Hardheidszone

term uit de plantengeografie

Een hardheidszone is in de plantkunde een gebied waarin de gemiddelde jaarlijkse minimumtemperatuur boven een bepaalde waarde blijft. Het is een maat die aangeeft of plantensoorten in een gebied de winter kunnen overleven.

De meest voorkomende indelingen in hardheidszones zijn die van de USDA[1] (United States Department of Agriculture) en die van de RHS[2] (Royal Horticultural Society).

Als een plantensoort geschikt is voor een bepaalde hardheidszone, wil dat niet zeggen dat die plant daar kan overleven. Dat is afhankelijk van veel meer factoren, waaronder de bodemgesteldheid, de hoeveelheid neerslag en het aantal zonuren.

Nederland[3] en België[4] vallen binnen de zones 7 tot en met 9 van de USDA-schaal. Planten die geschikt zijn voor de zones 8 en hoger, hebben op zijn minst een warme standplaats nodig en wellicht ook een winterdek.

USDA hardheidszones van Groot-Brittannië en Ierland
USDA Hardheidszones in °C
Zone van tot
0a < -53,9
0b -53,9 -51,1
1a -51,1 -48,3
1b -48,3 -45,6
2a -45,6 -42,8
2b -42,8 -40,0
3a -40,0 -37,2
3b -37,2 -34,4
4a -34,4 -31,7
4b -31,7 -28,9
5a -28,9 -26,1
5b -26,1 -23,3
6a -23,3 -20,6
6b -20,6 -17,8
7a -17,8 -15,0
7b -15,0 -12,2
8a -12,2 -9,4
8b -9,4 -6,7
9a -6,7 -3,9
9b -3,9 -1,1
10a -1,1 1,7
10b 1,7 4,4
11a 4,4 7,2
11b 7,2 10,0
12a 10,0 12,8
12b > 12,8
RHS Hardheidszones in °C
Zone van tot
H1a > 15
H1b 10 15
H1c 5 10
H2 1 5
H3 -5 1
H4 -10 -5
H5 -15 -10
H6 -20 -15
H7 < -20
Zie de categorie Hardiness zone maps van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.