Geelvintonijn

een straalvinnige vis uit de familie van makrelen (Scombridae).

De geelvintonijn (Thunnus albacares) is een straalvinnige vis uit de familie van makrelen (Scombridae) en behoort derhalve tot de orde van baarsachtigen (Perciformes). De vis kan een lengte bereiken van 239 cm en is herkenbaar aan zijn twee gele vinnen. De hoogst geregistreerde leeftijd is 8 jaar.

Geelvintonijn
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021)
Geelvintonijn
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Perciformes (Baarsachtigen)
Familie:Scombridae (Makrelen)
Geslacht:Thunnus (Tonijn)
Soort
Thunnus albacares
(Bonnaterre, 1788)
Originele combinatie
Scomber albacares Bonnaterre, 1788
Synoniemen
Lijst
  • Thunnus albacora (Lowe, 1839)
  • Scomber albacorus Lacepède, 1800
  • Scomber sloanei Cuvier, 1832
  • Thunnus allisoni Mowbray, 1920
  • Thunnus argentivittatus (Cuvier, 1832)
  • Thunnus catalinae (Jordan & Evermann, 1926)
  • Thunnus itosibi (Jordan & Evermann, 1926)
  • Thunnus macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Thunnus zacalles (Jordan & Evermann, 1926)
  • Germo albacares (Bonnaterre, 1788)
  • Germo albacora (Lowe, 1839)
  • Germo allisoni (Mowbray, 1920)
  • Germo argentivittatus (Cuvier, 1832)
  • Germo itosibi (Jordan & Evermann, 1926)
  • Germo macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Kishinoella zacalles Jordan & Evermann, 1926
  • Neothunnus albacares (Bonnaterre, 1788)
  • Neothunnus albacora (Lowe, 1839)
  • Neothunnus allisoni (Mowbray, 1920)
  • Neothunnus argentivittatus (Cuvier, 1832)
  • Neothunnus brevipinna Bellón & Bàrdan de Bellón, 1949
  • Neothunnus catalinae Jordan & Evermann, 1926
  • Neothunnus itosibi Jordan & Evermann, 1926
  • Neothunnus macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Orcynus albacora (Lowe, 1839)
  • Orcynus macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Orcynus subulatus Poey, 1875
  • Semathunnus guildi Fowler, 1933
  • Semathunnus itosibi (Jordan & Evermann, 1926)
  • Thynnus albacora Lowe, 1839
  • Thynnus argentivittatus Cuvier, 1832
  • Thynnus macropterus Temminck & Schlegel, 1844
  • Thunnus albacares macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Neothunnus albacora brevipinna Bellón & Bardán de Bellón, 1949
  • Neothunnus albacora longipinna Bellón & Bardán de Bellón, 1949
  • Neothunnus albacora macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Neothunnus macropterus itosibi Jordan & Evermann, 1926
  • Neothunnus macropterus macropterus (Temminck & Schlegel, 1844)
  • Thunus albacares (Bonnaterre, 1788)
  • Neothunnus albacores (Bonnaterre, 1788)
  • Thunnus albacarres (Bonnaterre, 1788)
  • Thunnus albacores (Bonnaterre, 1788)
  • Kishincella zacalles Jordan & Evermann, 1926
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Geelvintonijn op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

Leefomgeving en verspreiding

bewerken

De geelvintonijn komt wereldwijd voor in (sub)tropische delen van alle oceanen en in verschillende brak watergebieden. De vis komt ook voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 0 tot zeker 400 m onder het wateroppervlak. Gegevens uit het merken van vissen toont dat de dieren trans-Atlantisch migreren en dus enorme afstanden afleggen.[2]

Relatie tot de mens

bewerken
 
Geelvintonijn in de haven van Palabuhanratu (West Java). De kenmerkende gele vinnen zijn duidelijk zichtbaar.

De geelvintonijn is voor de visserij van groot commercieel belang en is de op een na meest ingeblikte tonijnsoort.[2] Sinds de blauwvintonijn wordt bedreigd, wordt er meer gevist op de geelvintonijn, waardoor de populatie meer onder druk komt te staan.[3] De wereldwijde populatie van geelvintonijnen neemt af en de IUCN-status is aangescherpt tot 'gevoelig'.[2]

bewerken

Zie ook

bewerken