François Cornelis
François Marc Ghislain baron Cornelis (Ukkel, 25 oktober 1949[1]) is een Belgisch bestuurder en topfunctionaris. Van 2017 tot 2021 was hij voorzitter van de raad van bestuur van bpost.
Levensloop
bewerkenPetrofina en Total
bewerkenFrançois Cornelis studeerde af als burgerlijk ingenieur aan de Université catholique de Louvain en ging in 1974 aan de slag bij oliemaatschappij Petrofina,[1] waar hij in 1986 de tweede man werd. In 1989 verwierf Albert Frère de controle over Petrofina. Een jaar later stelde hij Cornelis als CEO aan. In 1999 werd Petrofina door het Franse Total overgenomen. Cornelis werd vicevoorzitter van het directiecomité van TotalFina en behield deze functie wanneer TotalFina in 2000 Elf overnam. Bovendien stond hij aan het hoofd van de chemiedivisie van TotalFinaElf (later Total).[2][3] Van 2006 tot 2008 was hij tevens voorzitter van CEFIC, de European Chemical Industry Council.[4] In 2011 eindigde zijn loopbaan bij Total.[5]
bpost
bewerkenIn 2013 werd hij onafhankelijk bestuurder van bpost. In 2017 werd hij er voorzitter van de raad van bestuur in opvolging van Françoise Masai.[6] In maart 2021 werd bpost-CEO Jean-Paul Van Avermaet ontslagen en nam hij het dagelijkse management van bpost over.[7] Cornelis werd bekritiseerd vanwege zijn aanpak in de ontslagzaak.[8] Hij verloor zijn plaats in het benoemingscomité van bpost, dat op zoek moest naar Van Avermaets opvolger.[9] In april 2021 stapte Cornelis vervroegd op als voorzitter van bpost.[10]
Bestuursmandaten
bewerkenCornelis was ook bestuurder bij kalkproducent Carmeuse, investeringsvennootschap Sofina, supermarktketen Delhaize en netbeheerder Elia.[11][6] Van januari tot juni 2015 was hij CEO ad interim van Elia in navolging van Jacques Vandermeiren.[12] Chris Peeters volgde hem op.[13]
Sinds 2017 is hij tevens voorzitter van Child Focus, de Stichting voor Vermiste en Seksueel Uitgebuite Kinderen. Hij volgde Jean-Louis Duplat op.[14]
Autosport
bewerkenSinds december 2002 is Cornelis tevens voorzitter van de Royal Automobile Club Belgium (RACB). Hij volgde de onverwachts overleden John Goossens op.[3]
Hij was tevens voorzitter van nv Le Circuit de Spa-Francorchamps, de uitbater van het circuit van Spa-Francorchamps. Hij verving Melchior Wathelet in 2014 en werd in januari 2018 door diens zoon Melchior Wathelet opgevolgd.[15]
Privéleven
bewerkenIn 2015 werd Cornelis voorgedragen voor de erfelijke adel met de persoonlijke titel van baron.[16] Dit kreeg rechtsgevolg na het lichten van de open brieven op 6 november 2016.[17]
Hij is officier in het Legioen van Eer en commandeur in de Kroonorde.[14]
- ↑ a b Wie is François Cornelis?, De Standaard, 16 november 2009. Gearchiveerd op 11 juli 2023.
- ↑ François Cornelis, De Standaard, 15 mei 2006.
- ↑ a b François Cornelis volgt Goossens op als RACB-voorzitter, Gazet van Antwerpen, 17 december 2002. Gearchiveerd op 28 augustus 2021.
- ↑ Nieuwe voorzitter Cefic[dode link], Industrielinqs, 10 februari 2006.
- ↑ Lame duck van Bpost strompelt einde tegemoet, De Tijd, 18 maart 2021. Gearchiveerd op 16 mei 2021.
- ↑ a b François Cornelis nieuwe voorzitter Bpost, De Tijd, 7 april 2017. Gearchiveerd op 28 november 2021.
- ↑ Bpost-topman Jean-Paul Van Avermaet ontslagen, Trends, 14 maart 2021. Gearchiveerd op 4 februari 2023.
- ↑ Bpost-voorzitter kop van Jut bij onvermijdelijk ontslag CEO, De Tijd, 15 maart 2021. Gearchiveerd op 18 mei 2021.
- ↑ Bpost knipt vleugels van voorzitter Cornelis, De Tijd, 17 maart 2021. Gearchiveerd op 16 mei 2021.
- ↑ Bpost-voorzitter Cornelis stapt vervroegd op, De Tijd, 6 april 2021.
- ↑ François Cornélis doet intrede in bestuur Delhaize, De Standaard, 6 maart 2008.
- ↑ Ceo Vandermeiren onverwacht ontslagen, De Standaard, 16 januari 2015.
- ↑ 'Geef Chris Peeters (CEO Elia) de vrijheid', Trends, 30 juni 2015. Gearchiveerd op 1 december 2022.
- ↑ a b Nieuwe voorzitter én ondervoorzitter bij Child Focus, Child Focus, 24 maart 2017.
- ↑ Melchior Wathelet vervangt François Cornélis als voorzitter Spa-Francorchamps, Autosport, 10 mei 2017. Gearchiveerd op 14 april 2021.
- ↑ (fr) Découvrez les 14 nouveaux nobles belges, La Libre Belgique, 17 juli 2015. Gearchiveerd op 28 september 2020.
- ↑ État présent de la noblesse belge (2020), p. 11.