Fatoumata Diawara
Fatoumata Diawara (Abidjan, 1982) is een Malinese zangeres, actrice, en componiste. Ze woont afwisselend in Bamako en Milaan.
| Fatoumata Diawara | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Fatoumata Diawara tijdens het festival du Bout du Monde, augustus 2012
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Fatoumata Diawara | |||
| Geboren | 1982 | |||
| Land | Ivoorkust | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2006 - heden | |||
| Genre(s) | wassoulou-muziek | |||
| Beroep | singer-songwriter | |||
| Instrument(en) | zang | |||
| Label(s) | Wagram Music | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenDiawara bracht haar eerste jaren door in Abidjan, de hoofdstad van Ivoorkust, waar haar vader woonde en werkte, in een gezin met veel kinderen. Haar vader bracht haar dans en gitaar bij. Op 9-jarige leeftijd, na de plotselinge dood van een oudere zus, verhuisde ze naar haar tante, een actrice, en daar bracht ze haar tienerjaren door; dit was in het dorp Madina Kouroulamini, 23 km van Bougouni in de regio Sikasso in Mali.[1]
In 1997 werd ze ontdekt door de cineast Cheick Oumar Sissoko die haar aannam voor vrouwelijke hoofdrol in de film La Genèse.[2] In 1998 vertrok ze naar Frankrijk om bij het Théâtre des Bouffes du Nord te spelen in een bewerking van Antigone. Ze speelde in verschillende speelfilms waaronder Sìa : Le Rêve du python (prijs van de jury op het Panafrikaans Festival van Ouagadougou voor Film en Televisie in 2001). Op haar 19e ontvluchtte ze een gedwongen huwelijk met haar neef.[1] Ze sloot zich aan bij de straattheatergroep Royal de luxe, waarvan ze zes jaar deel uitmaakte. In november 2006 werd ze gekozen voor de hoofdrol in de Opéra du Sahel, te Bamako.[3]
Op dat moment werd ze opgemerkt door Cheick Tidiane Seck die haar vroeg als achtergrondzangeres voor de opnamen van het album Red Earth : A Malian Journey (2007) van Dee Dee Bridgewater.[4] In dezelfde periode ontmoette ze Oumou Sangaré die haar vroeg voor de opnamen van haar album Seya (2009). Diawara besloot verder te gaan in de muziek en begon aan haar eigen repertoire te werken. Ze zette ook haar filmcarrière voort, met name door haar rol als jonge zangeres in de film Il va pleuvoir sur Conakry van de Guinese régisseur Cheick Fantamady Camara. In 2007 speelde ze de rol van Karaba in de muzikale komedie Kirikou et Karaba, naar de strip Kirikou et la sorcière van Michel Ocelot. Daarnaast werkte ze mee aan het album van de soundtrack. Cheick Tidiane Seck vroeg haar voor de opnamen van zijn album Sabaly. Ze kreeg de kans om te zingen met Herbie Hancock (The Imagine project, Grammy Award in 2011[5]) en Hank Jones. Tegelijkertijd werkte ze mee aan verschillende albums, onder andere van Afrocubism en Cheikh Lô.
Ze sprak zich uit tegen vrouwenbesnijdenis in haar regio van herkomst in Mali. In 2012 kwam onder haar leiding een muziekvideo tegen de bezetting van het noorden van Mali door Ansar Dine tot stand, wat haar er toe bracht mee te spelen in Timbuktu (2014).
In 2017 droeg Diawara bij aan Lamomali, het Malinese project van Matthieu Chedid. In 2018 verscheen haar tweede solo-album Fenfo, geproduceerd door Chedid.[6][7]
Stijl en inspiratie
bewerkenAls schrijfster en componiste haalt ze haar inspiratie uit de traditie van de wassoulou-muziek, maar de gebruikte ritmes zijn modern dankzij de invloeden uit de jazz en de blues die ze van haar musici verlangt.[3]
Filmografie
bewerken- 1996 - Taafe Fanga (Adama Drabo)
- 1999 - La Genèse (Cheick Oumar Sissoko), als Dina
- 2002 - Sia, le rêve du python (Dani Kouyaté), als Sia
- 2006 - Il va pleuvoir sur Conakry (Cheick Fantamady Camara), als Siré
- 2010 - Encourage (Eleonora Campanella)
- 2010 - Ni brune ni blonde (Abderrahmane Sissako)
- 2011 - Les Contes de la nuit (Michel Ocelot) (stem)
- 2014 - Timbuktu (Abderrahmane Sissako), als de zangeres
- 2015 - Morbayassa (Cheick Fantamady Camara)
- 2018 - Yao (Philippe Godeau), als Gloria
Theater
bewerken- 1998 - Antigone van Sophocles, in een bewerking door Jean-Louis Sagot Duvauroux
- 2002 -2008 - Royal de luxe
- 2007-2008 - Kirikou et Karaba, als Karaba
Muziek
bewerken- 2011 - Kanou (World Circuit - EP)
- 2011 - Fatou (World Circuit - album)
- 2012 - Rocket Juice and the Moon (Honest Jon's), medewerking aan drie nummers
- 2012 - The Bravest Man In The Universe (Bobby Womack), medewerking aan het nummer Nothin' Can Save Ya
- 2013 - Sketches from Ethiopia (Mulatu Astatke), medewerking aan het nummer Surma
- 2015 - At Home (Live in Marciac) met Roberto Fonseca
- 2017 - Lamomali (Matthieu Chedid), medewerking aan de nummers Manitoumani, Bal De Bamako, Cet Air, Une Âme en Toi Moi
- 2018 - Fenfo (Wagram Music)
- 2020 - Désolé (Gorillaz)
- 2023 - London Ko (Wagram)
Nominaties
bewerkenIn december 2018 behoorde Diawara tot de genomineerden voor twee Grammy Awards: Best World Music Album voor haar album Fenfo en Best Dance Recording voor Ultimatum van de groep Disclosure waaraan ze had meegewerkt.[8]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Fatoumata Diawara op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b Knut Henkel (23 mei 2019). Fatoumata Diawara hat etwas zu sagen. Gearchiveerd op 23 mei 2019. Neue Zürcher Zeitung
- ↑ Un certain regard-prijs op het Filmfestival van Cannes in 1999.
- ↑ a b Biography Fatoumata Diawara, World Circuit
- ↑ Fatoumata Diawara | cd mp3 concert biographie news | Afrisson. web.archive.org (8 mei 2019). Gearchiveerd op 8 mei 2019. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
- ↑ Jazz breaking news: Fatoumata Diawara Previews Songs From Debut Album, jazzwisemagazine.com, 10 juni 2011
- ↑ Fatoumata Diawara annonce un nouvel album avec le clip de la chanson "Nterini", France Info, 9 maart 2018. Gearchiveerd op 15 april 2019.
- ↑ Avec « Fenfo » Fatoumata Diawara donne le la du printemps, France Inter, 8 maart 2018. Gearchiveerd op 14 april 2022.
- ↑ Winners and Nominees 61st Annual GRAMMY Awards (2018), Grammy Awards. Gearchiveerd op 25 juli 2019.