Heleen van Royen
Helena Margaretha (Heleen) Kroon (Amsterdam, 9 maart 1965) is een Nederlands romanschrijfster en voormalig columniste. Ze was gehuwd met televisiepresentator Ton van Royen en staat bekend als Heleen van Royen.
| Heleen van Royen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Heleen van Royen in 2011
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Helena Margaretha Kroon | |||
| Geboren | 9 maart 1965 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2000-heden | |||
| Genre | Roman, column | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Jeugd en vroege carrière
bewerkenToen Van Royen dertien jaar oud was pleegde haar vader zelfmoord door zich in de Sloterplas te verdrinken. Ze volgde het vwo en studeerde daarna in Utrecht aan de School voor Journalistiek. Ze studeerde in 1987 af en werkte vervolgens onder meer bij het Haarlems Dagblad en Radio Noord-Holland.
Carrière
bewerkenIn 2000 debuteerde Van Royen als romanschrijver met De gelukkige huisvrouw, waarin de zelfmoord van haar vader een grote rol speelt. Haar roman is verschenen in elf verschillende landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Finland, Noorwegen en Zweden. Ook werd het verhaal bewerkt tot toneelstuk en filmscenario. Op 7 december 2009 ging het toneelstuk in première, geproduceerd door V&V Entertainment. Isa Hoes vertolkte hierin de rol van Lea. De film ging eind 2009 in première; de hoofdrollen van Lea en Harry werden vertolkt door Carice van Houten en Waldemar Torenstra.
In 2003 volgde de roman Godin van de jacht, die werd vertaald in drie talen, waaronder het Duits. Drie jaar later, in 2006, verscheen De ontsnapping. Dit boek is verschenen in dertien verschillende landen waaronder Australië, Noorwegen en Zweden. In 2009 verscheen De mannentester. Naast romans schreef Van Royen columns die in het Parool verschenen.
Naar aanleiding van het verschijnen van haar boek De mannentester zei Van Royen in een interview met het dagblad De Pers op 8 september 2009 dat zij zichzelf ziet als een neofeministe, een hedendaagse versie van Anja Meulenbelt met haar boek De schaamte voorbij (1976).[bron?]
Tot nu toe zijn de boeken van Heleen van Royen al veelvuldig herdrukt. Zo zijn er in november 2011 de boeken Verzamelde romans I en Verzamelde romans II verschenen. Deze bundels bevatten de romans De gelukkige huisvrouw (tweeëndertigste druk), Godin van de jacht (achtentwintigste druk), De ontsnapping (dertiende druk) en De mannentester (zevende druk).
Van Royen heeft voor De ontsnapping een nominatie voor de NS Publieksprijs ontvangen, ook zijn The Happy Housewife en Escape (Engelstalige vertalingen van De gelukkige huisvrouw en De ontsnapping) genomineerd geweest voor The International IMPAC Dublin Literary Award.[1] Van Royen is daarnaast regelmatig te zien als deelneemster aan televisieprogramma's.
Van maart 2021 tot en met 5 februari 2022 publiceerde ze over haar persoonlijk leven een wekelijke column in het Algemeen Dagblad.[2]
Affaire-Oudkerk en de tamponfoto
bewerkenBegin 2004 baarde Van Royen opzien door in een column melding te doen van het pornosurfen, prostitueebezoek en beweerd cocaïnegebruik van de Amsterdamse Partij van de Arbeid-wethouder Rob Oudkerk.[3] De uitspraken werden gedaan door Oudkerk in een gesprek met haar en Tom Egbers. Oudkerk ontkende later het gebruik van cocaïne maar verloor zijn geloofwaardigheid toen bleek dat hij op de tippelzone in het Amsterdamse westelijk havengebied was gesignaleerd, terwijl hij als wethouder onder meer prostitutiebeleid in zijn portefeuille had. Dit alles leidde tot een vertrouwensbreuk in zijn partij (PvdA), waardoor Oudkerk gedwongen werd tot terugtreden.[4]
In 2014 vond in het Letterkundig Museum in Den Haag de tentoonstelling "Heleen van Royen: Selfmade" plaats met foto's van Van Royen, met name naaktselfies. Een foto waarop zij een bebloede tampon uit haar vagina haalde baarde daarbij opzien, evenals een foto waar zij te zien is met sperma in haar haar. Vanwege de media-aandacht (o.a. in De Wereld Draait Door) trok de tentoonstelling veel bezoekers. Ook was de tamponfoto "letterkundig gezien echt interessant hoor", aldus het museum. De foto werd later geveild en bracht 1900 Euro op.[5][6][7]
Privéleven
bewerkenBegin 2005 verhuisde Van Royen samen met haar zoon, dochter en man naar Portugal.[8] In 2006 liet Van Royen zich samen met haar man naakt fotograferen voor het blootblad Playboy.
Op 14 januari 2013 liet Van Royen via haar uitgever weten dat ze ging scheiden. In maart 2014 nam ze samen met haar nieuwe partner deel aan het televisieprogramma Jouw vrouw, mijn vrouw.
Van Royen heeft een zoon en dochter en drie kleinkinderen.[9]
Satire
bewerkenNaar aanleiding van haar boek STOUT uit 2007, dat Van Royen schreef in samenwerking met Marlies Dekkers, werd zij in sommige media geridiculiseerd om de door haar gepropageerde losbandige levensstijl. Dit culmineerde onder andere in de Ode aan Heleen van Royen van de cabaretier Dorine Wiersma, een satirisch lied over de seksuele uitspattingen van Van Royen dat werd uitgezonden in het programma De Wereld Draait Door van 8 maart 2008.
Bibliografie
bewerken| Bibliografie als auteur | |||||
| Jaar | Titel | Titel Ned. vertaling | Uitgeverij | ISBN | Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| 2023 | Juice | 9789044364491 | |||
| 2020 | Moeder, dochter, minnares | 9789044361858 | jubileumbundel | ||
| 2018 | Sexdagboek | 9789048838677 | |||
| 2013 | De hartsvriendin | 9789048817955 | |||
| 2012 | Verboden vruchten | 8710552306513 | |||
| 2011 | Het grote Heleen van Royen zomerboek | 9789049951795 | |||
| 2011 | Bloed, zweet en tranen | 9789049951726 | |||
| 2011 | Kind van mijn vader | 9789085643746 | |||
| 2010 | De naaimachine | 9789049951511 | |||
| 2010 | Vulpen | 9789049951429 | |||
| 2009 | De mannentester | 9789049951177 | |||
| 2007 | STOUT | 9789049950361 | met Marlies Dekkers | ||
| 2006 | De ontsnapping | 9789049999766 | |||
| 2003 | Je zal er maar mee getrouwd zijn | 9789050005326 | |||
| Godin van de jacht | 9789049999520 | ||||
| 2000 | De gelukkige huisvrouw | 9789041703477 | |||
Bestseller 60
bewerken| Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 | Jaar van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen[10] |
|---|---|---|---|---|---|
| De gelukkige huisvrouw | 2000 | 01-02-2003 | 3 | 72 | |
| Godin van de jacht | 2003 | 17-05-2003 | 1(1wk) | 72 | |
| Je zal er maar mee getrouwd zijn | 2003 | 25-10-2003 | 34 | 12 | |
| De ontsnapping | 2006 | 25-02-2006 | 2 | 47 | |
| Stout | 2007 | 24-02-2007 | 1(1wk) | 17 | met Marlies Dekkers |
| Verzamelde romans | 2008 | 05-07-2008 | 32 | 3 | |
| De mannentester | 2009 | 19-09-2009 | 1(1wk) | 33 | |
| Vulpen | 2010 | 13-03-2010 | 21 | 6 | |
| De naaimachine, over moederschap | 2010 | 01-05-2010 | 17 | 4 | |
| Bloed, zweet en tranen | 2011 | 14-05-2011 | 32 | 5 | |
| Het grote Heleen van Royen Zomerboek | 2011 | 28-05-2011 | 1(1wk) | 12 | |
| De hartsvriendin | 2013 | 11-05-2013 | 1(1wk) | 15 | |
| Sexdagboek | 2018 | 13-06-2018 | 9 | 9 | |
| Moeder, dochter minnares | 2020 | 25-11-2020 | 59 | 1 | |
| Juice | 2023 | 06-09-2023 | 4 | 6 |
Televisie
bewerkenProjecten
bewerkenIn 2014 bracht Van Royen naar aanleiding van een fototentoonstelling van merendeels erotische foto's - als vastlegging van tijdsmomenten over haar lichaam, stemmingen en seksualiteit - in het Literatuurmuseum in Den Haag, een fotoboek uit: Selfmade, ISBN 9789048821013.
- ↑ Carice van Houten speelt de hoofdrol in De gelukkige huisvrouw, www.filmfestival.nl, geraadpleegd op 19 maart 2017
- ↑ Heleen van Royen stopt na klein jaar met column voor AD: 'Te veel stress', nu.nl, 4 februari 2022. Gearchiveerd op 5 februari 2022.
- ↑ 'Wethouder Rob Oudkerk snuift en bezoekt pornosites', NU.nl, 10 januari 2004. Gearchiveerd op 24 januari 2023.
- ↑ Rob Oudkerk stapt op na beraad PvdA , Trouw, 20 januari 2004. Gearchiveerd op 11 november 2021.
- ↑ Bebloede tampon en sperma scoren goed bij Letterkundig Museum, Omroep West, 28 mei 2014. Gearchiveerd op 2 februari 2023.
- ↑ Bebloede tampon trekt extra veel bezoekers naar museum, Algemeen Dagblad, 29 mei 2014. Gearchiveerd op 2 februari 2023.
- ↑ Johan Vlemmix koopt 'tamponfoto' van Heleen van Royen voor expositie 'Vulvarious' in Eindhoven, Omroep Brabant, 6 september 2014. Gearchiveerd op 2 februari 2023.
- ↑ Machteld Stilting, Ik schrijf geen boeken, ik schrijf bestsellers (2006). Gearchiveerd op 28 november 2021.
- ↑ Heleen van Royen wordt voor de derde keer oma. ad.nl (27 december 2022). Gearchiveerd op 17 juni 2023. Geraadpleegd op 18 juni 2023.
- ↑ De Bestseller 60 | Heleen van Royen. DeBestseller60.nl (2003). Geraadpleegd op 19 juni 2024.