Gila (band)
Gila[1] was een Duitse progressieve-rockband uit Stuttgart, die bestond van 1969 tot 1974.
Gila | ||||
---|---|---|---|---|
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1969 tot 1974 | |||
Oorsprong | Duitsland, Stuttgart | |||
Genre(s) | progressieve rock | |||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Bezetting
bewerkenOprichters
- Wolf Conrad 'Conny' Veit (zang, gitaar)
- Walter Wiederkehr (basgitaar)
- Daniel Alluno (drums)
- Fritz Scheyhing (mellotron, orgel)
Laatste bezetting
- Wolf Conrad 'Conny' Veit (zang, gitaar, fluit, moog-synthesizer)
- Sabine Merbach (zang)
- Daniel Fichelscher (drums, percussie, basgitaar)
- Florian Fricke (mellotron, piano)
Geschiedenis
bewerkenGila werd in 1969 geformeerd in Stuttgart. Tot de eerste bezetting behoorden Wolf Conrad Veit[2], Walter Wiederkehr[3], Fritz Scheyhing[4] en Daniel Alluno[5]. Door live-optredens bekend geworden, bracht de band twee jaar later hun eerste gelijknamige lp uit, die in de toenmalige tijd was beïnvloed door psychedelische muziek. Producent van het album was Dieter Dierks[6]. Het album verscheen op een platenlabel van BASF en telt tegenwoordig als veelgezocht verzamelobject. Later werd het album door Fonoteam nieuw opgenomen.
Kort voor hun ontbinding in 1972 speelde Gila live in de nachtmuziek van de WDR. Dit optreden van 26 februari 1972, waarbij alleen nieuwe muzieknummers werden gespeeld, werd later door Garden of Delight[7] op cd uitgebracht. De frontcover werd gemaakt door Wolf Conrad Veit[2]. Na de ontbinding speelde Alluno bij Sameti[8] en Veit bij Popol Vuh.
De band werd in 1973 opnieuw geformeerd. Naast Veit bestond Gila uit zijn toenmalige partner Sabine Merbach[9], Daniel Fichelscher[10] en Florian Fricke (beiden van Popol Vuh). De lp Bury My Heart At Wounded Knee is muzikaal niet te vergelijken met de eerste beide platen. Het betreft hier folkachtige muziekstukken, die zijn gebaseerd op het boek van Dee Brown, dat zich bezig houdt met de onderdrukking van de Indianen in Noord-Amerika.
In de zomer van 1974 werd de band definitief ontbonden. Veit was vervolgens onder andere actief bij Amon Düül II, Guru Guru en Coney Island.
Discografie
bewerkenAlbums
bewerken- 1971: Gila (BASF)
- 1973: Bury My Heart at Wounded Knee (Warner Bros. Records)
- 1999: Night Works (Garden of Delights, livealbum met opnamen van 1972)
- ↑ (en) Gila (2). Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ a b (en) Conny Veit. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Walter Wiederkehr. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Fritz Scheyhing. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Daniel Alluno. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Dieter Dierks. Discogs. Gearchiveerd op 17 oktober 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) The Garden Of Delight. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30 december 2021.
- ↑ (en) Sameti. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Sabine Merbach. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- ↑ (en) Daniel Fichelscher. Discogs. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 30-12-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gila (Band) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.