Grand Prix-wegrace van Spanje 1989
De Grand Prix-wegrace van Spanje 1989 was de vierde race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1989. De races werden verreden op 30 april 1989 in Jerez de la Frontera. In Jarama reden alleen de soloklassen: 80-, 125,- 250- en 500 cc. Voor de 80cc-klasse was dit de openingsrace van het seizoen.
 Grand Prix-wegrace van Spanje 1989
| ||
|---|---|---|
.svg)
| ||
| Officiële naam | Marlboro XXXIX Gran Premio de España de Motociclismo de Velocidad | |
| Land | Spanje
| |
| Datum | 30 april 1989 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition |  Wayne Rainey
| |
| Snelste ronde | Kevin Schwantz
| |
| Eerste | Eddie Lawson
| |
| Tweede | Wayne Rainey
| |
| Derde | .svg){kind=small} Niall Mackenzie
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition |  Luca Cadalora
| |
| Snelste ronde | Juan Garriga
| |
| Eerste | Luca Cadalora
| |
| Tweede | Sito Pons
| |
| Derde |  Jean-Philippe Ruggia
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | Àlex Crivillé
| |
| Snelste ronde | Àlex Crivillé
| |
| Eerste | Àlex Crivillé
| |
| Tweede | Jorge Martínez
| |
| Derde |  Koji Takada
| |
| 80 cc | ||
| Poleposition | .svg){kind=small} Stefan Dörflinger
| |
| Snelste ronde | Stefan Dörflinger
| |
| Eerste | Herri Torrontegui
| |
| Tweede | Stefan Dörflinger
| |
| Derde |  Peter Öttl
| |
Algemeen
bewerkenHet aantal toeschouwers was vergeleken met 1988 enorm toegenomen omdat de Spanjaarden naast de Derbi-coryfeeën in de 80cc-klasse nu ook konden hopen op goede prestaties van regerend wereldkampioen Sito Pons, Juan Garriga en Carlos Cardús in de 250cc-klasse. In de 500cc-klasse waren Wayne Gardner, Bubba Shobert en Kevin Magee voorlopig door blessures uitgeschakeld.
500cc-klasse
bewerkenDe training
bewerkenIn de trainingen barstte de strijd tussen Wayne Rainey en Kevin Schwantz al los. Rainey was 0,2 seconde sneller, maar Schwantz verklaarde al meteen dat zijn machine nog wat kleine aanpassingen nodig had. Freddie Spencer, die de Amerikaanse Grand Prix door een middenoorontsteking had gemist, kreeg daar nogal wat kritiek op, maar reed een acceptabele zesde trainingstijd. Cagiva had testrijder Massimo Broccoli weer afgevaardigd. Hij reed de zestiende tijd, mogelijk met de juist ontwikkelde Magneti Marelli-brandstofinjectie.
Trainingstijden
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Tijd |
|---|---|---|---|
| 1. | Wayne Rainey |
Roberts-Lucky Strike-Yamaha | 1"48'64 |
| 2. | Kevin Schwantz |
Pepsi-Suzuki | 1"48'84 |
| 3. | Niall Mackenzie |
Agostini-Marlboro-Yamaha | 1"48'87 |
| 4. | Eddie Lawson |
Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda | 1"49'04 |
| 5. | Christian Sarron |
Gauloises-Sonauto-Yamaha | 1"49'22 |
| 6. | Freddie Spencer |
Agostini-Marlboro-Yamaha | 1"49'86 |
| 7. | Tadahiko Taira |
Tech 21-Yamaha | 1"50'09 |
| 8. | Pierfrancesco Chili |
Gallina-HB-HRC-Honda | 1"50'12 |
| 9. | Randy Mamola |
Cagiva Corse | 1"50'84 |
| 10. | Ron Haslam |
Pepsi-Suzuki | 1"50'95 |
De race
bewerken
Wayne Rainey vertrok als snelste, maar na drie ronden zat Kevin Schwantz al aan zijn achterwiel en in de vijfde ronde nam Schwantz de leiding over. Schwantz bouwde al snel een flinke voorsprong op, terwijl Rainey werd aangevallen door Eddie Lawson. Na veertien ronden had Schwantz al een comfortabele voorsprong van vijf seconden. Dat kreeg hij door via zijn pitbord, maar daardoor verslapte (volgens zijn eigen verklaring) zijn concentratie en in de vijfentwintigste ronde viel hij door een wegglijdend voorwiel. Daardoor behaalde Eddie Lawson zijn eerste overwinning voor Honda, met een ruime voorsprong op Wayne Rainey en Niall Mackenzie. Freddie Spencer werd vijfde, zijn hoogste klassering sinds 11 augustus 1985 (overwinning in de GP van Zweden).
Uitslag 500cc-klasse
bewerken
Top tien tussenstand 500cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Wayne Rainey |
Roberts-Lucky Strike-Yamaha | 71 |
| 2 | Eddie Lawson |
Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda | 61 |
| 3 | Christian Sarron |
Gauloises-Sonauto-Yamaha | 47 |
| 4 |  Kevin Magee |
Roberts-Lucky Strike-Yamaha | 37 |
| Kevin Schwantz |
Pepsi-Suzuki | ||
| 6 | Niall Mackenzie |
Agostini-Marlboro-Yamaha | 36 |
| 7 | Wayne Gardner |
Rothmans-HRC-Honda | 33 |
| 8 | Tadahiko Taira |
Tech 21-Yamaha | 26 |
| 9 | Ron Haslam |
Pepsi-Suzuki | 22 |
| 10 | Pierfrancesco Chili |
Gallina-HB-HRC-Honda | 19 |
| Dominique Sarron |
ELF-ROC-HRC-Honda |
250cc-klasse
bewerkenDe training
bewerkenDe fabrieks-Yamaha's waren sterk tijdens de trainingen in Jerez. Zelfs de koortsige Juan Garriga wist zich voor de Honda's van Jacques Cornu en Sito Pons te positioneren. Pons was zelfs een seconde langzamer dan Luca Cadalora.
Trainingstijden
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Tijd |
|---|---|---|---|
| 1. | Luca Cadalora |
Agostini-Marlboro-Yamaha | 1"50'52 |
| 2. | Juan Garriga |
Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha | 1"50'62 |
| 3. | Jean-Philippe Ruggia |
Gauloises-Sonauto-Yamaha | 1"51'15 |
| 4. | Jacques Cornu |
Lucky Strike-ELF-HRC-Honda | 1"51'35 |
| 5. | Loris Reggiani |
HB-HRC-Honda | 1"51'15 |
| 6. | Sito Pons |
Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda | 1"51'51 |
| 7. | Carlos Cardús |
Repsol-HRC-Honda España | 1"51'59 |
| 8. | Martin Wimmer |
Hein Gericke-Aprilia-Rotax | 1"51'70 |
| 9. | Reinhold Roth |
HB-Römer-HRC-Honda | 1"51'79 |
| 10. | .svg){kind=small} Didier de Radiguès |
Aprilia-Rotax | 1"51'95 |
De race
bewerkenJuan Garriga had ondanks koortsaanvallen en een polsblessure de eerste startrij bereikt, maar na de opwarmronde sloeg zijn Yamaha af en vormde hij een obstakel voor de rest van het veld. Na de eerste ronde leidde Jean-Philippe Ruggia voor Sito Pons, Carlos Cardús, Luca Cadalora, Jacques Cornu, Loris Reggiani en Wilco Zeelenberg. Zeelenberg kon met zijn productie-Honda RS 250 de fabrieksracers niet volgen en werd gepasseerd door Martin Wimmer, Reinhold Roth, Masahiro Shimizu, Gary Cowan en Juan Garriga, wiens Yamaha was aangeduwd en die als laatste was vertrokken. In de derde ronde nam Sito Pons de leiding, maar zowel hij als Ruggia werden gepasseerd door Cadalora. Garriga, die ook nog het grootste deel van de race zonder koppeling had gereden, werd vierde.
Uitslag 250cc-klassebewerken
|
Niet gefinishedbewerken
|
Niet gekwalificeerdbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Sito Pons |
Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda | 67 |
| 2 | Luca Cadalora |
Agostini-Marlboro-Yamaha | 65 |
| 3 | Jean-Philippe Ruggia |
Gauloises-Sonauto-Yamaha | 52 |
| 4 | John Kocinski |
Roberts-Yamaha | 40 |
| 5 | Carlos Cardús |
Repsol-HRC-Honda España | 39 |
| 6 | Juan Garriga |
Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha | 32 |
| 7 | Reinhold Roth |
HB-Römer-HRC-Honda | 29 |
| 8 | Jacques Cornu |
Lucky Strike-ELF-HRC-Honda | 27 |
| 9 | Jim Filice |
HRC-Honda | 22 |
| 10 | Masahiro Shimizu |
Ajinomoto-HRC-Honda | 20 |
125cc-klasse
bewerkenDe training
bewerkenNa zijn overwinning in de Grand Prix van Australië wilde Àlex Crivillé ook voor eigen publiek schitteren. Dat lukte hem in eerste instantie al door de poleposition te veroveren, voor Hans Spaan en Ezio Gianola. Allan Scott deed het met zijn privé-Honda weer goed door de vijfde tijd te rijden. Er namen niet minder dan 66 rijders deel aan de trainingen.
Trainingstijden
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Tijd |
|---|---|---|---|
| 1. | Àlex Crivillé |
Marlboro-JJ Cobas-Rotax | 1"56'33 |
| 2. |  Hans Spaan |
Samson-Sharp-Honda | 1"56'87 |
| 3. | Ezio Gianola |
Pileri-AGV-Honda | 1"57'68 |
| 4. | Jorge Martínez |
Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi | 1"57'93 |
| 5. | Allan Scott |
Honda | 1"58'71 |
| 6. | Herri Torrontegui |
Honda | 1"58'84 |
| 7. | Rafael Roses |
Metrakit-JJ Cobas-Rotax | 1"59'16 |
| 8. | Luis Miguel Reyes |
Marlboro-Honda | 1"59'10 |
| 9. | Koji Takada |
Fukuda-Honda | 1"59'47 |
| 10. | Manuel Hernández |
Honda | 1"59'29 |
De race
bewerkenHeel even bestond de kopgroep uit vier man: Àlex Crivillé, Ezio Gianola, Allan Scott en Jorge Martínez. Crivillé nam echter al snel afstand, bouwde een voorsprong op van 20 seconden, liet die daarna weer teruglopen tot 6 seconden en won onbedreigd. De strijd zat achter hem. Nadat Gianola even problemen kreeg door vastzittende gasschuiven en Scott begon terug te vallen, viel de slecht gestarte Hans Spaan Martínez aan. Dat werd een interessante strijd om de tweede plaats tot Spaan door een gebroken schakelstang de pit in moest. Martínez reed nu eenzaam op de tweede plaats, maar om de derde plaats werd nog gevochten door Gianola en Koji Takada, die deze strijd in de laatste ronde in zijn voordeel beslechtte.
Uitslag 125cc-klassebewerken
|
Niet gefinishedbewerken
Niet gestartbewerken
|
Niet gekwalificeerdbewerken
|
Niet deelgenomenbewerken
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Ezio Gianola |
Pileri-AGV-Honda | 44 |
| 2 | Àlex Crivillé |
Marlboro-JJ Cobas-Rotax | 40 |
| 3 | Koji Takada |
Fukuda-Honda | 30 |
| 4 | Allan Scott |
Honda | 28 |
| 5 | Hisashi Unemoto |
Fukuda-Honda | 25 |
| Fausto Gresini |
FMI-Marlboro-Aprilia-Rotax | ||
| 7 | Robin Milton |
Honda | 24 |
| 8 | Julián Miralles |
Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi | 19 |
| 9 | Stefan Prein |
Honda | 18 |
| 10 | Jorge Martínez |
Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi | 17 |
80cc-klasse
bewerkenDe training
bewerkenAl in de training zat Herri Torrontegui er met zijn productie-Krauser er goed bij met de derde plaats achter de fabrieks-Krauser van Stefan Dörflinger en de fabrieks-Derbi van Jorge Martínez. Ook Jaime Mariano stond er met de vierde startplaats goed bij met de door Theo Timmer getunede Casal.
Trainingstijden
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Tijd |
|---|---|---|---|
| 1. | Stefan Dörflinger |
Marlboro-LCR-Krauser | 2"06'64 |
| 2. | Jorge Martínez |
Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi | 2"01'81 |
| 3. | Herri Torrontegui |
Servitrans-Repsol-Krauser | 2"03'65 |
| 4. | Jaime Mariano |
Banca March-Timspeed-Casal | 2"05'38 |
| 5. |  Bogdan Nikolov |
Krauser | 2"05'48 |
| 6. | Peter Öttl |
Atomic-Krauser | 2"05'50 |
| 7. | Manuel Herreros |
Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi | 2"05'54 |
| 8. | Luis Alvaro |
Krauser | 2"05'80 |
| 9. | Antonio Sánchez |
JJ Cobas-Rotax | 2"06'19 |
| 10. | José Saez |
Krauser | 2"06'24 |
De race
bewerkenJorge Martínez nam meteen na de start de leiding, gevolg door Stefan Dörflinger en Herri Torrontegui. In de vierde ronde nam Dörflinger de leiding over. Martínez had toen al problemen door een gescheurde uitlaat, waardoor hij uiteindelijk ook opgaf. Torrentegui gaf ook Dörflinger het nakijken, die zich tevreden stelde met de tweede plaats omdat hij zo toch 17 punten meer had dan Martínez. Manuel Herreros moest de derde plaats opgeven door carburatieproblemen en werd slechts vijfde, achter Peter Öttl en Bogdan Nikolov.
Uitslag 80cc-klassebewerken
|
Niet gefinishedbewerken
Niet gestartbewerken
Niet gekwalificeerdbewerken
|
Niet deelgenomenbewerken
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 80cc-klasse
bewerkenConform wedstrijduitslag.
Trivia
bewerkenGeen vervangers
bewerkenVoor de geblesseerde Wayne Gardner (Honda), Kevin Magee (Roberts-Yamaha) en Bubba Shobert (Cabin-Honda) kwamen geen vervangers aan de start. Honda had de vijver al grotendeels leeggevist door Mick Doohan te contracteren en Roger Burnett was niet beschikbaar wegens verplichtingen in het wereldkampioenschap superbike. Magee's gedoodverfde vervanger was de jonge John Kocinski, die in dienst van Kenny Roberts in de Verenigde Staten reed. Roberts wilde hem echter nog niet inzetten voor een volledig GP-seizoen. Beide teams hadden ook geen grote behoefte aan vervangers want bij Honda was de beste rijder Eddie Lawson en bij Roberts-Yamaha was dat Wayne Rainey. Cabin zou uiteindelijk de werkloze Rob McElnea als vervanger voor Shobert inhuren.
Taru Rinne
bewerkenTaru Rinne had na haar goede prestaties in het seizoen 1988 een nieuw team gevonden in Servisco, maar dat sloeg de eerste twee GP's over zodat ze nu pas voor het eerst aan de start kwam.
- Motor Magazine
- Moto 73
- Voetnoten
- ↑ a b c d e f g h i j k l Reed alleen in Japan
- ↑ a b Kevin Magee had na de finish van de GP van de Verenigde Staten een ernstig ongeval veroorzaakt door achter een blinde heuvel een burnout te maken. Daardoor werd hij aangereden door Bubba Shobert. Magee brak daarbij een onderbeen, Shobert hield er een ernstige hoofdwond aan over.
- ↑ Reed in de 500cc-klasse alleen in België
- ↑ Reed alleen in Frankrijk met een fabrieks-Suzuki RGV
- ↑ Wayne Gardner had bij een val in de GP van de Verenigde Staten een been gebroken.
- ↑ Reed alleen in Groot-Brittannië als vervanger van de geblesseerde Mick Doohan.
- ↑ Reed in Japan en af en toe als vervanger van Tadahiko Taira
- ↑ Reed alleen in Japan, Frankrijk, Groot-Brittannië en Zweden.
- ↑ De Venezolaanse Yamaha-importeur Venemotos kwam niet meer in aanmerking voor fabrieks-Yamaha's en daarom was Carlos Lavado brodeloos. Hij had in de GP van Japan gereden met een Honda van een plaatselijke sponsor, maar was nu in afwachting van eigen materiaal.
- ↑ Reed alleen in Japan en de Verenigde Staten
- ↑ Reed alleen in Japan en Groot-Brittannië.
- ↑ Kees Besseling brak bij een val in de training een been.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1989 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 41e seizoen (1989) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1989 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1988 |
Grand Prix-wegrace van Spanje | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1990 |