Esaias Reynier Snijman

politicus uit Zuid-Afrika

Esaias Reynier Snijman (Colesberg, 6 november 1822Philippolis, 14 juli 1884) ook wel E.R. Snyman, was een politicus en staatsman in de republiek Oranje Vrijstaat. Hij was lange tijd lid van de Volksraad van de Oranje Vrijstaat, en fungeerde diverse malen als voorzitter. Daarnaast was hij in 1855 lid van de Samengestelde Commissie voor het Bestuur van de Regering. In 1859 diende hij tijdelijk als waarnemend staatspresident.[1][2]

Esaias Reynier Snijman
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 6 november 1822
Colesberg, Britse Kaapkolonie
Overleden 14 juli 1884
Philippolis, Vlag van de Oranje Vrijstaat Oranje Vrijstaat
Land Vlag van de Oranje Vrijstaat Oranje Vrijstaat
Lid van de Volksraad van de Oranje Vrijstaat
Aangetreden 1854
Einde termijn 1876
Lid van de Samengestelde Commissie voor het Bestuur van de Regering
Aangetreden 10 februari 1855
Einde termijn 27 augustus 1855
Waarnemend staatspresident van de Oranje Vrijstaat
Aangetreden Begin 1859
Einde termijn 15 december 1859
Voorganger Jacobus Nicolaas Boshoff
Opvolger Koos Venter (waarn.)
Voorzitter van de Volksraad van de Oranje Vrijstaat
Huidige functie
Aangetreden Diverse malen
Portaal  Portaalicoon   Zuid-Afrika

Biografie

bewerken

Snijman werd geboren in de Britse Kaapkolonie. Zijn ouders waren Christoffel Gerhardus Snyman en Albertha Janse van Rensburg.

Reeds in 1854 woonde hij in de Oranjeriviersoevereiniteit toen dat gebied nog onder Britse heerschappij stond. Snijman was vertegenwoordiger van Sannah's Poort (tegenwoordig Fauresmith) bij de ondertekening van de Conventie van Bloemfontein, waarmee de Oranje Vrijstaat zijn onafhankelijkheid verkreeg.

Hij was van 1854 tot 1876 lid van de Volksraad van Oranje Vrijstaat en trad in die periode ook regelmatig op als voorzitter.

In 1855 was hij lid van de Samengestelde Commissie voor het Bestuur van de Regering toen de Volksraad staatspresident Josias Philip Hoffman naar huis stuurde na een politiek schandaal. Snijman trad ook eenmaal op als waarnemend staatspresident toen Jacobus Nicolaas Boshoff in 1959 met verlof ging en tijdens zijn verlof ontslag indiende.[3]

Tijdens de presidentsverkiezingen van 1859 was Snijman één van de vijf kandidaten, maar verloor van Marthinus Wessel Pretorius.

Na 1876 trok Snijman zich terug uit het publieke leven. Hij stierf op 14 juli 1884.[4]