Jeremy Hunt (politicus)
Jeremy Richard Streynsham Hunt (Kennington, 1 november 1966) is een Brits politicus en voormalig zakenman. Hij is sinds 2005 lid van het Lagerhuis voor de Conservative Party voor het kiesdistrict Zuidwest-Surrey. Hij bekleedde verschillende ministersposten in de kabinetten van David Cameron en Theresa May. Hij was zes jaar minister van Volksgezondheid (2012-2018) en daarna een jaar minister van Buitenlandse Zaken (2018 - 2019). Tijdens het premierschap van Boris Johnson was hij geen lid van de regering. Van 14 oktober 2022 tot 5 juli 2024 was hij Chancellor of the Exchequer (minister van Financiën), eerst in het kabinet van Liz Truss en vanaf 25 oktober 2022 in het kabinet van Rishi Sunak.
| Jeremy Hunt | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Jeremy Hunt in 2020
| ||||
| Geboren | 1 november 1966 Kennington, Engeland .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Kieskring | Zuid-west Surrey | |||
| Politieke partij | Conservative Party | |||
| Partner | Lucia Guo (gehuw. 2009) | |||
| Minister van Financiën | ||||
| Aangetreden | 14 oktober 2022 | |||
| Einde termijn | 5 juli 2024 | |||
| Premier | Liz Truss Rishi Sunak | |||
| Voorganger | Kwasi Kwarteng | |||
| Opvolger | Rachel Reeves | |||
| Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
| Aangetreden | 9 juli 2018 | |||
| Einde termijn | 24 juli 2019 | |||
| Premier | Theresa May | |||
| Voorganger | Boris Johnson | |||
| Opvolger | Dominic Raab | |||
| Minister van Volksgezondheid | ||||
| Aangetreden | 4 september 2012 | |||
| Einde termijn | 9 juli 2018 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | Ben Bradshaw | |||
| Opvolger | Maria Miller | |||
| Minister van Cultuur | ||||
| Aangetreden | 12 mei 2010 | |||
| Einde termijn | 4 september 2012 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | Ben Bradshaw | |||
| Opvolger | Maria Miller | |||
| Lid Lagerhuis voor Zuid-west Surrey | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 5 mei 2005 | |||
| Voorganger | Virginia Bottomley | |||
| ||||
Biografie en loopbaan
bewerkenHunt is de zoon van sir Nicholas Hunt, een admiraal in de Britse marine. Hij studeerde filosofie, politiek en economie aan Magdalen College in Oxford, waar hij president was van de Oxford University Conservative Association. De latere conservatieve kopstukken David Cameron en Boris Johnson studeerden in die tijd ook in Oxford. Na zijn studie werkte hij twee jaar als leraar in Japan, en als organisatie- en publicrelationsadviseur. Hij richtte een bedrijf op dat gespecialiseerd was in informatie over studiemogelijkheden in het buitenland. De verkoop van dit bedrijf leverde hem later miljoenen op.
Hij werd in 2005 gekozen als lid van het lagerhuis voor het kiesdistrict Zuidwest-Surrey. Hij steunde David Cameron toen die zich later dat jaar kandidaat stelde voor het partijleiderschap. Toen Cameron in december 2010 gekozen werd tot partijleider, benoemde hij Hunt in zijn schaduwkabinet: hij werd eerst schaduwminister voor gehandicaptenzorg en daarna schaduwminister voor cultuur, media en sport. In 2010 werd Hunt na de voor de conservatieven goed verlopen Lagerhuisverkiezingen in het eerste kabinet Cameron minister van cultuur. Hij was ook verantwoordelijk voor de Olympische Spelen van 2012 in Londen.
In 2012 werd hij minister van volksgezondheid, een post die hij ook in de kabinetten van Theresa May bekleedde. Onder zijn leiding werd een nieuw controversieel arbeidscontract voor beginnende artsen ingevoerd. Dit leidde voor het eerst in decennia tot stakingen van artsen in de National Health Service. In januari 2018 kreeg hij ook de portefeuille sociale zorg in Engeland. Hunt bleef minister van volksgezondheid tot juli 2018 en is daarmee de langst dienende minister op dat departement. In juli 2018 werd hij door Theresa May benoemd tot minister van buitenlandse zaken, nadat Boris Johnson ontslag had genomen.
Hij was een van de kandidaten om Theresa May op te volgen na haar aftreden als partijleider op 7 juni 2019. Hij verloor in de laatste stemronde van Boris Johnson. Hunt zag af van een ministerspost in de regering-Johnson toen duidelijk werd dat hij de post buitenlandse zaken niet zou kunnen houden. Toen Johnson in juli 2022 aankondigde te zullen aftreden stelde Hunt zich kandidaat om hem op te volgen als partijleider en premier.[1] Hij werd in de eerste ronde van de leiderschapsverkiezing uitgeschakeld en steunde vervolgens de kandidatuur van Rishi Sunak.[2]
Op 14 oktober 2022 benoemde premier Liz Truss hem tot Chancellor of the Exchequer (minister van Financiën) in haar kabinet. Hunt volgde in die functie Kwasi Kwarteng op, die door Truss was ontslagen nadat een tussentijdse begroting had geleid tot chaos op de financiële markten.[3] Hunt draaide alle maatregelen terug die Kwarteng had aangekondigd, en die de kern hadden gevormd van het economisch beleid van Truss. Dit leidde in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten tot de vraag wie in de praktijk aan het hoofd stond van de Britse regering: Truss of Hunt.[4][5][6] Toen Truss op 20 oktober haar ontslag als premier en partijleider aankondigde maakte Hunt bekend geen kandidaat te zijn om haar op te volgen.[7] In het kabinet van Truss' opvolger Rishi Sunak bleef Hunt Chancellor of the Exchequer.[8]
Bij de Lagerhuisverkiezingen van 4 juli 2024 wist hij met een zeer verkleinde meerderheid zijn zetel te behouden. Hij was enkele maanden lid van het schaduwkabinet onder leiding van Sunak.[9] Na de verkiezing van Kemi Badenoch als nieuwe Conservatieve partijleider koos hij ervoor als backbencher zitting te nemen in het Lagerhuis en geen zitting te nemen in haar schaduwkabinet.[10]
Politieke standpunten
bewerken_bezoekt_Blok.jpg)
In de campagne vóór het referendum over het Britse lidmaatschap van de EU in 2016 was Hunt voorstander van voortzetting van het EU-lidmaatschap. Toen duidelijk werd dat het Verenigd Koninkrijk de EU zou verlaten, suggereerde Hunt een tweede referendum over de exacte voorwaarden van het vertrek uit de EU. Tijdens het onderhandelingsproces tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU veranderde hij van positie en zei nu Brexit te steunen 'vanwege de arrogantie van de Europese Commissie tijdens de onderhandelingen.'
Hunt wordt gezien als een pragmaticus, zonder een uitgesproken politieke ideologie, en een competent politicus.[11]
Externe bronnen
bewerken- Website Jeremy Hunt
- Profiel Jeremy Hunt op website House of Commons
- ↑ (en) Sajid Javid and Jeremy Hunt join Conservative Party leadership race. BBC News (9 juli 2022). Gearchiveerd op 10 juli 2022. Geraadpleegd op 10 juli 2022.
- ↑ (en) Jeremy Hunt backs Rishi Sunak after elimination from Tory leadership race. The Independent (13 juli 2022). Gearchiveerd op 15 oktober 2022. Geraadpleegd op 15 oktober 2022.
- ↑ (en) Jeremy Hunt made chancellor after Liz Truss sacks Kwasi Kwarteng. Sky News. Gearchiveerd op 15 oktober 2022. Geraadpleegd op 14 oktober 2022.
- ↑ (en) Jeremy Hunt: We will reverse almost all mini-budget tax cuts. BBC News (17 oktober 2022). Gearchiveerd op 17 oktober 2022. Geraadpleegd op 17 oktober 2022.
- ↑ Patrick van IJzendoorn, Britse minister van Financiën Jeremy Hunt laat niets heel van zijn baas, Liz Truss. de Volkskrant (17 oktober 2022). Geraadpleegd op 17 oktober 2022.
- ↑ (en) Booth, William; Karla Adam, "With Liz Truss’s agenda gutted, Brits ask if prime minister is still in charge", Washington Post, 17 oktober 2022. Gearchiveerd op 17 oktober 2022. Geraadpleegd op 17 oktober 2022.
- ↑ (en) Finance minister Hunt will not stand in UK leadership contest - local media. Reuters (20 oktober 2022). Gearchiveerd op 20 oktober 2022. Geraadpleegd op 20 oktober 2022.
- ↑ (en) Rishi Sunak - live updates: Hunt remains chancellor; Raab returns; Rees-Mogg among raft of departures. Sky News. Gearchiveerd op 25 oktober 2022. Geraadpleegd op 25 oktober 2022.
- ↑ (en) "Jeremy Hunt Keeps Seat in Parliament, Avoiding ‘Portillo’ Shock", Bloomberg.com, 5 juli 2024. Geraadpleegd op 5 juli 2024.
- ↑ (en) Priti Patel makes comeback in Kemi Badenoch's shadow cabinet. Sky News. Geraadpleegd op 4 november 2024.
- ↑ Patrick van IJzendoorn, Jeremy Hunt: een regent die weet wat boekhouden is, een soort Britse Johan Remkes. de Volkskrant (15 oktober 2022). Geraadpleegd op 15 oktober 2022.
- The Rt Hon Jeremy Hunt MP Gov.UK. Geraadpleegd 6 mei 2019
- Rajeev Syal. Jeremy Hunt: his journey to the Foreign Office. The Guardian. 9 juli 2018
- Benjamin Kentish. Jeremy Hunt suggests he wants to succeed Theresa May as prime minister. The Independent. 16 december 2018
- Jason Cowley. Jeremy Hunt: the last Cameroon. The New Statesman. 17 april 2019
- Tory leadership: Who will replace Theresa May?. BBC News. 7 juni 2019
- Boris Johnson maakt favorietenrol waar en wordt de Britse premier. NOS. 23 juli 2019
- Jeremy Hunt confirms he's been sacked as foreign secretary The Guardian. 24 juli 2019
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jeremy_Hunt op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.