Hendrik Bogaert
Hendrik Frank Bogaert (Brugge, 30 augustus 1968) is een Belgisch politicus, die tot eind 2023 actief was voor CD&V. Hij gold als de begrotingsspecialist van zijn partij.
| Hendrik Bogaert | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Hendrik Frank Bogaert | |||
| Geboren | Brugge, 30 augustus 1968 | |||
| Kieskring |  West-Vlaanderen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Partij | tot 2023: CVP / CD&V | |||
| Functies | ||||
| ?-? | Bestuurslid CVP-Jongeren | |||
| 2000-heden | Gemeenteraadslid Jabbeke | |||
| 2001-2006 | Schepen Jabbeke | |||
| 2001-2003 | Ondervoorzitter CD&V | |||
| 2003-2011 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 2007-2011 | Burgemeester Jabbeke | |||
| 2011-2014 | Staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten | |||
| 2014-2024 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenHendrik Bogaert is een kleinzoon van politicus Albert Bogaert. Hij groeide op in een gezin van vier kinderen, van wie hij de op een na jongste was. Hij was in zijn kindertijd actief betrokken in het gemeenteleven. Zo was hij onder meer misdienaar, lid van scouts en deed hij aan judo, voetbal en atletiek. In deze laatste sportdiscipline werd hij West-Vlaams kampioen op de 800 m en zette hij de op een na beste Belgische jaartijd bij de junioren.[bron?] Op achtjarige leeftijd overleed zijn vader onverwacht en nam zijn moeder het familiebedrijf over. Hij liep school in het Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut te Brugge, waar hij Wetenschappelijke A volgde.
Aan de Katholieke Universiteit Leuven volgde hij de richting toegepaste economische wetenschappen en promoveerde hij tot licentiaat en doctorandus in de Bedrijfseconomie behaalde. Het laatste jaar van deze opleiding volgde hij deels te Padua in Italië. Gedurende zijn studententijd was hij ook de preses van het 60ste werkingsjaar van Ekonomika, dat onder zijn presidium als laatste Leuvense studentenkring aansloot bij de Leuvense Overkoepelende KringOrganisatie (LOKO). Tevens was hij actief bij de CVP-Jongeren, waarvan hij een tijdlang nationaal bestuurslid was.[2]
Vervolgens voldeed hij zijn legerdienst te Duitsland, waar hij was ingedeeld bij het helikopterregiment. Later behaalde hij Master of Business Administration aan de Harvard Business School. Vanaf 1995 was hij actief bij het consultingbedrijf McKinsey & Company voor de supermarkt en banksector. In 1998 nam hij het familiebedrijf Bogaert Cigars over. Hij verkocht dat later aan Swedish Match en stapte over naar de chocoladesector. Dit bedrijf leidde hij tot zijn aanstelling als burgemeester in 2007.[3]
Politieke loopbaan
bewerkenZijn deelname aan de lokale verkiezingen van oktober 2000 had een belangrijk aandeel in de score van zijn partij te Jabbeke, waarbij de absolute meerderheid ondanks stemmenverlies behouden bleef. Hijzelf kreeg 2.680 voorkeurstemmen. Tussen 2001 en 2006 was hij schepen van ruimtelijke ordening, financiën, jeugd en verkeersveiligheid in Jabbeke.
In 2001 schreef hij Het huis van Jolien, hierin gaf hij zijn visie over hij 'zijn' partij moest evolueren.[4][5] Kort daarop werd hij samen met Nahima Lanjri aangesteld tot ondervoorzitter van de partij,[6] een functie die hij bleef uitoefenen tot in 2003.
Van juni 2003 tot december 2011 was Bogaert tevens lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de kieskring West-Vlaanderen, een functie die hij van mei 2014 tot juni 2024 opnieuw uitoefende. Als Kamerlid werd hij actief in de commissies Landsverdediging, Comptabiliteit, Financiën en Begroting, de subcommissie Rekenhof en het adviescomité voor wetenschappelijke en technologische vraagstukken.[7]
Van december 2011 tot oktober 2014 was hij staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten in de regering-Di Rupo.[8] In 2013 lag hij fel onder vuur van de ambtenarenvakbonden vanwege zijn hervormingsplannen. Zo namen onder andere in februari tienduizend federale ambtenaren deel aan een betoging.[9]
Van januari 2007 tot februari 2011 was hij burgemeester van Jabbeke. Op vrijdag 29 oktober 2010 deelde Bogaert zijn ontslag mee als burgemeester. Op donderdag 3 februari 2011 werd hij opgevolgd door Daniël Vanhessche.[10] Sindsdien zetelt hij enkel als gemeenteraadslid.
Op 19 december 2023 kondigde Bogaert zijn vertrek bij CD&V aan om een nieuwe partij op te richten onder de naam 'Redelijk Rechts'. Bogaert was het al langer oneens met de deelname van CD&V aan de regering-De Croo. Hij beloofde wel mee te stemmen met zijn ex-partij tot het einde van de legislatuur.[11] Hij had naar eigen zeggen al een programma voor de partij klaar, al was het niet de bedoeling dat de partij al zou deelnemen aan de verkiezingen van juni 2024.
Persoonlijk
bewerkenHij is vader van drie kinderen.[7]
Bibliografie
bewerken- Het huis van Jolien
- De personele unie en een herstelfonds voor Wallonië
- In vrijheid samenleven
| Voorganger: Roland Verleye |
Burgemeester van Jabbeke 2007-2011 |
Opvolger: Daniël Vanhessche |
| Voorganger: Inge Vervotte |
Staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten 2011-2014 |
Opvolger: Steven Vandeput |
- ↑ Fiche Hendrik Bogaert; Kamer van volksvertegenwoordigers
- ↑ De Clerck op zoek naar de hartslag van de CVP; De Tijd; 20 december 2000
- ↑ Wie is Hendrik Bogaert?; CD&V
- ↑ Jolien moet CVP redden; De Standaard; 24 augustus 2001. Gearchiveerd op 14 april 2021.
- ↑ Portret: Hendrik Bogaert; Knack; 6 december 2011. Gearchiveerd op 25 september 2021.
- ↑ Hendrik Bogaert is ondervoorzitter CD&V; Het Nieuwsblad; 20 december 2001. Gearchiveerd op 17 april 2021.
- ↑ a b Het cv van Hendrik Bogaert; Vacature.com. Gearchiveerd op 4 maart 2016.
- ↑ Wie krijgt welke post in regering-Di Rupo Wie heeft welke rol in de regering-Di Rupo?; deredactie.be; 5 december 2011
- ↑ Federale ambtenaren tegen hervormingsplannen Bogaert; DeWereldMorgen.be; 7 februari 2013. Gearchiveerd op 20 april 2019.
- ↑ CD&V-Kamerlid Hendrik Bogaert neemt ontslag als burgemeester van Jabbeke; Het Nieuwsblad; 29 oktober 2010
- ↑ Hendrik Bogaert verlaat CD&V en richt eigen partij op. De Standaard (19 december 2023). Gearchiveerd op 19 december 2023. Geraadpleegd op 19 december 2023.