Gymnoascus reessii
Gymnoascus reessii is een schimmel, die behoort tot de ascomyceten.[1] De schimmel komt wijdverspreid voor op het Noordelijk halfrond. De schimmel komt voor op uitwerpselen van verschillende dieren, zoals die van de coyote, olifant, vos, haas, hagedis, stekelvarken en schaap.
| Gymnoascus reessii | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| A:Gymnothecium, B:Ascusvormende hyfen, C:Ascosporen | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Gymnoascus reessii Baran. (1872) | |||||||||||||||
Gymnoascus reessii op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Het ascocarp is een oranje-rood, 170 - 450 μm groot gymnothecium met aanhangsels, die gekromd en vertakt zijn en een haak hebben. De wand van het gymnothecium bestaat uit dikwandige, rode schimmeldraden, die duidelijk verschillen van de andere schimmeldraden. De min of meer ronde sporenzakjes zijn 8 - 12 μm groot. De lichtgele, ronde, gladde ascosporen zijn 3–4 μm lang.[2][3]
De schimmel produceert de antibacteriële stof roquefortine E, een diketopiperazine[4] en chloropolyenylpyrrool.[5] Verder produceert de schimmel de polyenylpyrrolen rumbrine, auxarconjugatine A, 12E-isorumbrine en polyenylfuranen zoals gymnoconjugatinen A en B.[6]
Externe link
bewerken- ↑ (December 2007). Outline of Ascomycota – 2007. Myconet 13: 1–58 (The Field Museum, Department of Botany: Chicago, USA).
- ↑ Rahul Sharma, and Sanjay Kumar Singh, A new species of Gymnoascus with verruculose ascospores, IMA Fungus, volume 4, no 2: 177–186, doi:10.5598/imafungus.2013.04.02.03
- ↑ Samad Jamali, A new and interesting record of genus Gymnoascus Baran (Ascomycota) from Iran, J. Crop Prot. 2013, 2 (1): 75-79. Gearchiveerd op 19 augustus 2016.
- ↑ Ben Clark, Robert J. Capon, Ernest Lacey, Shaun Tennant, and Jennifer H. Gill, Roquefortine E, a Diketopiperazine from an Australian Isolate of Gymnoascus reessii, Journal of Natural Products, 2005, 68 (11), pp 1661–1664 DOI: 10.1021/np0503101. Gearchiveerd op 18 juli 2023.
- ↑ Benjamin R. Clark, Ernest Lacey, Jennifer H. Gill, and Robert J. Capon, The Effect of Halide Salts on the Production of Gymnoascus reessii Polyenylpyrroles, Journal of Natural Products, 2007, 70 (4), pp 665–667 DOI: 10.1021/np0605283
- ↑ Benjamin R. Clark, Robert J. Capon, Ernest Lacey, Shaun Tennant, en Jennifer H. Gill, Polyenylpyrroles and Polyenylfurans from an Australian Isolate of the Soil Ascomycete Gymnoascus reessii, Organic Letters, 2006, 8 (4), pp 701–704, DOI: 10.1021/ol052880y