Frank Lobman
Frank Lobman (Paramaribo, 18 november 1953 – Rotterdam, 10 juni 2021) was een Surinaams-Nederlands thaibokser en karateka.
| Frank Lobman | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Bijnaam | The Animal | |||
| Geboren | Paramaribo, 18 november 1953 | |||
| Overleden | Rotterdam, 10 juni 2021 | |||
| Nationaliteit | Suriname Nederland | |||
| Lengte | 1,80 m | |||
| Gewicht | 90 kg | |||
| Sportieve gegevens | ||||
| Discipline | Kickboksen, Muay Thai, Kyokushin | |||
| Jaren actief | 1975–2002 | |||
| Gevechtsstatistieken kickboksen | ||||
| Totaal | 116 | |||
| Gewonnen | 110 | |||
| Op knock-out | 100 | |||
| Verloren | 6 | |||
| ||||
Biografie
bewerkenFrank Lobman was een telg uit een sportfamilie. Op 7 mei 1972 behoorde hij tot de eerste groep zich aanmeldde toen Cecil Tirion de eerste karateschool van Suriname startte in de stijl kyokushinkai. Toen zijn broer, de derde dan karateka Hedwig Lobman, in 1975 terugkwam naar Suriname en de Karate Academie startte, stapte hij over.[1]
Tussendoor was hij in 1976 in Nederland en nam hij deel aan de Open Zeeuwse Atletiekkampioenschappen. Hier won hij goud bij het speerwerpen en zilver op de 100 m sprint.[2]
Terwijl Lobman in februari 1977 nog zijn arm in het gips had als blessure na een karatewedstrijd,[3] behaalde hij tijdens de Caraïbische kampioenschappen op Aruba in oktober van dat jaar een bronzen medaille.[4] Rond februari 1978 nam zijn broer het examen af voor zijn eerste dan, tegelijkertijd met Wilfred Burgos.[5] Twee maanden later, op 18 april, opende hij zijn eigen sportschool, met naast karate ook training in gymnastiek.[6]
Vanaf de jaren 1980 woonde Lobman in Nederland. Hier stapte hij over naar het thaiboksen.[7] Bij elkaar werd hij vijf maal Europees kampioen kickboksen en zette hij een trackrecord neer van negentig procent knock-outs. Hij wist te winnen van veel vooraanstaande vechters, onder wie Bas Rutten, Ken Shamrock en de Britse kampioen zwaargewicht Steve Taberner. Hij eindigde zijn actieve sportcarrière in 2003 met een gevecht in Ahoy tegen Jan Oosterbaan, van wie hij eerder won in 1984. Hij verloor zijn afscheidswedstrijd op punten.
Lobman overleed in 2021. Hij is 67 jaar oud geworden.[8]
Titels
bewerken- 5 maal Europees kampioen kickboksen
- Europees kampioen zwaargewicht I.K.B.F.
- Europees kampioen zwaargewicht E.M.T.A.
- Nederlands kampioen zwaargewicht
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Frank Lobman op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Ricky W. Stutgard, De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988), Karate. Gearchiveerd op 8 november 2022.
- ↑ De Stem, Top bereiken erg moeilijk, 17 augustus 1976. Gearchiveerd op 16 juli 2022.
- ↑ Vrije Stem, Bij de beoefening van karate-wedstrijden riskeert..., 9 februari 1977
- ↑ Vrije Stem, De Surinaamse karate-leraar Frank Lobman..., 29 oktober 1977
- ↑ Vrije Stem, Onlangs behaalden de heren, 6 februari 1978
- ↑ Vrije Stem, Sportschool Frank Lobman, 15 april 1978
- ↑ Het Vrije Volk, Mattentekort in Maashal - Vechtsporten., 30 januari 1984
- ↑ Dagblad Suriname, Oud-Thaibokser Frank Lobman overleden, 11 juni 2021. Gearchiveerd op 4 april 2023.