Harold Osborn

Harold Osborn
	Harold Osborn in 1924.
Volledige naam	Harold Marion Osborn
Geboortedatum	13 april 1899
Geboorteplaats	Butler (Illinois)
Overlijdensdatum	5 april 1975
Overlijdensplaats	Champaign (Illinois)
Sportieve informatie
Discipline	meerkamp
Eerste titel	Amerikaans kampioen hoogspringen 1922
OS	1924, 1928
Extra	Wereldrecordhouder tienkamp 1924-1926, hoogspringen 1924-1933
Portaal	Atletiek

Harold Marion Osborn (Butler (Illinois), 13 april 1899 – Champaign (Illinois), 5 april 1975) was een Amerikaanse atleet. Hij was een veelzijdig atleet en werd naast olympisch kampioen tienkamp en hoogspringen, ook Amerikaans indoorkampioen hordelopen en verspringen. Hij verbrak tijdens zijn sportcarrière zowel het wereldrecord op de tienkamp als bij het hoogspringen.

Loopbaan

Op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs won Osborn een gouden medaille op de tienkamp en eindigde hiermee voor zijn landgenoot Emerson Norton (zilver) en de Est Aleksander Klumberg. Bij het hoogspringen werd hij met een sprong van 1,98 m eveneens olympisch kampioen en versloeg hiermee zijn landgenoot Leroy Brown (1,95) en de Fransman Pierre Lewden (1,92). Osborn is hiermee de enige atleet die op dezelfde Olympische Spelen zowel de titel op de tienkamp als op een individueel nummer won.

Huis van Harold Osborn

In 1925 sprong hij zesmaal over 2 meter. Zijn persoonlijk record van 2,0559 m werd niet als wereldrecord erkend vanwege het feit, dat hij dit niet tijdens een officiële wedstrijd had gesprongen, maar tijdens een demonstratiewedstrijd. Op de Olympische Spelen van 1928 werd hij bij het hoogspringen vijfde.

Osborn was bekend om zijn "lattentruc". Tijdens zijn vlucht over de lat drukte hij deze tegen de houders, zodat deze bij lichte aanrakingen niet vallen kon. Foto's en filmateriaal toonden aan hoe de truc werkte. Osborn zelf heeft zich overigens zijn leven lang verweerd tegen de verdenking dat hij op deze manier vals speelde. Hij beweerde dat zijn arm alleen maar een schaduw had geworpen.^[1] Zeker is echter dat de 2,05 die hij een jaar later in Austin sprong, om dezelfde reden niet werd erkend als nieuw wereldrecord. Hoe dan ook, al gauw wilden tal van atleten de kampioen evenaren en specialiseerden zich erin om tijdens de sprong de lat vast te houden. Dat misnoegde de wereldatletiekbond, zodat deze zich gedwongen zag om in 1926 het reglement te wijzigen. Sindsdien ligt de lat volledig vrij op plaatjes tussen de staanders, zodat deze bij aanrakingen zowel voorwaarts als achterwaarts naar beneden kan vallen.^[1]

Harold Osborn studeerde aan de Universiteit van Illinois. Naast atleet was hij assistent-trainer van deze universiteit en specialist osteopathie. Hij was getrouwd met de Canadese hoogspringster en olympisch kampioene Ethel Catherwood.

Titels

Olympisch kampioen tienkamp - 1924
Olympisch kampioen hoogspringen - 1924
Amerikaans kampioen tienkamp - 1923, 1925, 1926,
Amerikaans kampioen 70 yards horden (indoor) - 1925,
Amerikaans kampioen hoogspringen (indoor) - 1923, 1924, 1925, 1926
Amerikaans kampioen verspringen (indoor) - 1925, 1926, 1927
NCAA-kampioen hoogspringen - 1922
AAU kampioen hoogspringen - 1925, 1926

Wereldrecords

Hoogspringen - 2,02 m op 27 mei 1924 in Urbana
Tienkamp - 7711 (6476) op de Olympische Spelen van 1924

Palmares

hoogspringen

1924: 1 OS - 1,98 m
1928: 5e OS - 1,91 m

tienkamp

1924: 1 OS - 7710,775 p

Bronnen, noten en/of referenties

Matthews, P. e.a. (1993) The Guinness International Who's Who of Sport Guinness Publishing Ltd ISBN 0 85112 980 3
Kluge, V. (1996) 100 Hoogtepunten van de Olympische Spelen. Deltas ISBN 90 243 8102 9

↑ ^a ^b Uit De truc met de hand, door Volker Kluge, gepubliceerd in 100 Hoogtepunten van de Olympische Spelen, bron: zie hierboven

Externe links

(de) Wereldrecords
(en) Biografie op de website van USA Track & Field
(en) USA Track & Field Hall of Fame
(en) Profiel van Harold Osborn op sports-reference.com (gearchiveerd)

Zie de categorie Harold Osborn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[De_truc-1] Uit De truc met de hand, door Volker Kluge, gepubliceerd in 100 Hoogtepunten van de Olympische Spelen, bron: zie hierboven

[1]