Jan van Dulm

Jan van Dulm
	1941: Op de brug van de O 21
Geboren	24 oktober 1907; Den Helder
Overleden	20 augustus 1991; Wassenaar
Land/zijde	Nederland
Onderdeel	Koninklijke Marine
Dienstjaren	1927 - 1956
Rang	Commandeur
Eenheid	Onderzeedienst
Bevel	Meerdere onderzeeboten
Slagen/oorlogen	Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	Militaire Willems-Orde
Portaal	Marine

Johannes Frans (Jan) van Dulm (Den Helder, 24 oktober 1907 - Wassenaar, 20 augustus 1991) was een Nederlandse officier bij de Nederlandse marine en onderzeebootcommandant tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Jan van Dulms vader, Maarten van Dulm, was eveneens marineofficier met de rang van viceadmiraal. In 1923 werd van Dulm adelborst aan het Koninklijk Instituut voor de Marine waar zijn vader toen leraar artillerie was. Hij deed van 1929 tot 1 juni 1961 dienst bij de Koninklijke Marine. Na de Tweede Wereldoorlog was hij achtereenvolgens commandant van de Onderzeedienst en Commandant Maritieme Middelen in Rotterdam, stafofficier bij het NAVO hoofdkwartier SHAPE in Parijs, Commandant Maritieme Middelen in Amsterdam en hoofd van het Bureau Inlichtingen van de Marinestaf.

Tweede Wereldoorlog

Met zijn bemanning van de O 21

Op 10 mei 1940 was van Dulm commandant van de onderzeeboot O21. Deze lag nog in afbouw op de werf van de Koninklijke Schelde, nu Damen Schelde Naval Shipbuilding in Vlissingen. Hij moest onmiddellijk naar Engeland oversteken, hoewel het schip niet gereed is en de bemanning niet volledig. De O 21, opererend vanuit Dundee, Gibraltar, Colombo (Sri Lanka) en Fremantle (Australië), maakte tijdens de oorlog veel patrouilles en bracht acht vijandelijke schepen tot zinken. Ook voerde van Dulm verscheidene verkenningsmissies en vijf speciale operaties uit, waarbij geheime agenten in de Indonesische Archipel werden afgezet.

Tweemaal heeft Van Dulm drenkelingen opgevist nadat hij hun schip had getorpedeerd. Op 5 september 1941 waren dat bemanningsleden van het Italiaanse koopvaardijschip Isarco, waaronder negen militairen. Op 28 november 1941 torpedeerde de O 21 de Duitse onderzeeër U-95 in de buurt van Gibraltar. Daarbij werden twaalf overlevenden opgepikt, waaronder de commandant G. Schreiber, die hij 25 jaar later op de Kieler Woche weer ontmoette.

De jaren na de oorlog beschouwde hij als een toegift, want veel vrienden van hem waren niet thuisgekomen. Hij bleef altijd bij de marine. Na zijn overlijden werd Jan van Dulm gecremeerd op Ockenburgh in Den Haag. Hierbij was o.a. Piet de Jong aanwezig, die als eerste officier onder Van Dulm diende.

Rang bij de marine

Jan van Dulm had de volgende rangen bij de marine:

september 1923 - Adelborst
16 augustus 1923 - Luitenant ter zee III
16 augustus 1927 - Luitenant ter zee II
11 februari 1939 - Luitenant ter zee I
1 september 1948 - Kapitein-Luitenant ter zee
1 augustus 1952 - Kapitein ter zee
4 september 1956 - Commandeur

Commando over onderzeeboten

De volgende onderzeeboten hebben onder commando van Jan van Dulm gestaan:

O 14 Februari - juli 1935
O 11 Juli - november 1935
O 16 November - april 1937
O 10 April 1937 - augustus 1937
O 13 Augustus 1937 - november 1937
O 16 November 1937 - september 1938
O 12 September 1938 - januari 1939 (reis naar West Indië)
O 13 Januari 1939 - oktober 1939
O 21 Oktober 1939 - 28 maart 1944

Onderscheidingen

MWO.4

Ridder in de Militaire Willems-Orde (MWO.4), 23 augustus 1947
Bronzen Kruis; omdat deze tweemaal - op 16 augustus 1940 voor de ontsnapping van de Hr. Ms. O 21 op 13 mei 1940, en op 4 mei 1944 voor zijn gevechten in zowel de Middellandse Zee als in Oost-Azië - aan hem werd toegekend droeg hij het getal "2" op het lint.
Officier in de Orde van Oranje-Nassau met de Zwaarden
Drager van het Oorlogsherinneringskruis met vier gespen
Drager van het Ereteken voor Orde en Vrede
Drager van het Onderscheidingsteken voor Langdurige Dienst als officier met het getal XXXV
Honorary Companion in de Distinguished Service Order van het Verenigd Koninkrijk, uitgereikt op Gibraltar door admiraal Sir Max Horton. Hij kreeg deze hoge Britse onderscheiding voor de tweede maal voor het tot zinken brengen van een vijandelijke onderzeeboot bij Italië, zodat hij een 'bar' op het lint mocht dragen.

Publicaties

Jan van Dulm schreef het boek Onder de bloedvlag van Hr. Ms. O 21 (1947); Van Dulm draagt zijn boek op aan de bemanningen van de zeven Nederlandse onderzeeërs die niet terugkeerden.

Externe links

Johannes Frans van Dulm op dutchsubmarines.com

Bronnen, noten en/of referenties

Krantenartikel uit 1991, geschreven door Simon Bakker, oud-marineman die na de oorlog onder Van Dulm heeft gediend.