Huis te Eerbeek
Het Huis te Eerbeek is een landhuis met omliggend landgoed in de plaats Eerbeek, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is van oorsprong een havezate uit de hoge middeleeuwen. Dit versterkte stenen huis bestond uit drie vleugels en was omringd door een slotgracht. De heren van Bronckhorst gebruikten het als jachtslot. In 1417 werd het bij de verdeling van de nalatenschap van Gijsbert VI van Bronckhorst toebedeeld aan zijn oudste zoon Willem V van Bronckhorst.
| Huis te Eerbeek | ||
|---|---|---|
| ||
Huis te Eerbeek
| ||
| Locatie | Eerbeek (gemeente Brummen) | |
| Algemeen | ||
| Stijl | neoclassicistisch gepleisterd huis | |
| Eigenaar | Geldersch Landschap & Kasteelen | |
| Huidige functie | Conferentiecentrum met restaurant en hotelaccommodatie | |
| Gebouwd in | 14de eeuw | |
| Gebouwd door | heren van Bronckhorst en Borculo | |
| Herbouwd in | 1822 | |
| Monumentale status | Rijksmonument sinds 1971 | |
| Monumentnummer | 11250 | |
| Gebeurtenissen | krijgsraad in 1665 | |
| Bijzonderheden | het park is toegankelijk voor publiek | |
| Website | Geldersch Landschap & Kasteelen | |
Doordat Joost van Bronckhorst-Borculo in 1553 kinderloos stierf, kwam het landgoed in handen van het huis Limburg Stirum. Deze familie had het landgoed vele jaren in haar bezit. Ook zij gebruikten het als jachtslot. In 1665 werd in het huis een krijgsraad gehouden vanwege de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog.
In 1822 werd het gebouw in neoclassicistische stijl geheel opnieuw opgetrokken.[1] Van 1895 tot 1937 waren huis en landgoed eigendom van twee biologen, Max Wilhelm Carl Weber en zijn echtgenote Anna Weber-van Bosse. De laatste legateerde het bezit bij haar dood in 1942 aan Geldersch Landschap & Kasteelen.
Het landhuis werd uiteindelijk onderdeel van een hotelcomplex. Naast het huis staat een koetshuis waar een van de beheerders van het hotel woont.[2] Het Geldersch Landschap beheert het omliggende landgoed.