Dubai Desert Classic 2014

Dubai Desert Classic 2014
Plaats	Dubai, Verenigde Arabische Emiraten
Oprichting	1989
Golfbaan	Emirates Golf Club
Par	72
Lengte	6690 m
Tour(s)	Europese PGA Tour 2014
Datum	30 januari - 2 februari 2014
Winnaar	Stephen Gallacher
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

De Dubai Desert Classic van 2014 - officieel de Omega Dubai Desert Classic 2014 - was een golftoernooi, dat van 30 januari tot en met 2 februari 2014 werd gespeeld op de Emirates Golf Club in Dubai. Het toernooi maakte deel uit van de Europese PGA Tour 2014 en het totale prijzengeld bedroeg US$ 2.500.000.

Titelverdediger was Stephen Gallacher die vorig jaar, in 2013, het toernooi won met 22 slagen onder par.

Dit jaar is de 25ste editie van de Dubai Desert Classic en ter viering van de 25ste editie worden alle voormalige winnaars uitgenodigd. Severiano Ballesteros won het in 1992 en is de enige van hen die niet meer leeft, hij wordt vertegenwoordigd door zijn oudste zoon Javier Ballesteros. Of alle voormalige winnaars zullen spelen, is nog niet bekend. De voormalige winnaars zijn:

Mark James (1989)
Eamonn Darcy (1990)
Severiano Ballesteros (1992)
Wayne Westner (1993)
Ernie Els (1994, 2002, 2005)
Fred Couples (1995)
Colin Montgomerie (1996)

Verslag

Ronde 1

Edoardo Molinari speelde met -7 zijn beste ronde van dit jaar, maar eindigde met een bogey op een par 5. Rory McIlroy maakte daar een birdie en ging aan de leiding met -9. Van de Nederlanders bracht alleen Joost Luiten een redelijke score binnen. Tiger Woods, die weer de nummer 1 op de wereldranglijst is, deelt met -4 de 10de plaats met zes andere spelers. Henrik Stenson, de nummer 2, deelt de 35ste plaats met Luiten.

Ronde 2

Rory McIlroy vervolgde met een ronde van 70 en dat was goed genoeg om aan de leiding te blijven. De 23-jarige Brooks Koepka, die al in de top-100 van de wereld staat, maakte een ronde van 65 en eindigde op de 2de plaats. Joost Luiten speelde een degelijke ronde, maar Derksen en Huizing misten de cut.

Ronde 3

McIlroy en Koepka speelden samen in de laatste partij. Na 12 holes stonden ze gelijk op -13. Stephen Gallacher maakte zijn eerste birdie pas op hole 9, maar daarop volgden 4 birdies en een eagle waarna hij op hole 15 ook op -13 stond. Gallacher maakte daarna npg 3 birdies; hij eindigde na een ronde van -9, gelijk aan het toernooirecord, alleen op de eerste plaats.

Ronde 4

Gallacher speelde een ronde van 72 en dat bleek goed genoeg te zijn om te winnen. Emiliano Grillo eindigde met een eagle en eindigde daardoor boven Romain Wattel en Brooks Koepka op de 2de plaats.

Scores

Naam	R2D	OWGR	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Stephen Gallacher	42	67	66	-6	T	71	-1	-7	T7	63	-9	-16	1	72	par	-16	1
Emiliano Grillo	119	268	71	-1	T41	67	-5	-6	T	69	-3	-9	T16	66	-6	-15	2
Brooks Koepka	138	93	69	-3	T17	65	-7	-10	T2	70	-2	-12	T3	70	-2	-14	T3
Thorbjørn Olesen	37	60	71	-1	T41	68	-4	-5	T20	65	-7	-12	T3	71	-1	-13	T5
Edoardo Molinari	8	103	65	-7	2	72	par	-7	T6	68	-4	-11	T5	71	-1	-12	T9
Rory McIlroy	22	6	63	-9	1	70	-2	-11	1	69	-3	-14	2	74	+2	-12	T9
Joost Luiten	8	43	70	-2	T36	69	-3	-5	T20	70	-2	-7	T19	70	-2	-9	T23
Daan Huizing	132	192	73	+1	T83	74	+2	+3	MC
Robert-Jan Derksen	61	233	74	+2	T95	74	+2	+4	MC

Leider		Toernooirecord		MC = missed cut = cut gemist		R2D		OWGR

Spelers

Invitaties

Voormalige winnaars

Nationale rangorde

Amateurs

Bronnen, noten en/of referenties