Engels amateurvoetbalelftal (mannen)
Het Engels amateurvoetbalelftal was een amateurelftal dat Engeland vertegenwoordigde bij internationale wedstrijden. Het werd gevormd door het groeiende professionalisme waardoor amateurspelers geen kans meer maakten om geselecteerd te worden voor het Engels voetbalelftal.
| Engeland | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Wedstrijden | |||||
Eerste interland: Frankrijk 0 – 15 Engeland (am.) (Parijs, Frankrijk; 1 november 1906) Grootste overwinning: Frankrijk 0 – 15 Engeland (am.) (Parijs, Frankrijk; 1 november 1906) Grootste nederlaag:  Denemarken 3 – 0 Engeland (am.) (Kopenhagen, Denemarken; 5 juni 1914) .svg){kind=small} België 3 – 0 Engeland (am.) (Brussel, België; 5 mei 1923) | |||||
| |||||
De eerste wedstrijd werd gespeeld op 1 november 1906 in het Parijse Parc des Princes en eindigde in een 0-15 overwinning. Het was meteen de grootste overwinning ooit. Stanley Harris scoorde zeven keer en Vivian Woodward vier keer. Ondanks dat het amateurs waren was het een erg sterk team. Men bleef tussen 1906 en 1910 zelfs ongeslagen. Hoewel de FA deze wedstrijden niet als volwaardige interlands beschouwt voor het Engelse team, worden ze wel als volwaardig beschouwd door de opponenten. De amateurs brachten zo België en Duitsland hun grootste nederlaag in de geschiedenis toe, respectievelijk 11-2 en 9-0.
Er is wel een meningsverschil of het amateurelftal niet hetzelfde is als het Brits olympisch voetbalelftal op de Olympische Zomerspelen van 1908 en 1912. De FA beschouwt deze gouden medailles eerder als een overwinning voor het amateurteam dan het Britse team. Op de Olympische Zomerspelen 1956 speelde het team als Groot-Brittannië. De spelers kwamen echter enkel uit Engeland omdat de andere deelnaties hun steun hadden teruggetrokken.
Het team werd ontbonden in 1974 toen de FA het onderscheid tussen profs en amateurs afschafte.