Gijsbert de Vries
Nederlands schrijver (1888-1970)
Gijsbertus de Vries (Gombong, 5 september 1888 – 1970) is een Nederlandse schrijver van voornamelijk jeugdliteratuur. Na een carrière bij het KNIL debuteerde hij in 1927 met een etnografisch werk over de Berg-Alfoeren op Ceram. Daarna volgde een serie jeugdboeken, zich afspelend in Nederlands-Indië, waarvan een werd bekroond met de Garoedaprijs voor jeugdboeken.[1]
Gijsbert de Vries | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Gijsbertus de Vries | |||
Geboren | 5 september 1888 | |||
Overleden | 1970 | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1927 - 1948 | |||
Genre | Jeugdliteratuur | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Hij was zoon van Rosalia Adolfina Brouwer en onderwijzer (inlandse school) Bram de Vries. Hijzelf trouwde (met de handschoen) wonende in Soerajaba als tweede luitenant van de infanterie in 1916 in Arnemuiden met de Zeeuwse slagersdochter Johanna Cornelia de Hamer. Zij overleed in 1942 in Overveen wonende aan de Oranje Nassaulaan 82.
Bibliografie
bewerken- Bij de Berg-Alfoeren op West-Seran : zeden, gewoonten en mythologie van een oervolk (1927)
- Masora: de geschiedenis van een Alfoersen jongen (1939)
- Pak Ibrahim, de blinde van Blondo (1939)
- Pang Paneu De Toenonger (1941), bekroond met de Garoedaprijs 1941
- Dimin de dwangarbeider (1948)
Externe links
bewerkenBronnen, noten en/of referenties
- ↑ Gijsbert De Vries. Letterkundig museum. Gearchiveerd op 29 april 2014. Geraadpleegd op 1 februari 2013.