Hans Baur

Duits gevechtspiloot, SS-officier (1897–1993)

Hans Johann[2] Peter[2] Baur (Ampfing, 19 juni 1897Herrsching, 17 februari 1993) was Adolf Hitlers persoonlijke piloot van 1933 tot 1945.

Hans Baur
Hans Baur
Geboren 19 juni 1897
Ampfing, Beieren, Duitse Keizerrijk
Overleden 17 februari 1993
Herrsching, Beieren, Duitsland
Rustplaats Westfriedhof München, Münchener Stadtkreis, Beieren, Duitsland[1][2]
Religie Katholiek; verklaarde zich later Gottgläubig[3]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Beiers leger[2]
Luftstreitkräfte
Vrijkorps von Epp[4]
Waffen-SS
Dienstjaren 19151918
19331945
Rang
SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS
Eenheid Ausbildungs/Flieger Ersatz Abt Schleissheim
25 november 1915 -
januari 1916[2][5][4]
Flieger Abt 1 b/
Januari 1916 -
maart 1916[4]
Flieger-Abteilung 295

maart 1916 -
november 1918[2][4]
Militaire luchtpost
januari 1919 -
15 april 1922[2][4]
Vrijkorps von Epp
Mei 1919 -
1921[2][5][4]
Die Fliegerstaffel des Führers
Bevel Regierungsstaffel
maar 1932/1 april 1934[6] - 30 april 1945[7]/2 mei 1945[6]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Piloot
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Baur volgde een opleiding aan de Ludwigs-Realschule en studeerde af als handelaar. In 1915 nam Baur als vrijwilliger bij de veldartillerie deel aan de Eerste Wereldoorlog. Al snel volgde hij een opleiding tot piloot nabij Augsburg. Na het afsluiten van de opleiding werd hij aan het westfront ingezet als artilleriepiloot.

Weimarrepubliek

bewerken

In 1919 trad Baur toe tot het Freikorps Epp.[8] Nog datzelfde jaar werd hij piloot bij de militaire luchtpost in Fürth. Tussen 1921 en 1923 was hij piloot bij Bayerischen Luftlloyd en daarna vloog hij voor vliegtuigfabrikant Junkers.

In 1926 werd Baur piloot bij Lufthansa, waar hij tot 1933 in dienst bleef. Datzelfde jaar trad Baur toe tot de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP; lidmaatschapsnummer 48 113).[9][10] Baur was bij de verkiezingen in 1932 piloot van Adolf Hitler. Ondertussen trad hij toe tot de Schutzstaffel (SS; lidmaatschapsnummer 171 865).[9][10]

 
Junkers Ju 52/3M, vliegtuig van Adolf Hitler; vliegtuigregistratienummer "D-2600 Immelmann"
 
Junkers Ju 52 Aufschrift "Hermann Göring"
 
Hitlers persoonlijke Fw 200 Condor, met het insigne van de Fliegerstaffel des Führers

Nazi-Duitsland

bewerken

Hitlers vertrouwen in hem was groot, want in 1933 werd Baur belast met de opbouw van een regeringseskader, genaamd “Reichsregierung”.[8] Tevens werd hij door Hitler benoemd als zijn vaste piloot. Georg Betz werd aangesteld als zijn plaatsvervanger. In oktober van dat jaar werd hij bevorderd tot SS-Standartenführer. Nog geen jaar later trad hij als SS-Oberführer in dienst bij de Reichssicherheitsdienst. In 1944 werd hij vanwege zijn diensten beloond met de rangen van SS-Brigadeführer en Generalmajor van de politie.[8]

Op 24 februari 1945 werd Baur bevorderd tot SS-Gruppenführer en Generalleutnant van de Waffen-SS. Tijdens de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog bevond Baur zich in de nabijheid van Adolf Hitler. Baur had een ontsnappingsplan gemaakt, waarbij Hitler met een Fieseler Fi 156 Storch vanaf een geïmproviseerd vliegveld bij de Tiergarten kon ontsnappen. Hitler weigerde echter deze ontsnappingsroute te gebruiken en meldde, nadat anderen zoals Hanna Reitsch en Robert von Greim hem al met succes hadden gebruikt, dat Baur samen met Martin Bormann deze route moest gebruiken.

Op 1 mei 1945, na Hitlers zelfmoord, probeerde Baur via deze route te ontsnappen, maar dat bleek niet meer mogelijk, vanwege de vergevorderde Russische opmars. Baur vluchtte samen met Bormann en enkele anderen richting de frontlinie van de westelijke geallieerden. Tijdens deze vlucht, waarin Baur het contact met Bormann verloor, werd hij in het been geschoten en door de Sovjets krijgsgevangen gemaakt. De verwonding aan het been was dusdanig, dat het moest worden geamputeerd.

Naoorlogse periode

bewerken

Baur werd veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf en was voor velen een van de meest interessante gevangenen, daar men dacht dat hij, voor de val van Berlijn, Hitler naar een veilige bestemming had gevlogen. Baur heeft dit altijd ontkend. In 1955 kwam Baur vrij en keerde terug naar West-Duitsland.[8] Daar schreef hij in 1957 zijn autobiografie “Ich flog mit den Mächtigen der Erde”. Hans Baur stierf in 1993 op 95-jarige leeftijd.

Carrière

bewerken

Baur bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datum Beiers leger Lufthansa Politie Allgemeine-SS Waffen-SS
september 1915[2][5][4] Kriegsfreiwilliger
1915[2] - 1916[11] Gefreiter
juni 1918[2][11][12] Vizefeldwebel
20 juli 1928[2][11]
(met ingang van 1 juli 1928[12])
Flugkapitän
april 1933[2][11]
DLV Flugkapitän
1 april 1934[2][11][6]
Major der Schutzpolizei
5 april 1934[12]
(met ingang van 14 oktober 1934[9][11][12])
SS-Standartenführer
31 augustus 1934[12]
(met ingang van 9 september 1934[9][11][12])
SS-Oberführer
1935[2][6]
Oberstleutnant der Schutzpolizei
1937[2][6]
Oberst der Schutzpolizei
30 januari 1944[2][11][12]
Generalmajor in de politie SS-Brigadeführer
24 februari 1945[2][11][12]
SS-Gruppenführer Generalleutnant in de Waffen-SS

Decoraties

bewerken

Selectie:

Publicaties

bewerken
  • (de) Ich flog Mächtige der Erde. 1956.
  • (de) Mit Mächtigen zwischen Himmel und Erde. 1971. ISBN 978-3877250501.