Jodium-135
isotoop van jodium
Jodium-135 of 135I is een radioactieve isotoop van jodium. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.
| Jodium-135 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Element | jodium (I) | |||
| Nuclide | 135I | |||
| Aantal protonen | 53 | |||
| Aantal neutronen | 82 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 134,910048121 u | |||
| Spin | 7/2+ | |||
| Bindingsenergie | 8,384838 MeV | |||
| Massaoverschot | −83,789636 MeV | |||
| Vervalgegevens | ||||
| Type verval | β−-verval | |||
| Halveringstijd | 6,583 uur | |||
| Vervalenergie | 2,6274 MeV | |||
| Vervalproduct | xenon-135 | |||
| Isotopen van jodium | ||||
| ||||
Jodium-135 ontstaat onder meer door radioactief verval van telluur-136 en door kernsplijting van uranium-235.
Negentig op het kernwapentestgebied in Nevada uitgevoerde bovengrondse tests van kernwapens hebben een grote hoeveelheid jodium-135 verspreid in de atmosfeer boven de Verenigde Staten. Met name in 1952, 1953, 1955 en 1957 was de geschatte belasting met 5,5 × 1018 Bq voldoende om statistisch tussen de 10.000 en 75.000 gevallen van schildklierkanker te veroorzaken.[1]
Radioactief verval
bewerkenJodium-135 vervalt door β−-verval naar de radio-isotoop xenon-135:
De halveringstijd bedraagt ongeveer 6,6 uur.
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table
- ↑ Bron: rapport van het Amerikaanse National Cancer Institute, 1997