Janusz Korwin-Mikke

Pools politicus

Janusz Ryszard Korwin-Mikke [ˈjanuʂ ˈrɨʂard ˈkɔrvʲin ˈmʲikkɛ]? (Warschau, 27 oktober 1942) is een eurosceptisch Pools politicus, schrijver en de stichter van de rechts-liberale en eurosceptische partij Wolność. Hij is een niet-fractiegebonden lid van het Europees Parlement sinds 2014 en is vooral bekend bij het grote publiek vanwege de vlinderdassen die hij draagt en zijn uitspraken over migranten en vrouwen die door menigeen als excentriek en controversieel worden beschouwd.

Janusz Korwin-Mikke
Korwin-Mikke in 2014
Korwin-Mikke in 2014
Algemeen
Volledige naam Janusz Ryszard Korwin-Mikke
Geboren 27 oktober 1942
Geboorteplaats Warschau
Land Vlag van Polen Polen
Functie lid Europees Parlement en partijleider van de politieke partij Wolność.
Sinds 1 juli 2014
Partij Wolność
Handtekening Handtekening
Functies
1990-1997 Partijleider van Unia Polityki Realnej (UPR)
1999-2003 Partijleider van Unia Polityki Realnej (UPR)
2005-2011 Partijleider en oprichter van Wolność i Praworządność (WiP)
2014-heden Europarlementariër, niet-fractiegebonden lid van het parlement. Lid van: Commissie buitenlandse zaken (AFET) en Delegatie voor de betrekkingen met de Volksrepubliek China (D-CN)
2011-2015 Partijleider en mede-oprichter van Kongres Nowej Prawicy (KNP)
2015-heden Partijleider en oprichter van KORWiN, in oktober 2016 is de naam gewijzigd naar: Wolność
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Korwin-Mikke is een libertarisch conservatieveling. Zijn economische ideeën zijn radicaal libertarisch,[1] frequent refereert hij aan politici en economen zoals: Frédéric Bastiat, Alexis de Tocqueville, Friedrich Hayek, Milton Friedman en Margaret Thatcher. Hij beschouwt zichzelf als een monarchist en vindt democratie de "stomste regeringsvorm die ooit is bedacht" waarin "twee zwervers, in een kroeg, twee stemmen hebben en een universiteitsprofessor slechts één". Hij claimt dat democratie leidt tot idiotie, diefstal en corruptie "wat ertoe heeft geleid dat de Atheense democratie ten einde is gekomen".

Biografie

bewerken

Jeugd en opleiding

bewerken

Korwin-Mikke is de enige zoon van Ryszard Mikke en Maria Rosochacka. Zijn vader was het hoofd van de engineeringsafdeling van het staatsluchtvaartbedrijf. Na het overlijden van zijn moeder, gedurende de Warschau-opstand in 1944, werd hij opgevoed door zijn grootmoeder en later door zijn stiefmoeder. Hij studeerde aan de Universiteit van Warschau aan de faculteiten wiskunde en filosofie. In 1964 werd Korwin-Mikke gevangengenomen voor zijn anticommunistische activiteiten terwijl hij psychologie, recht, filosofie en sociologie studeerde. Tijdens de politieke crisis van 1968 werd hij opnieuw gearresteerd, gevangengezet en geschorst van de universiteit vanwege zijn deelname in het studentenprotest.[2] Ondanks zijn anticommunistische activiteiten werd het Korwin-Mikke toch toegestaan om zijn studie af te maken onder decaan Klemens Szaniawski. Hij verdedigde met succes zijn thesis Metodologische aspecten van Stephen Toulmins inzichten dat hij schreef onder leiding van Henryk Jankowski.[3]

Politieke loopbaan

bewerken
 
Janusz Korwin-Mikke (2007)

Van 1969 tot en met 1974 was hij een onderzoeker bij het Instituut voor Motorvervoer (Pools: Instytut Transportu Samochodowego) en daarna aan de Universiteit van Warschau. In 1978 begon hij de uitgeverij Oficyna Konserwatystów & Liberałów (Uitgeverij der Conservatieven en Liberalen); een ondergrondse uitgeverij met een anticommunistisch karakter. Van 1962 tot 1982 was hij lid van de Democratische Partij. In augustus 1980 steunde hij de politieke staking van de Szczecin-scheepswerfmedewerkers en hij was later adviseur voor de onafhankelijke autonome vakbond Solidarność. Als voorzitter van de klassiek liberale partij Unia Polityki Realnej (Pools: Unie voor Reële Politiek) toentertijd nog bekend als: (Beweging voor Reële Politiek). In 1990 bracht hij een weekkrant uit, Najwyższy Czas! (Het is Hoge Tijd!). De krant zou naar verluidt een aantal antisemitische artikelen hebben gepubliceerd. Korwin-Mikke heeft zelf altijd ontkend dat hij een antisemiet is.[4][5]

Korwin-Mikke was lid van het parlement gedurende de eerste termijn van de Sejm van de Derde Republiek Polen; de hedendaagse Poolse republiek. Op 28 mei 1992 was hij de inspirator voor een resolutie die de minister van Binnenlandse Zaken ertoe verplichtte om de namen van alle politici openbaar te maken die actief zijn geweest als geheimagenten van het communistische regime. Op de lijst stonden diverse prominente politici van diverse politieke partijen. De onthulling van de namen resulteerde in het omverwerpen van de regering door de oppositie en president Lech Wałęsa.[6]

In 1995 stelde Korwin-Mikke zich kandidaat voor de Poolse presidentiële verkiezingen, hier kreeg hij 2,4% van de stemmen. In 2000 was hij opnieuw kandidaat en kreeg toen 1,43% van de stemmen. In 2005 deed hij wederom een poging om president te worden en verkreeg 1,4% van de stemmen. In 2015 deed hij mee aan de presidentiële verkiezingen vanuit zijn eigen partij, KORWiN, hij werd 4e met 3,3% van de stemmen.[7]

Opgerichte politieke partijen

bewerken

Korwin-Mikke is in een tijdspanne van één decennium drie keer van partij gewisseld. Hij leidde de Unia Polityki Realnej (UPR) (Unie voor Reële Politiek) van 1990 tot 1997 en van 1999 tot en met 2003. In 2005 verliet hij de UPR en richtte een nieuwe partij op, Wolność i Praworządność (WiP) (vrijheid en wettelijkheid). Op 25 maart 2011 fuseerde de WiP met de UPR en werd Kongres Nowej Prawicy (KNP) (Congres van Nieuw Rechts) genoemd. In januari 2015 richtte Mikke een nieuwe partij op omdat hij niet opnieuw tot voorzitter was verkozen van het KNP.[8] Deze nieuwe partij heette: KORWiN - een backroniem naar de naam van Korwin-Mikke -, de partijnaam is echter op 8 oktober 2016 veranderd naar: Wolność (Vrijheid).

Privéleven

bewerken

Mikke is drie keer getrouwd en heeft 8 kinderen bij 4 vrouwen, Ewa Mieczkowska, Małgorzata Szmit en Dominika Sibiga. Zijn privéleven is onderwerp van discussie geweest, vooral in rechtse kringen.

  • Ewa Mieczkowska zijn 1e vrouw, zij zijn getrouwd in 1966 en scheidde in 1973. Zij hebben samen twee kinderen: Ryszard (1968) en Krzysztof (1971).
  • Małgorzata Szmit zijn 2e vrouw, zij zijn getrouwd in 1993, hun scheidingsjaar is onbekend. Zij hebben samen drie kinderen: Kacper (1974), Jacek (1977) en Zuzanna (1982). Tijdens dit huwelijk verwekt hij nog eens drie kinderen, waarbij de laatste twee kinderen bij zijn derde vrouw. Het eerste kind van dit trio, Korynna (1983), is verwekt bij een onbekende vrouw.
  • Dominika Sibiga zijn 3e en huidige vrouw, zij zijn getrouwd in 2016. Zij hebben samen twee kinderen: Nadzieja (2011) en Karol (2013).[9]

Controverse

bewerken

Korwin-Mikke is een populair publiek figuur in de massamedia en op het internet, vooral vanwege de ongewone en excentrieke wijze waarop hij zijn politieke standpunten verdedigt.

  • Hij zei tijdens zijn campagne voor de Europese Parlementsverkiezingen van 2014: "ik zal zo'n hel creëren, dat ze me hier lang zullen heugen".[10]
  • Hij zei in februari 2014 dat de concentratiekampgevangenen van vernietigingskamp Auschwitz beter af waren dan sommige werklozen in Polen.[11]
  • Hij demonstreerde samen met de Poolse muzikant Krzysztof Skibal tegen belastingen in het algemeen door het opeten van zijn belastingteruggave buiten het ministerie van Financiën in Warschau.[11]
  • Hij verzet zich tegen het actief vrouwenkiesrecht en motiveerde dit door te stellen dat vrouwen sowieso niet zijn geïnteresseerd in politiek en vaker voor een welvaartsstaat zouden stemmen.
  • Hij claimt dat vrouwen evolutionair over het algemeen minder intelligent zijn dan mannen omdat iemand die intelligent is het niet lang zou uithouden met het gekir van een baby.[12] Om zijn uitspraken te onderbouwen wijst hij erop dat er slechts één vrouw staat genoteerd in de top-100 van 's werelds topschakers.
  • Hij claimt dat er geen geschreven bewijs bestaat dat Adolf Hitler op de hoogte was van de Holocaust.[13]
  • Hij vindt dat er een subtiel verschil bestaat tussen vrijwillige seks en verkrachting.
  • Hij schreef tijdens de Paralympische Zomerspelen van 2012 dat het gewone publiek "geen gehandicapten zou moeten zien op de televisie".[14]
  • Hij richtte in 2007 de "Individuele Ontwikkelingsstichting" op die gehandicapten helpt om hun schaakvaardigheden te ontwikkelen.[15]
  • Hij stelde voor dat het Berlaymontgebouw van de Europese Commissie beter gebruikt kan worden als een bordeel.[12][16]
  • Hij stelde dat "Wanneer iemand geld geeft aan een werkloze, moet zijn hand worden afgehakt omdat hij het moraal van het volk vernietigt".
  • Hij werd beboet op 16 juli 2014 voor het gebruik van het woord negroes in het Europees Parlement. Hij redeneerde dat er geen minimumloon moet komen, hiervoor maakte hij een vergelijking met John F. Kennedy's regering. Deze accordeerde een wet voor het invoeren van een minimumloon in 1961 waardoor veel Afro-Amerikanen werkloos raakten. Korwin-Mikke stelde toen: "we hebben 20 miljoen Europeanen die nu de negers van Europa zijn". Mikke redeneerde dat hij niet wilde beledigen, maar gebruikte het woord als een referentie naar het lied 'Woman is the nigger of the world' van John Lennon en Yoko Ono.[17][18]
  • Hij toonde op zijn laptop de tekst: "Ik ben niet Charlie. Ik ben voor de doodstraf." Vlak na de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs, veel mensen droegen juist bordjes met de Franstalige tekst "Je suis Charlie" (Ik ben Charlie). De daaropvolgende dag zei hij in het parlement "onze vijanden zitten niet in Moskou, maar in moskeeën", waarna hij de herinvoering van de doodstraf voorstelde, het afschaffen van de acquis communautaire en de ontbinding van de Europese Unie.[19]
  • Hij claimde dat de scherpschutters die burgers en politieagenten neerschoten, tijdens de Maidan-revolutie in Kiev (Oekraïne), waren getraind in Polen en dat zij schoten in opdracht van de CIA om zo volksopstanden te veroorzaken.[20]
  • Hij werd geschorst in juli 2015 in het Europees Parlement nadat hij de Hitlergroet had gebracht en had gezegd "Ein Volk, Ein Reich, Ein Ticket" tijdens een redevoering waarin hij ageerde tegen een uniform EU-vervoersbewijs.[21]
  • Hij noemde op 8 september 2015 immigranten die niet willen werken en alleen geïnteresseerd zijn in een uitkering 'menselijk afval'. Naar aanleiding van deze uitspraak is hij geschorst voor 10 dagen en beboet voor een bedrag van € 3.062,-[22]
  • Hij veroorzaakte reuring op 1 maart 2017 door te stellen dat vrouwen minder verdienen dan hun mannelijke collega's omdat zij "kleiner, zwakker en minder intelligent" zijn tijdens een debat in het Europees Parlement over het salarisverschil tussen mannen en vrouwen. Twee dagen later stelde hij dat er een overtuiging heerst dat "vrouwen hetzelfde intellectuele potentieel hebben als mannen" waarop hij vervolgde "dat moet worden gestopt want het is niet waar".[23][24]
  • In 2008 was zijn blog het populairste politieke blog in Polen.
  • Korwin-Mikke is een voormalig professioneel bridgespeler. Hij heeft samen met Andrzej Maciesczak een boek geschreven over het kaartspel.
  • Korwin-Mikke beschouwt Margaret Thatcher als zijn grote voorbeeld en heeft de wijze waarop zij de mijnwerkersopstand aanpakte frequent geprezen.[25]

Bibliografie

bewerken
  • Ratujmy państwo (Laat ons het land redden) 1990
  • Nie tylko o Żydach (Niet alleen over de Joden) 1991
  • Prowokacja? (Provocatie?) 1991
  • Wizja parlamentu w nowej konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (De visie van het parlement over de nieuwe grondwet van Polen) 1994
  • Vademecum ojca (Vaders vademecum) 1997
  • Niebezpieczne ubezpieczenia (Gevaarlijke verzekeringen) 2000
  • Ekonomikka (Economie) 2001
  • Rok 2007 (Het jaar 2007) 2001
  • Dekadencja (Decadentie) 2002
  • Naprawić Polskę? No problem! (Polen fixen? Geen probleem!) 2004
  • Podatki – Czyli rzecz o grabieży (Belastingen - Dingen over diefstal) 2004
  • Bez impasu (Zonder impasse) 1980
  • Kto tu dymi? (Wie maakt hier rook?) 2007
  • Rusofoby w odwrocie (Russofoben trekken zich terug) 2009
  • Rząd rżnie głupa (De regering houdt zich van de domme) 2013
  • (pl) korwin-mikke.pl officiële website
  • (pl) wolnosc24.pl partijwebsite Wolność
  • (en) europarl.europa.eu profiel EU-Parlement