Noordse rotsboorder

De noordse rotsboorder (Hiatella arctica) is een tweekleppigensoort uit de familie van de Hiatellidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1767 gepubliceerd door Carl Linnaeus.

Noordse rotsboorder
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Mollusca (Weekdieren) Klasse: Bivalvia (Tweekleppigen) Orde: Adapedonta Familie: Hiatellidae Geslacht: Hiatella
Soort
Hiatella arctica (Linnaeus, 1767) Originele combinatie Mya arctica
Synoniemen
Lijst Saxicava arctica (Linnaeus, 1767) Hiatella striata (Fleuriau de Bellevue, 1802) Hiatella solida (G.B. Sowerby I, 1834) Biapholius spinosus Leach, 1822 Byssomia crispa Danilo & Sandri, 1856 Chama aculeata Strøm, 1768 Didonta bicarinata Schumacher, 1817 Hiatella biaperta Daudin Bosc, 1801 Hiatella monoperta Bosc, 1801 Hiatella oblonga W. Turton, 1822 Mya byssifera Fabricius, 1780 Mytilus pholadis Linnaeus, 1771 Mytilus praecisus Montagu, 1803 Petricola awana Yokoyama, 1924 Petricola linguatula Lamarck, 1818 Saxicava acuta de Folin in de Folin & Périer, 1867 Saxicava arenacea E. A. Smith, 1910 Saxicava australis Lamarck, 1818 Saxicava azaria Dall, 1881 Saxicava chilensis Hupé, 1854 Saxicava clavis Valenciennes, 1846 Saxicava conchotrypa Philippi, 1845 Saxicava distorta Say, 1822 Saxicava flaccida Gould, 1861 Saxicava frigida Mabille & Rochebrune, 1889 Saxicava gallicana Lamarck, 1818 Saxicava groenlandica Potiez & Michaud, 1844 Saxicava guerini Hanley, 1843 Saxicava hawaiensis Dall, Bartsch & Rehder, 1938 Saxicava hiatella Chenu, 1862 Saxicava initialis de Folin in de Folin & Périer, 1867 Saxicava insita Conrad, 1869 Saxicava lebruni Mabille & Rochebrune, 1889 Saxicava lirata E. A. Smith, 1910 Saxicava macrodon Philippi, 1851 Saxicava mollis Mabille & Rochebrune, 1889 Saxicava orientalis Yokoyama, 1920 Saxicava petitii G. B. Sowerby II, 1875 Saxicava purpurascens G. B. Sowerby I, 1834 Saxicava rietensis W. H. Turton, 1932 Saxicava rubra Deshayes, 1845 Saxicava sakhalinensis Takeda, 1953 Saxicava similis Deshayes, 1863 Saxicava solida G. B. Sowerby I, 1834 Saxicava spinifera G. B. Sowerby II, 1875 Saxicava striata Fleuriau de Bellevue, 1802 Saxicava subantarctica Preston, 1913 Saxicava subtriangularis W. H. Turton, 1932 Saxicava sulcata G. B. Sowerby II, 1875 Saxicava tenuis G. B. Sowerby I, 1834 Saxicava truncata Philippi, 1898 Saxicava ungana Grewingk, 1850 Saxicava veneriformis Lamarck, 1818 Sphenia bilirata Gabb, 1861 Spongyophylla irregularis Brusina, 1866 Tellina rhomboides Gmelin, 1791 Saxicava pholadis (Linnaeus, 1771) Saxicava pholadis gastrochaenoidea Carpenter, 1864 Saxicava rugosa var. cylindrica Wood, 1847 Hiatella arenacea (E. A. Smith, 1910) Hiatella pholadis (Linnaeus, 1771) Hiatella lirata (E. A. Smith, 1910) Hiatella arctica f. flaccida Gould, 1861 Hiatella arctica f. spinifera (G. B. Sowerby II, 1875) Hypogaea barbata Poli, 1795 Solen minutus Linnaeus, 1767 Tellina rhomboides Poli, 1791 Rhomboides rugosus var. aculeata Scacchi, 1836 Saxicava arctica var. abbreviata Bucquoy, Dautzenberg & Dollfus, 1896 Saxicava arctica var. dilatata Bucquoy, Dautzenberg & Dollfus, 1896 Saxicava arctica var. inermis Bucquoy, Dautzenberg & Dollfus, 1896 Hiatella orientalis (Yokoyama, 1920)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie

Beschrijving

De noordse rotsboorder is een mariene tweekleppige met een lengte tot 25 mm en een hoogte tot 15 mm, hoewel hij ook veel groter kan worden (tot 45 mm). De dikschalige schelp is variabel van vorm en vaak vervormd bij ingeboorde exemplaren omdat ze qua vorm zich aangepast hebben aan de beschikbare ruimte. De kleppen hebben een kalkwitte kleur met een geelbruine, vaak wat vezelige opperhuid. In tegenstelling tot de geplooide rotsboorder (Saxicavelle jeffreysi) zijn de sifonen vergroeid tot een lange buis die grotendeels door de opperhuid wordt bedekt. Aan de buitenkant zijn fijne, onregelmatige groeilijnen zichtbaar.

Verspreiding en leefgebied

De noordse rotsboorder heeft een circumpolair verspreidingsgebied en komt wijdverspreid voor op zowel het noordelijk als zuidelijk halfrond en wordt gevonden in alle Oceanen. Hij komt voor vanaf de laagwaterlijn tot een diepte van zo'n 175 meter. Deze soort leeft niet alleen ingeboord in zacht steen (rugosa-vorm), maar wordt ook gevonden aan drijvend dan wel vaste substraten waar de dieren met hun byssusdraden zichzelf aan vasthechten.

Bronnen, noten en/of referenties