Internationale Transportarbeiders Federatie
De International Transport Workers' Federation (ITF), in het Nederlands Internationale Transportarbeiders Federatie, is een internationale vakbondsfederatie.
| International Transport Workers' Federation (ITF) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geschiedenis | ||||
| Ontstaansdatum | 10 juni 1896 | |||
| Structuur | ||||
| Voorzitter |  Paddy Crumlin
| |||
| Secretaris-generaal | .svg){kind=small} Steve Cotton
| |||
| Regio | Mondiaal | |||
| Ledenaantal | ca. 4 600 000 | |||
| Verwante organisaties | ||||
| Internationaal | IVV | |||
| Media | ||||
| Website | www.itfglobal.org | |||
| ||||
Geschiedenis
bewerkenDe vakbondsfederatie werd op 10 juni 1896[1] opgericht te Londen als International Federation of Ship, Dock and River Workers[2] naar aanleiding van een stakingsactie bij dokwerkers te Rotterdam. Bij de stakers ontstond de vraag voor Europese steun bij hun actie. Die vraag werd beantwoord door Britse scheepsvakbondsleiders die een orgaan oprichtten om deze steun te organiseren, dat uitgroeide tot de ITF. Stichters waren onder meer de Britten Havelock Wilson (NSFU), Ben Tillett, Tom Mann (beiden DWRGLU) en de Zweed Charles Lindley.[2] Hoewel aanvankelijk opgericht voor de maritieme industrie, werden later ook werknemers uit de weg-, spoorweg- en luchtvaarttransportsector in de ITF opgenomen. Dit resulteerde in 1898 tot de naamswijziging naar International Transport Workers' Federation (ITF).[2] De Belgische Transportarbeidersbond (BTB) was een van de eerste leden van deze koepelorganisatie. Prominente leden van deze vakbond zoals Louis Major en Omer Becu namen sleutelposities binnen het ITF in en drukten hun stempel op de organisatie.
De ITF voert al sinds 1948 strijd tegen de zogenaamde flags of convenience of goedkope vlaggen. Die stellen scheepseigenaars in staat om gemakkelijker bemanningsleden in lageloonlanden te werven. Bovendien laat de veiligheid op deze schepen vaak te wensen over, aangezien zij zich aan de veel minder strikte normen van hun vlaggenstaat dienen te houden. Hierdoor komen ongevallen en milieurampen aan boord van schepen met een flag of convenience veel vaker voor. Enkele bekende voorbeelden:
- De MV Erika, die onder de Maltese vlag voer, zonk in 1999 voor de Franse kust en verloor daar zo'n 10 000 ton olie.
- De Deepwater Horizon, een boorplatform met de Marshall Eilanden als vlaggenstaat. Na een ontploffing op 20 april 2010 zonk de Deepwater Horizon. Gedurende drie maanden kwamen dagelijks miljoenen liters ruwe aardolie in de Golf van Mexico terecht.
Missie
bewerkenDe ITF verdedigt de belangen van transportvakbonden in bestuursorganen zoals de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) en de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO). Ook biedt ze informatie en advies aan de vakbonden omtrent de ontwikkelingen in de transportindustrie. Verder organiseert de ITF internationale solidariteitsacties bij conflicten tussen haar lidvakbonden en werkgevers of overheden.
Structuur
bewerkenHet hoofdkwartier van de organisatie is gevestigd in Londen, daarnaast zijn er regiokantoren in Nairobi, Ouagadougou, Tokio, New Delhi, Rio de Janeiro, Amman, Moskou en Brussel.
Bestuur
bewerken
|
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Congressen
bewerkenHet hoogste orgaan van de organisatie is het congres dat volgens Regel VI van de ITF Constitution om de vier jaar plaatsvindt.
|
|
Gelieerde organisaties
bewerkenDe Europese afdeling is de Europese Transportarbeiders Federatie (ETF), daarnaast werkt het ITF nauw samen met het Internationaal Vakverbond (IVV). De internationale vakbondsfederatie verenigt 781 vakbonden en vakcentrales die de belangen behartigen van werknemers uit de transportsector in 155 landen. In totaal vertegenwoordigt de ITF zo'n 4,6 miljoen werknemers[11]
In België zijn de Belgische Transportarbeidersbond (BTB), ACV Transcom, de Bond van Bedienden, Technici en Kaderleden (BBTK) en de Algemene Centrale der Openbare Diensten (ACOD) aangesloten. In Nederland zijn dit respectievelijk de CNV Bedrijvenbond, FNV Bondgenoten, Nautilus NL en de Vakbond van Nederlands Cabinepersoneel (VNC).
Historisch document
bewerkenExterne link
bewerken- (en) LEWIS Harold; The International Transport Workers’ Federation (ITF) 1945-1965: an Organizational and Political Anatomy; Universiteit van Warwick; augustus 2003
- ↑ a b (en) ITF-congresses 1896 - 1996 (p.162-163); Solidarity; ITF. Gearchiveerd op 23 september 2021.
- ↑ a b c (en) History of the International Transport Workers' Federation; Universiteit van Warwick. Gearchiveerd op 19 augustus 2019.
- ↑ (en) Presidents and general secretaries of ITF; ITF Congress 2006
- ↑ (en) Previous congresses; 42th ITF-Congress; 2010
- ↑ (en) 38th ITF Congress; ITF; 1996. Gearchiveerd op 17 oktober 2021.
- ↑ (en) 39th ITF Congress; ITF; 1998. Gearchiveerd op 17 oktober 2021.
- ↑ (en) 41st ITF Congress; ITF; 2006
- ↑ (en) 42th ITF Congress; ITF; 2010
- ↑ (en) 43th ITF Congress; ITF; 2014
- ↑ (en) 44th ITF Congress; ITF; 2018. Gearchiveerd op 8 maart 2021.
- ↑ "About the ITF" 12 oktober 2010