Fenaleen

chemische verbinding

Fenaleen is een polycyclische aromatische koolwaterstof met als brutoformule C13H10. Structureel gezien bestaat de verbinding uit drie gefuseerde benzeenringen. Het wordt, zoals vele polycyclische aromatische koolwaterstoffen, gevormd tijdens de verbranding van fossiele brandstoffen.

Fenaleen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van fenaleen
Structuurformule van fenaleen
Molecuulmodel van fenaleen
Molecuulmodel van fenaleen
Algemeen
Molecuul­formule C13H10
IUPAC-naam 1H-fenaleen
Andere namen perinafteen
Molmassa 166,2185 g/mol
SMILES
C1C=CC2=CC=CC3=C2C1=CC=C3
InChI
1S/C13H10/c1-4-10-6-2-8-12-9-3-7-11(5-1)13(10)12/h1-8H,9H2
CAS-nummer 203-80-5
EG-nummer 205-907-7
PubChem 9149
Wikidata Q1919807
Evenwichtsconstante(n) pKz = 18.1 (DMSO[1]
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Reacties

bewerken

Fenaleen heeft een pKz van 18,1. Voor een koolwaterstof is dit een lage waarde, en de stof wordt door methoxide (CH3O-) omgezet in het anion. Dit ion heeft een aromatisch karakter vanwege de 14 elektronen (12 uit de al aanwezige dubbele bindingen en twee uit de binding naar het onttrokken waterstof-atoom) die in de buitenring van het molecuul een plaats kunnen vinden. Hiermee voldoet het molecuul voor de buitenring aan de regel van Hückel. De p-orbitaal op het centrale koolstofatoom doet daarin dan nauwelijks mee.