Euklaas

Euklaas
Mineraal
Chemische formule	AlBe(OH)SiO4)
Kleur	kleurloos, groenachtig, blauw
Streepkleur	wit
Hardheid	6,5-7,5
Glans	glasglans, diamantglans
Breuk	schelpvormig
Splijting	zeer goed
Kristaloptiek
Brekingsindices	Np 1,652, Nm 1,656, Ng 1,672
Dubbele breking	0,019-0,025
Dispersie	0,016
Luminescentie	soms donkerrood, onduidelijk
Pleochroïsme	zwak tot sterk, geelachtig tot blauwgroen
Overige eigenschappen
Veredeling	niet bekend
Bijzondere kenmerken	geen
Lijst van mineralen
Portaal	Aardwetenschappen

Het mineraal euklaas is een beryllium-aluminium-nesosilicaat met de chemische formule BeAl(SiO₄)(OH).

Eigenschappen

Het doorzichtige tot doorschijnende kleurloze, witte, (licht)blauwe of lichtgroene euklaas heeft een witte streepkleur, een glasglans en de splijting is perfect volgens kristalvlak [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,04 en de hardheid is 7,5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving

De naam van het mineraal euklaas is afgeleid van de Griekse woorden eu en klasis goed breken. Deze naam lijkt opvallend, omdat de hardheid van het mineraal 7,5 bedraagt. Breken is echter niet afhankelijk van hardheid.

Geschiedenis

Hoewel euklaas al in 1792 is beschreven wordt het nog niet zo lang als edelsteen gebruikt.

Ontstaan

Pegmatieten

Voorkomen

Euklaas is, zoals andere berylliumhoudende mineralen, een algemeen mineraal in pegmatieten, maar het wordt ook gevonden in gebieden met hydrothermale activiteit. De typelocatie is het Orenburg district in de Zuidelijke Oeral, Rusland. Het wordt ook gevonden in Colombia. Rijke vindplaatsen van blauwe en groene euklaaskristallen bevinden zich in Brazilië. Grote eulkaaskristallen worden ook gevonden in Zimbabwe, Oeganda, Kongo, Zuid-Afrika, Noorwegen en Oostenrijk.

Bewerking

Facetslijpsel, cabochons.

Vergelijkbare mineralen

Aquamarijn, hiddeniet, topaas.

Imitatie

Niet bekend.

Determinatie

Soortelijk gewicht, hardheid, optisch.

Aanbeveling

Reinigen met ultrasoon geluid is riskant, nooit met stoom reinigen.