Ethyl-p-hydroxybenzoaat

chemische verbinding

Ethyl-p-hydroxybenzoaat of ethylparabeen is een conserveermiddel dat gebruikt wordt om de aangroei van micro-organismen, met name schimmels tegen te gaan.

Ethyl-p-hydroxybenzoaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ethyl-p-hydroxybenzoaat
Structuurformule van ethyl-p-hydroxybenzoaat
Algemeen
Molecuul­formule C9H10O3
IUPAC-naam ethyl-4-hydroxybenzoaat
Andere namen ethyl-p-oxybenzoaat, ethylparabeen
Molmassa 166,8 g/mol
CAS-nummer 120-47-8
EG-nummer 204-399-4
Wikidata Q229976
Vergelijkbaar met methylparabeen, propylparabeen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur kleurloos - wit
Smeltpunt 115-118 °C
Kookpunt 297-298 °C
Nutritionele eigenschappen
ADI 10 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief conserveermiddel tegen gisten en schimmels
E-nummer E214
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

De alkylesters van p-hydroxybenzoëzuur worden parabenen genoemd. Ethylparabeen is de ethylester; andere parabenen zijn bijvoorbeeld methylparabeen en propylparabeen. Ook het natriumzout van deze esters wordt als conserveermiddel gebruikt. Samen worden deze stoffen ook wel aangeduid als PHB (p-hydroxybenzoaten).

Ethylparabeen komt voor in de vorm van kleine kleurloze kristallen of als een wit kristallijn poeder. Het smelt tussen 115 en 118 °C.

Toepassingen en regelgeving

bewerken

Levensmiddelen

bewerken

Ethylparabeen is in de Europese Unie toegelaten als conserveermiddel in voeding onder E-nummer E214. Parabenen mogen in de Europese Unie beperkt in voedsel gebruikt worden, met name in geleicoatings van vleeswaren (maximum gehalte 1 g/kg); in granen- of aardappelsnacks, gecoate noten en suikerwerk (behalve chocolade) (max. gehalte 0,3 g/kg) en (tot 2006) in vloeibare dieetsupplementen (max. 2 g/kg).[1]

Het Europees Agentschap voor de Voedselveiligheid EFSA heeft de aanvaardbare dagelijkse inname aan parabenen vastgesteld op 0-10 mg/kg lichaamsgewicht/dag voor de som van ethyl- en methyl-parabeen en de natriumzouten daarvan.[2]

Cosmetica

bewerken

In cosmetica wordt ethylparabeen veel gebruikt als conserveermiddel voor diverse producten binnen het effectieve pH bereik van parabenen (pakweg 4 tot 7). Ethylparabeen is wereldwijd toegelaten als conserveermiddel voor cosmetica. In de Europese Unie geldt een maximum dosering van 0,4% ethylparabeen in het eindproduct en een maximum van 0,8% voor de som van alle parabenen in het eindproduct.

bewerken