Günter de Bruyn

Günter Martin de Bruyn (Berlijn, 1 november 1926 - Bad Saarow, 4 oktober 2020) was een Duits schrijver.

Leven en werk

De Bruyn (zijn achternaam dankte hij aan een Nederlandse voorouder) was de jongste telg uit een gezin met vier kinderen. Van 1943 tot 1945 moest hij als minderjarige soldaat en 'Luftwaffenhelfer' deelnemen aan de Tweede Wereldoorlog. Hij liep daarbij een ernstige hoofdwond op zodat hij geruime tijd niet kon praten. Naar eigen zeggen besloot hij toen schrijver te worden om zich in elk geval te kunnen uiten. Hij herstelde en na ontslag uit Amerikaanse detentie keerde hij terug naar Oost-Berlijn. Hij liet zich tot leraar opleiden en werd later tevens bibliothecaris en bibliotheekwetenschapper. Vanaf 1961 legde De Bruyn zich toe op het schrijverschap. Hij werd lid van het Deutscher Schriftstellerverband (de schrijversbond van de DDR) en zat later in de internationale schrijversorganisatie PEN-club.

De Bruyns werk bestaat voornamelijk uit autobiografisch getinte, realistische romans en novellen, waarin hij zich voorzichtig kritisch uitlaat over het DDR-regime. Verder schreef hij verscheidene literatuurhistorische en geschiedkundige essays en een biografie over de romantische schrijver Jean Paul (Johann Paul Friedrich Richter). In zijn werk is merkbaar dat de mogelijkheid om na de val van de Berlijnse Muur, eind 1989, vrijuit te kunnen schrijven voor De Bruyn bevrijdend werkte. Zijn tweedelige autobiografie Zwischenbilanz (1992) en Vierzig Jahre (1996) is in Nederland verschenen binnen de reeks Privé-Domein onder de titels Verschoven stad^[1] en Veertig jaar.^[2]

Hij overleed op 93-jarige leeftijd. ^[3]

Eerbewijzen

De Bruyn werd in de DDR diverse malen onderscheiden voor zijn werk, onder meer met de 'Heinrich-Mann-Preis' (1964) en de 'Lion-Feuchtwanger-Preis' (1981). In oktober 1989 weigerde hij de 'Nationalpreis der DDR' vanwege “starheid, intolerantie en dialogisch onvermogen” die hij bij de DDR-regering constateerde. Na 'Die Wende' kreeg hij nog vele andere prijzen, waaronder de 'Thomas-Mann-Preis' (1990), de 'Heinrich-Böll-Preis' van de stad Keulen (1990), de 'Großer Literaturpreis der Bayerischen Akademie der Schönen Künste' (1993), de 'Literaturpreis der Konrad-Adenauer-Stiftung' (1996) en de 'Deutscher Nationalpreis' (2002). Hij kreeg eredoctoraten aan de Albert-Ludwigs-Universität in Freiburg (1991) en de Humboldt Universität in Berlijn (1999).

Werkenlijst

Über die Arbeit in Freihandbibliotheken, 1957
Hochzeit in Weltzow, 1960
Wiedersehen an der Spree, 1960
Einführung in die Systematik für allgemeinbildende Bibliotheken, 1961
Der Hohlweg, 1963
Sinn und Form, 1963, tweede druk als Buridans Esel, 1968
Ein schwarzer, abgrundtiefer See, 1963
Maskeraden, 1966
Preisverleihung, 1972
Der Holzweg, 1974
Tristan und Isolde, 1975
Geschlechtertausch (anthologie), 1975
Das Leben des Jean Paul Friedrich Richter, 1975
Märkische Forschungen, 1978
Im Querschnitt, 1979
Babylon, 1980
Neue Herrlichkeit, 1984
Lesefreuden, 1986
Frauendienst, 1986
Brandenburg, 1991 (met Hauke Dressler)
Im Spreeland, 1991 (met Erhard Pansegrau)
Jubelschreie, Trauergesänge, 1991
Zwischenbilanz. Eine Jugend in Berlin, 1992^[1]
Mein Brandenburg, 1993 (met Barbara Klemm)
Das erzählte Ich, 1995
Was ich noch schreiben will, 1995 (met Ingo Hermann)
Irritation und Verstehen, 1995
Vierzig Jahre: Ein Lebensbericht, 1996^[2]
Altersbetrachtungen über den alten Fontane, 1999
Die Finckensteins. Eine Familie im Dienste Preussens, 1999
Deutsche Zustände, 1999
Preußens Luise. Vom Entstehen und Vergehen einer Legende, 2001.
Unzeitgemäßes, 2001
Unter den Linden, Geschichten um eine Straße, 2003
Abseits. Liebeserklärung an eine Landschaft, 2006
Als Poesie gut. Schicksale aus Berlins Kunstepoche 1786 bis 1807, 2006
Die Zeit der schweren Not: Schicksale aus dem Kulturleben Berlins 1807 bis 1815, 2010
Gräfin Elisa. Eine Lebens- und Liebesgeschichte, 2012
Kossenblatt. Das vergessene Königsschloss, 2014
Die Somnambule oder Des Staatskanzlers Tod, 2015
Sünder und Heiliger. Das ungewöhnliche Leben des Dichters Zacharias Werner, 2016
Der Sandpoet. Friedrich Wilhelm August Schmidt, genannt Schmidt von Werneuchen, 2017
Der neunzigste Geburtstag. Ein ländliches Idyll, 2018

Externe link

Wim Boevink, GUNTER DE BRUYN, DUITSLAND Leven op afstand, interview in Trouw, 16 december 1993.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b Nederlandse vertaling: Verschoven stad. Een jeugd in Berlijn. Vert. W. Hansen. Privé-Domein 189, Arbeiderspers, Amsterdam, 1999.
↑ ^a ^b Nederlandse vertaling: Veertig jaar. Verslag van een leven. Vert. Nelleke van Maaren. Privé-Domein 246, Arbeiderspers, Amsterdam, 2002.
↑ Schriftsteller Günter de Bruyn ist tot

[verschoven-1] Nederlandse vertaling: Verschoven stad. Een jeugd in Berlijn. Vert. W. Hansen. Privé-Domein 189, Arbeiderspers, Amsterdam, 1999.

[veertig-2] Nederlandse vertaling: Veertig jaar. Verslag van een leven. Vert. Nelleke van Maaren. Privé-Domein 246, Arbeiderspers, Amsterdam, 2002.

[3] Schriftsteller Günter de Bruyn ist tot

[1]

[2]

[3]