminade
Soort compositie	soloconcert
Gecomponeerd voor	fluit en symfonieorkest (of piano)
Toonsoort	D majeur
Opusnummer	107
Compositiedatum	1902
Opgedragen aan	Paul Taffanel
Oeuvre	Oeuvre van Cécile Chaminade
Portaal    Klassieke muziek

Het werk is omschreven als "melodisch en aantrekkelijk". Het werd opgedragen aan de Franse fluitist, conservatoriumdocent en componist Paul Taffanel.

Compositie

Het concertino is een eendelig stuk. Het opent met een brede, open melodie die daarna overgaat in virtuoze guirlandes voor de solofluitist. Na een wat meer ritmisch middendeel, met de aanduiding Più animato agitato. is er een solo voor de hobo die de cadens inluidt. In de versie met piano is de hoofdstem van de orkestpassage voorafgaand aan de cadens verplaatst naar de fluitpartij. Het stuk besluit met een reprise van eerste thema gevolgd door een coda.

Orkestratie

• Solo – fluit
• Orkest – 1 fluit, ook piccolo, 2 hobo's, 2 klarinetten, 1 fagotten, 4 hoorns, 3 trombones, tuba, pauken, harp, strijkers

Opname

Het Concertino Op. 107, gespeeld door Alex Murray (fluit) en Martha Goldstein (piano):

Bronnen, noten en/of referenties

• Bladmuziek van het Concertino voor fluit en orkest van Chaminade op de website van het International Music Score Library Project