Helen Lemmens-Sherrington
Helen Lemmens-Sherrington (Preston, 4 oktober 1834 - Brussel, 9 mei 1906) was in de zestiger jaren van de negentiende eeuw een bekende Engelse concert- en operasopraan.[1]
Helen Lemmens-Sherrington | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Land | Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland | |
Geboortedatum | 4 oktober 1834 | |
Geboorteplaats | Preston | |
Overlijdensdatum | 9 mei 1906 | |
Overlijdensplaats | Brussel | |
Werk | ||
Beroep | operazanger | |
Werkgever(s) | Royal College of Music | |
Studie | ||
School/ |
Koninklijk Conservatorium Brussel | |
Kunst | ||
Muziekinstrument | stem | |
Zangstem | sopraan | |
Familie | ||
Echtgenoot | Jacques-Nicolas Lemmens | |
Vader | John Sherrington | |
Moeder | Grace Johnson | |
Broers en zussen | Grace Sherrington | |
Diversen | ||
Prijzen en onderscheidingen | Royal Philharmonic Society Gold Medal (1871) | |
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. |
Loopbaan
bewerkenSherrington nam zanglessen in Rotterdam (onder andere bij Verhulst en Louis Coenen (1797-1873)) en Brussel. Zij begon haar loopbaan met optredens in concertgebouwen en trouwde in 1857 in Londen de Belgische organist en componist Jacques-Nicolas Lemmens (1823-1881), die de school voor kerkmuziek in Mechelen stichtte in 1878.[2] Het echtpaar vestigde zich na hun huwelijk op het kasteel Linterpoorten te Zemst en samen toerden zij vele landen om concerten te geven. Haar debuut op het podium maakte zij in 1860, tijdens de opvoering van de nieuwe opera Robin Hood, geschreven door George Alexander Macfarren (libretto door John Oxenford). Dit stuk werd door Edward Tyrrel Smith uitgekozen als het stuk waarmee hij een poging wilde doen het op te voeren als een Engelse opera in het Her Majesty's Theatre. De zangers die waren geëngageerd waren Lemmens-Sherrington (Marian), Charles Santley en John Sims Reeves (Locksley). De duetten met Reeves, when lovers are parted en het lied van Marian True love, true love in my heart (het thema van de opera) kregen veel applaus; deze liederen waren zelfs zo succesvol dat Reeves en Sherrington betere recensies kregen dan Thérèse Tietjens en Antonio Giuglini, die op avonden optraden dat eerder genoemde opera niet werd opgevoerd, in Il trovatore en Don Giovanni.[3][4]
Van januari tot maart 1864 zong Sherrington de rol van Marguerite in Gounod's Faust.[5] In de Royal Opera House te Covent Garden verscheen zij in Macfarrens Helvellyn en in John Liptrot Hattons Rose, or Love's Ransom. De volgende twee seizoenen trad zij op in de Italiaanse opera in Covent Garden, onder meer in de rol van Donna Elvira (Don Giovanni), als Adalgisa (in Norma), als Élisabeth de Valois (Don Carlos), als Isabella (Robert le diable) en als Prascovia (L'étoile du nord).[6] Hierna trad zij meer op op concertpodia, vooral in gezelschap van Antoinette Stirling, Sims Reeves en Signor Foli; dat was met name bij ballet-concerten, onder leiding van John Boosey.[7]
De echtgenoot van Sherrington overleed in 1881, toen zij werkte als professor zang aan het conservatorium in Brussel. In 1891 was zij tevens werkzaam aan de Royal Academy of Music. Vanaf deze tijd verbleef zij ook veel in Engeland, waar zij les gaf aan het Royal Manchester College of Music; een van haar leerlingen was Edna Thornton.[8][9]
Zie ook
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Helen Lemmens-Sherrington op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Henri Viotta, Lexicon der Toonkunst, deel II, 1883, pagina 456
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; pagina 391
- Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 5, pagina 397
- ↑ H. Rosenthal and J. Warrack, The Concise Oxford Dictionary of Opera (OUP, London 1974), 219.
- ↑ Arthur Eaglefield Hull, A Dictionary of Modern Music and Musicians (Dent, London 1924), 293.
- ↑ J. Sims Reeves, The Life of Sims Reeves, Written by Himself (Simpkin, Marshall, London 1888), 220-28.
- ↑ J.H. Mapleson, The Mapleson Memoirs 1848-1888 (Belford, Clarke & Co, Chicago & New York 1888), 28.
- ↑ C. Santley, Student and Singer - The Reminiscences of Charles Santley (Edward Arnold, London 1892), 206-207.
- ↑ Rosenthal and Warrack 1974.
- ↑ C. Santley, Reminiscences of My Life (Isaac Pitman, London 1909), 34.
- ↑ Eaglefield-Hull 1924, 293.
- ↑ M. Scott, The Record of Singing Volume II (Duckworth, London 1979), 157.