Hendrik Brunsting

Provinciaal Romeinse archeoloog

Hendrik Brunsting (Bedum, 1 maart, 1902 - Leiden, 29 mei, 1997) was een Nederlandse archeoloog en de eerste hoogleraar klassieke archeologie en prehistorie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij specialiseerde zich in de Provinciaal-Romeinse archeologie.

Hendrik (Henk) Brunsting
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 1 maart 1902
Geboorteplaats Bedum
Overlijdensdatum 29 mei 1997Bewerken op Wikidata
Begraafplaats OegstgeestBewerken op Wikidata
Locatie begraafplaats Begraafplaats op Find a Grave
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Academische achtergrond
Promotor Geerto Snijder
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Klassieke letteren en archeologie
Universiteit Vrije Universiteit Amsterdam
Soort hoogleraar Buitengewoon hoogleraar

Brunsting studeerde Klassieke Talen aan de Vrije Universiteit en archeologie aan de Gemeentelijke Universiteit. In 1937 promoveerde hij op het proefschrift Het grafveld onder Hees bij Nijmegen; een bijdrage tot de kennis van Ulpia Noviomagus. Van 1938 tot 1946 was hij assistent bij het Biologisch-Archaeologisch Instituut in Groningen en van 1946 tot 1967 was hij conservator aan het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Van 1956 tot zijn emeritaat in 1973 was hij hoogleraar Archaeologie en Prehistorie aan de Vrije Universiteit Amsterdam

Als onderzoeker was hij vooral actief in Nijmegen.

In 1997 werd de naar hem vernoemde Hendrik Brunsting Stichting opgericht als het archeologisch opgravingsbedrijf van de Vrije Universiteit. Sinds 2024 is dit een onderdeel van het Archeologisch Diensten Centrum.

Bibliografie (selectie)

bewerken
  • Het grafveld onder Hees bij Nijmegen. Een bijdrage tot de kennis van Ulpia Noviomagus (= Archaeologisch-historische bijdragen 4). Amsterdam 1937.
  • Romeinse Grafpeilers in Nederland. In: L’Antiquité Classique 17, 1948, S. 73–80 (digitaal).
  • met Mattheus P. M. Daniëls: Romeins Nijmegen IV. De Romeinse monumenten van steen, te Nijmegen gevonden. In: Oudheidkundige Mededelingen van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden 36, 1955, S. 21–72.
  • De oud-christelijke Sarcophaag van Leiden. In: Oudheidkundige Mededelingen van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden 40, 1959, S. 35–40.
  • Overblijfselen van een paalkranstumulus in de Romeinse legioensvesting te Nijmegen. Éditions Universa, 1962.
  • Die Legionslager in Nijmegen. Ausgrabungen bis 1967. In: Dorothea Haupt / Heinz Günter Horn (Hrsg.): Studien zu den Militärgrenzen Roms II. Vorträge des 10. Internationalen Limeskongresses in der Germania inferior. Rheinland-Verlag, Köln 1977, ISBN 3-7927-0270-3, S. 115–120.
  • met Frédéric Bastet: Corpus signorum classicorum Musei Antiquarii Lugduno-Batavi. Catalogus van het klassieke beeldhouwwerk in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden (= Collections of the National Museum of Antiquities at Leiden Band 5). Terra Publishing Company, Zutphen 1982.
  • met Frédéric Bastet: De drie collecties Rottiers te Leiden. Rijksmuseum van Oudheden, Leiden 1987.
  • Johannes Smetius als provinciaal-Romeins archeoloog (= Museumstukken 1). Vereniging van Vrienden van het Museum Kam, Nijmegen 1989.

Literatuur

bewerken
  • Archeologie en historie. Opgedragen aan H. Brunsting bij zijn zeventigste verjaardag. Fibula-Van Dishoeck, Bussum 1973.
  • Christoph B. Rüger: Hendrik Brunsting (1902–1997). In: Archäologisches Nachrichtenblatt 3, 1998, S. 375–376.
  • Simon L. Wynia: In Memoriam. Prof. Dr. H. Brunsting (Bedum 1 mei 1902–Leiden 29 mei 1997). In: Bulletin Antieke Beschaving 76, 2001, S. X–XII.