Heliobolus
Heliobolus is een geslacht van hagedissen uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
Heliobolus | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Heliobolus lugubris | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Heliobolus Fitzinger, 1843 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Heliobolus op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1843. Veel soorten werden vroeger tot de geslachten Eremias, Lacerta en het niet langer erkende Mesalina gerekend.[1]
Uiterlijke kenmerken
bewerkenDe hagedissen hebben een gedrongen lichaam en stompe kop. De soort Heliobolus lugubris imiteert oneetbare keversoorten door een zwarte kleur en witte vlekken. Er is weinig bekend over de biologie van de soorten.
Verspreiding en habitat
bewerkenDe verschillende soorten leven in grote delen van het zuiden en midden van Afrika. De hagedissen leven in de landen Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa, Ethiopië, Guinee, Ivoorkust, Kameroen, Kenia, Mozambique, Namibië, Niger, Nigeria, Oeganda, Soedan, Somalië, Tanzania, Togo, Tsjaad, Zimbabwe en Zuid-Afrika.[1]
De habitat bestaat uit droge omgevingen.
Soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Heliobolus lugubris | Smith, 1838 | Angola, Botswana, Mozambique, Namibië, Zimbabwe, Zuid-Afrika |
Heliobolus neumanni | Tornier, 1905 | Ethiopië, Kenia, Tanzania |
Heliobolus nitidus | Günther, 1872 | Benin, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa, Guinee, Ivoorkust, Kameroen, Niger, Nigeria, Oeganda, Togo, Tsjaad |
Heliobolus spekii | Günther, 1872 | Ethiopië, Kenia, Soedan, Somalië, Tanzania |
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ a b The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Heliobolus. Gearchiveerd op 24 juli 2023.
Bronnen